Brand Logo
  • 圣经
  • 资源
  • 计划
  • 联系我们
  • APP下载
  • 圣经
  • 搜索
  • 原文研究
  • 逐节对照
我的
跟随系统浅色深色简体中文香港繁體台灣繁體English
奉献
书卷章

旧约

  • ปฐมกาลปฐมกาล
  • อพยพอพยพ
  • เลวีนิติเลวีนิติ
  • กันดารวิถีกันดารวิถี
  • เฉลยธรรมบัญญัติเฉลยธรรมบัญญัติ
  • โยชูวาโยชูวา
  • ผู้วินิจฉัยผู้วินิจฉัย
  • รูธรูธ
  • 1 ซามูเอล1 ซามูเอล
  • 2 ซามูเอล2 ซามูเอล
  • 1 พงศ์กษัตริย์1 พงศ์กษัตริย์
  • 2 พงศ์กษัตริย์2 พงศ์กษัตริย์
  • 1 พงศาวดาร1 พงศาวดาร
  • 2 พงศาวดาร2 พงศาวดาร
  • เอสราเอสรา
  • เนหะมีย์เนหะมีย์
  • เอสเธอร์เอสเธอร์
  • โยบโยบ
  • สดุดีสดุดี
  • สุภาษิตสุภาษิต
  • ปัญญาจารย์ปัญญาจารย์
  • เพลงซาโลมอนเพลงซาโลมอน
  • อิสยาห์อิสยาห์
  • เยเรมีย์เยเรมีย์
  • เพลงคร่ำครวญเพลงคร่ำครวญ
  • เอเสเคียลเอเสเคียล
  • ดาเนียลดาเนียล
  • โฮเชยาโฮเชยา
  • โยเอลโยเอล
  • อาโมสอาโมส
  • โอบาดีห์โอบาดีห์
  • โยนาห์โยนาห์
  • มีคาห์มีคาห์
  • นาฮูมนาฮูม
  • ฮาบากุกฮาบากุก
  • เศฟันยาห์เศฟันยาห์
  • ฮักกัยฮักกัย
  • เศคาริยาห์เศคาริยาห์
  • มาลาคีมาลาคี

新约

  • มัทธิวมัทธิว
  • มาระโกมาระโก
  • ลูกาลูกา
  • ยอห์นยอห์น
  • กิจการของอัครทูตกิจการของอัครทูต
  • โรมโรม
  • 1 โครินธ์1 โครินธ์
  • 2 โครินธ์2 โครินธ์
  • กาลาเทียกาลาเทีย
  • เอเฟซัสเอเฟซัส
  • ฟีลิปปีฟีลิปปี
  • โคโลสีโคโลสี
  • 1 เธสะโลนิกา1 เธสะโลนิกา
  • 2 เธสะโลนิกา2 เธสะโลนิกา
  • 1 ทิโมธี1 ทิโมธี
  • 2 ทิโมธี2 ทิโมธี
  • ทิตัสทิตัส
  • ฟีเลโมนฟีเลโมน
  • ฮีบรูฮีบรู
  • ยากอบยากอบ
  • 1 เปโตร1 เปโตร
  • 2 เปโตร2 เปโตร
  • 1 ยอห์น1 ยอห์น
  • 2 ยอห์น2 ยอห์น
  • 3 ยอห์น3 ยอห์น
  • ยูดายูดา
  • วิวรณ์วิวรณ์
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
  • 15
  • 16
  • 17
  • 18
  • 19
  • 20
  • 21
  • 22
  • 23
  • 24
  • 25
  • 26
  • 27
  • 28
  • 29
  • 30
  • 31
  • 32
  • 33
  • 34
  • 35
  • 36
  • 37
  • 38
  • 39
  • 40
  • 41
  • 42
  • 43
  • 44
  • 45
  • 46
  • 47
  • 48
  • 49
  • 50

圣经版本

    播放版本对照
    设置
    显示节号
    显示标题
    显示脚注
    逐节分段
