1ยาโคบ​เงย​หน้า​ขึ้น​ดู นั่น​ไง เอซาว​กำลัง​มา​พร้อม​กับ​ชาย 400 คน ท่าน​จึง​แยก​พวก​ลูกๆ ไว้​กับ​เลอาห์ ราเชล และ​หญิง​รับใช้ 2 คน

2ครั้น​แล้ว​ก็​ให้​หญิง​รับใช้​กับ​ลูกๆ ของ​พวก​นาง​อยู่​ด้าน​หน้า​สุด ต่อ​มา​ก็​เป็น​เลอาห์​กับ​ลูกๆ ของ​นาง และ​ราเชล​กับ​โยเซฟ​อยู่​ท้าย​สุด

3ตัว​ท่าน​เอง​ไป​ล่วง​หน้า​พวก​เขา คุกเข่า​คำนับ​ลง​ถึง​พื้น 7 ครั้ง จน​เข้า​ไป​ใกล้​พี่​ชาย​ของ​ท่าน

4แต่​เอซาว​วิ่ง​ไป​พบ​ยาโคบ โอบ​กอด ซบ​หน้า​ลง​ที่​คอ และ​จูบ​แก้ม​ท่าน แล้ว​ทั้ง​สอง​ก็​ร้องไห้

5เมื่อ​เอซาว​เงย​หน้า​ขึ้น​เห็น​บรรดา​ผู้​หญิง​และ​เด็กๆ เขา​ก็​ถาม​ว่า “คน​พวก​ที่​มา​กับ​เจ้า​นี้​เป็น​ใคร” ยาโคบ​ตอบ​ว่า “ลูกๆ ที่​พระ​เจ้า​ได้​กรุณา​มอบ​ให้​แก่​ผู้​รับใช้​ของ​ท่าน”

6พวก​หญิง​รับใช้​กับ​ลูกๆ เข้า​มา​ใกล้​และ​ก้ม​คำนับ

7เลอาห์​ก็​เช่น​กัน ทั้ง​นาง​และ​ลูกๆ ของ​นาง​เข้า​มา​ใกล้ๆ และ​ก้ม​คำนับ และ​คน​ท้าย​สุด โยเซฟ​กับ​ราเชล​เข้า​มา​ใกล้​และ​ก้ม​คำนับ

8เอซาว​พูด​ว่า “แล้ว​ทั้ง​กลุ่ม​ที่​ฉัน​พบ​เล่า หมายความ​ว่า​อย่างไร” ยาโคบ​ตอบ​ว่า “เผื่อ​จะ​เป็น​ที่​โปรดปราน​ใน​สายตา​ของ​นายท่าน”

9แต่​เอซาว​พูด​ว่า “ฉัน​มี​พอ​แล้ว น้อง​เอ๋ย เก็บ​สิ่ง​ที่​เจ้า​มี​ไว้​ให้​ตัว​เอง​เถิด”

10ยาโคบ​พูด​ว่า “ไม่​ได้ ได้​โปรด​เถิด ถ้า​ข้าพเจ้า​เป็น​ที่​โปรดปราน​ใน​สายตา​ของ​ท่าน กรุณา​รับ​ของ​กำนัล​จาก​มือ​ข้าพเจ้า เพราะ​จริงๆ แล้ว ที่​ข้าพเจ้า​เห็น​หน้า​ท่าน​ก็​เหมือน​เห็น​หน้า​ของ​พระ​เจ้า เนื่องจาก​ท่าน​ได้​รับ​ข้าพเจ้า​ไว้​ด้วย​ความ​กรุณา

11ข้าพเจ้า​ขอร้อง รับ​ของ​กำนัล​ที่​ข้าพเจ้า​นำ​มา​ให้​ท่าน​ไว้​เถิด เพราะ​พระ​เจ้า​กระทำ​ต่อ​ข้าพเจ้า​ด้วย​ความ​กรุณา และ​เป็น​เพราะ​ข้าพเจ้า​มี​พอ​เพียง​แล้ว” ยาโคบ​สนับสนุน​ด้วย​คำ​พูด​ของ​ท่าน เอซาว​จึง​รับ​ไว้

12แล้ว​เอซาว​พูด​ว่า “ไป​กัน​เถิด ฉัน​จะ​ไป​ล่วง​หน้า​เจ้า”

13แต่​ยาโคบ​พูด​กับ​เขา​ว่า “นายท่าน​ก็​ทราบ​ว่า​พวก​เด็กๆ อ่อนแอ และ​ข้าพเจ้า​ต้อง​ดูแล​ฝูง​แพะ​แกะ และ​ฝูง​สัตว์​มี​ลูก​อ่อน​กิน​นม ถ้า​ต้อง​ฝืน​ต่อ​ไป​อีก​วัน ฝูง​สัตว์​ทั้ง​หมด​ก็​คง​ไม่​รอด

14ข้าพเจ้า​ให้​นายท่าน​ล่วง​หน้า​ผู้​รับใช้​ไป​ก่อน และ​ข้าพเจ้า​จะ​นำ​พวก​เขา​ไป​อย่าง​ช้าๆ ตาม​กำลัง​ปศุ​สัตว์​ที่​อยู่​ข้าง​หน้า​ข้าพเจ้า และ​ตาม​กำลัง​ของ​พวก​เด็กๆ จนกว่า​ข้าพเจ้า​จะ​ตาม​นายท่าน​ไป​ทัน​ที่​เสอีร์”

15เอซาว​จึง​พูด​ว่า “ฉัน​จะ​ทิ้ง​คน​ของ​ฉัน​ไว้​กับ​เจ้า​บ้าง” แต่​ท่าน​พูด​ว่า “ไม่​จำเป็น​เลย ให้​ข้าพเจ้า​เป็น​ที่​โปรดปราน​ใน​สายตา​ของ​นายท่าน​เถิด”

16วัน​นั้น​เอซาว​จึง​กลับ​ไป​ยัง​เสอีร์

17แต่​ยาโคบ​เดินทาง​ไป​ยัง​สุคคท ท่าน​สร้าง​บ้าน​อยู่ สร้าง​เพิง​ให้​ปศุ​สัตว์​ของ​ท่าน สถาน​ที่​นั้น​จึง​ชื่อ สุคคท33:17 สุคคท มี​ความหมาย​ว่า เพิง

18ยาโคบ​เดินทาง​จาก​ปัดดานอารัม​มา​ถึง​เมือง​เชเคม​ซึ่ง​เป็น​ดินแดน​ของ​คานาอัน​อย่าง​ปลอดภัย ท่าน​ตั้ง​ค่าย​อยู่​ใกล้​ตัว​เมือง

19ยาโคบ​ตั้ง​กระโจม​บน​ที่​ดิน​ผืน​หนึ่ง​ที่​ซื้อ​มา​จาก​พวก​บุตร​ชาย​ของ​ฮาโมร์​บิดา​ของ​เชเคม เป็น​จำนวน 100 เหรียญ​เงิน

20ท่าน​ตั้ง​แท่น​บูชา​ที่​นั่น โดย​ตั้งชื่อ​ว่า เอลเอโลเฮ-อิสราเอล33:20 เอลเอโลเฮ-อิสราเอล มี​ความหมาย​ว่า พระ​เจ้า​เป็น​พระ​เจ้า​ของ​อิสราเอล