    ครอบครัว​โยเซฟ​ไป​ประเทศ​อียิปต์​ครั้ง​ที่​สอง
    1ใน​เวลา​นั้น​ทุพภิกขภัย​เกิด​ขึ้น​อย่าง​รุนแรง​ที่สุด​ใน​แผ่นดิน
    2และ​เมื่อ​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​ใช้​ธัญพืช​ที่​ได้​มา​จาก​อียิปต์​จน​หมด​แล้ว บิดา​พูด​กับ​พวก​เขา​ว่า “ไป​อีก ไป​ซื้อ​อาหาร​ให้​พวก​เรา​อีก​หน่อย”
    3แต่​ยูดาห์​พูด​ว่า “ชาย​ผู้​นั้น​เตือน​เรา​อย่าง​เอาจริง​เอาจัง​ว่า ‘อย่า​มา​ให้​เรา​เห็น​หน้า​อีก เว้น​เสีย​แต่​ว่า​น้อง​ชาย​ของ​เจ้า​จะ​มา​กับ​เจ้า​ด้วย’
    4ถ้า​พ่อ​จะ​ให้​น้อง​ชาย​ไป​กับ​พวก​เรา เรา​ก็​จะ​ลง​ไป​ซื้อ​อาหาร​มา​ให้​พ่อ
    5แต่​ถ้า​พ่อ​ไม่​ให้​เขา​ไป เรา​ก็​จะ​ไม่​ลง​ไป เพราะ​ว่า​ชาย​ผู้​นั้น​พูด​กับ​เรา​ว่า ‘อย่า​มา​ให้​เรา​เห็น​หน้า​อีก จนกว่า​น้อง​ชาย​ของ​เจ้า​จะ​มา​กับ​เจ้า​ด้วย’”
    6อิสราเอล​พูด​ว่า “ทำไม​เจ้า​จึง​บอก​ชาย​ผู้​นั้น​ว่า​เจ้า​มี​น้อง​ชาย​อีก​คน นั่น​ก็​เป็น​การ​สร้าง​ปัญหา​ให้​กับ​พ่อ​มาก”
    7พวก​เขา​ตอบ​ว่า “ชาย​ผู้​นั้น​ซักไซ้​พวก​เรา​อย่าง​ละเอียด​เกี่ยว​กับ​ตัว​เรา​และ​ครอบครัว โดย​ถาม​ว่า ‘บิดา​ของ​เจ้า​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​หรือ​ไม่ เจ้า​มี​น้อง​อีก​คน​หรือ​ไม่’ ทุก​สิ่ง​ที่​พวก​เรา​ตอบ​ก็​ตอบ​ตาม​คำ​ถาม​พวก​นี้​แหละ เรา​จะ​ทราบ​ได้​อย่างไร​ว่า​ท่าน​จะ​สั่ง​ว่า ‘ให้​พา​น้อง​ชาย​ของ​เจ้า​ลง​มา​ด้วย’”
    8แล้ว​ยูดาห์​พูด​กับ​อิสราเอล​บิดา​ของ​ตน​ว่า “ให้​เจ้า​หนุ่ม​น้อย​ไป​กับ​ลูก​เถิด เรา​จะ​ได้​ลุก​ขึ้น​ไป​กัน พวก​เรา​จะ​ได้​มี​ชีวิต​อยู่​ต่อ จะ​ได้​ไม่​ตาย ทั้ง​ตัว​เรา​เอง ตัว​พ่อ และ​เจ้า​ตัว​เล็กๆ ของ​เรา​ด้วย
    9ลูก​จะ​เป็น​ประกัน​ตัว​เขา พร้อม​กับ​จะ​รับ​ผิดชอบ​แทน​เขา​เอง ถ้า​ลูก​ไม่​พา​เขา​กลับ​มา​ให้​พ่อ และ​มา​ให้​ยืน​ตรง​หน้า​พ่อ ลูก​ก็​ยินดี​รับผิด​ไป​ตลอด​ชีวิต
    10ถ้า​พวก​เรา​ไม่​ล่าช้า ป่าน​นี้​คง​จะ​ไป​และ​กลับ​มา​ได้ 2 เที่ยว​แล้ว”
    11ครั้น​แล้ว​อิสราเอล​บิดา​ของ​เขา​พูด​ว่า “ถ้า​จะ​ต้อง​เป็น​อย่าง​นั้น ก็​จง​ทำ​ไป​ตาม​นี้​เถิด เอา​ผลิต​ผล​ชั้น​ดี​ของ​ถิ่น​เรา​ใส่​ถุง​ของ​เจ้า​ไป แล้ว​แบก​ไป​ให้​ชาย​ผู้​นั้น​เป็น​ของ​กำนัล ยาง​ไม้​ชนิด​ต่างๆ น้ำผึ้ง​อย่าง​ละ​นิด​ละ​หน่อย มดยอบ ถั่ว​พิสตาชิโอ​และ​อัลมอนด์
    12เอา​เงิน​ติดตัว​ไป​เป็น 2 เท่า หอบ​เงิน​ที่​ติด​อยู่​ปาก​ถุง​ของ​เจ้า​กลับ​ไป บาง​ที​มัน​อาจ​จะ​ติด​มา​กับ​ตัว​เจ้า​โดย​ไม่​ได้​ตั้งใจ
    13เอา​ตัว​น้อง​ชาย​เจ้า​ไป​ด้วย ลุก​ขึ้น​ได้​แล้ว กลับ​ไป​หา​ชาย​ผู้​นั้น
    14ขอ​ให้​พระ​เจ้า​ผู้​กอปร​ด้วย​มหิทธานุภาพ​โปรด​ให้​ชาย​ผู้​นั้น​มี​เมตตา​ต่อ​พวก​เจ้า ท่าน​จะ​ได้​ปล่อย​ตัว​พี่​ชาย​กับ​เบนยามิน​กลับ​มา แต่​ถ้า​พ่อ​จะ​ต้อง​เสีย​ลูก พ่อ​ก็​จำต้อง​เสีย​พวก​เขา​ไป”
    15ดังนั้น พวก​บุตร​ของ​ยาโคบ​จึง​เอา​ของ​กำนัล แบก​เงิน​เป็น​จำนวน 2 เท่า​ติดตัว​พร้อม​กับ​เบนยามิน ออก​เดินทาง​ลง​ไป​ยัง​ประเทศ​อียิปต์ เพื่อ​ไป​หา​โยเซฟ
    16เมื่อ​โยเซฟ​เห็น​เบนยามิน​มา​กับ​พวก​พี่ๆ เขา​บอก​หัวหน้า​คุม​งาน​ของ​เขา​ว่า “พา​ชาย​พวก​นั้น​เข้า​มา​ใน​เรือน​ของ​เรา ฆ่า​สัตว์​ตัว​หนึ่ง​เตรียม​เป็น​อาหาร​ไว้ เพราะ​ว่า​ชาย​เหล่า​นั้น​จะ​รับประทาน​ด้วย​กัน​กับ​เรา​ใน​ตอน​เที่ยง”
    17หัวหน้า​คุม​งาน​ทำ​ตาม​ที่​โยเซฟ​สั่ง และ​นำ​พวก​ผู้​ชาย​ไป​ยัง​บ้าน​โยเซฟ
    18ชาย​เหล่า​นั้น​กลัว​เพราะ​ถูก​นำ​ตัว​ไป​ยัง​บ้าน​ของ​โยเซฟ จึง​พูด​กัน​ว่า “เป็น​เพราะ​เงิน​ที่​อยู่​ใน​ถุง​ของ​พวก​เรา​ครั้ง​แรก เรา​จึง​ถูก​นำ​ตัว​มา​ที่​นี่ ท่าน​หา​โอกาส​กล่าวหา​และ​บังคับ​พวก​เรา​ได้ จะ​ให้​เรา​เป็น​ทาส​และ​จะ​เอา​ลา​ของ​เรา​ไป​ด้วย”
    19พวก​เขา​เดิน​ไป​หา​หัวหน้า​คุม​งาน​ของ​โยเซฟ และ​พูด​กับ​เขา​ที่​ทาง​เข้า​บ้าน
    20โดย​กล่าว​ว่า “ได้​โปรด​เถิด​นาย พวก​เรา​ลง​มา​ครั้ง​แรก​เพื่อ​ซื้อ​อาหาร
    21พอ​เรา​ถึง​ที่​ค้าง​แรม​ก็​เปิด​ถุง​ของ​เรา​ออก จึง​เห็น​ว่า​มี​เงิน​ของ​ทุก​คน​อยู่​ที่​ปาก​ถุง​ของ​ตน​เอง เงิน​เต็ม​จำนวน เรา​จึง​เอา​กลับ​มา​คืน
    22และ​เรา​เอา​เงิน​อีก​จำนวน​ติดมือ​มา​ซื้อ​อาหาร เรา​ไม่​ทราบ​ว่า​ใคร​ใส่​เงิน​ของ​เรา​กลับ​ไว้​ใน​ถุง”
    23เขา​ตอบ​ว่า “ไม่​ต้อง​ห่วง​หรอก อย่า​กังวล​เลย พระ​เจ้า​ของ​ท่าน​และ​พระ​เจ้า​ของ​บิดา​ของ​ท่าน​คง​เป็น​ผู้​ใส่​สิ่ง​มี​ค่า​ใน​ถุง​ให้​ท่าน เรา​ได้​รับ​เงิน​ของ​ท่าน​แล้ว” แล้ว​เขา​ก็​นำ​ตัว​สิเมโอน​ออก​มา​ให้
    24เมื่อ​หัวหน้า​คุม​งาน​พา​ชาย​เหล่า​นั้น​ไป​ยัง​บ้าน​โยเซฟ​แล้ว ก็​หา​น้ำ​มา​ให้​ล้าง​เท้า และ​ให้​อาหาร​แก่​ลา
    25หลัง​จาก​นั้น​พวก​เขา​ก็​จัด​เตรียม​ของ​กำนัล​เพื่อ​มอบ​แก่​โยเซฟ​เมื่อ​เขา​มา​ถึง​ใน​ราว​เที่ยง​วัน เพราะ​พวก​เขา​ทราบ​มา​ว่า​ควร​จะ​รับประทาน​ร่วม​กับ​เขา​ที่​นั่น
    26เมื่อ​โยเซฟ​ถึง​บ้าน พวก​เขา​ก็​นำ​ของ​กำนัล​ที่​เอา​ติดตัว​มา​เข้า​บ้าน​มอบ​ให้​แก่​โยเซฟ และ​ก้ม​ตัว​ลง​ราบ​กับ​พื้น ณ เบื้อง​หน้า​โยเซฟ
    27เขา​ถาม​ถึง​ทุกข์​สุข​ของ​พวก​เขา​และ​พูด​ว่า “บิดา​ของ​เจ้า​สบาย​ดี​หรือ ชาย​ชรา​ที่​เจ้า​เคย​พูด​ถึง​น่ะ เขา​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​หรือ​ไม่”
    28พวก​เขา​ตอบ​ว่า “บิดา​ของ​เรา​คือ​ผู้​รับใช้​ของ​ท่าน​สบาย​ดี และ​ท่าน​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่” แล้ว​พวก​เขา​ก็​ก้ม​ศีรษะ​และ​แสดง​ความ​เคารพ
    29โยเซฟ​เงย​หน้า​ขึ้น​ดู​ก็​เห็น​เบนยามิน​น้อง​ชาย​ร่วม​มารดา​ของ​ตน เขา​จึง​พูด​ว่า “นี่​เป็น​น้อง​คน​สุดท้อง​ของ​เจ้า​ที่​เล่า​ให้​เรา​ฟัง​หรือ ลูก​เอ๋ย ขอ​พระ​เจ้า​จง​มี​พระ​คุณ​ต่อ​เจ้า​เถิด”
    30แล้ว​รีบ​ออก​ไป​ข้าง​นอก เพราะ​ความ​รัก​และ​ความ​สงสาร​ที่​มี​ต่อ​น้อง​ชาย​นั้น​มี​มาก​จน​น้ำตา​จะ​หลั่ง เขา​จึง​เข้า​ไป​ที่​ห้อง​ชั้น​ใน และ​ร้องไห้​อยู่​ที่​นั่น
    31หลัง​จาก​ที่​เขา​ได้​ล้าง​หน้า​แล้ว​ก็​ออก​มา พอ​ควบคุม​ตน​เอง​ได้​ก็​พูด​ว่า “ตั้ง​โต๊ะ​ได้​แล้ว”
    32เขา​นั่ง​คน​ละ​โต๊ะ​กับ​พวก​เขา มี​พวก​ชาว​อียิปต์​ที่​รับประทาน​อยู่​ด้วย​นั่ง​คน​ละ​โต๊ะ​กับ​เขา เพราะ​ชาว​อียิปต์​ไม่​รับประทาน​อาหาร​ร่วม​กับ​ชาว​ฮีบรู เนื่องจาก​ชาว​อียิปต์​นับว่า​ชาว​ฮีบรู​น่า​รังเกียจ
    33พวก​เขา​ถูก​จัด​ให้​นั่ง​ที่​ตรง​หน้า​โยเซฟ​ตาม​ลำดับ​อายุ เรียง​แถว​จาก​คน​ที่​มี​อายุ​มาก​สุด​ไป​จน​ถึง​คน​ที่​มี​อายุ​น้อย​สุด และ​ชาย​เหล่า​นั้น​มอง​หน้า​กัน​ด้วย​ความ​แปลก​ใจ
    34อาหาร​แบ่ง​ออก​ไป​จาก​โต๊ะ​ของ​โยเซฟ​ให้​พวก​เขา แต่​ส่วน​ที่​เป็น​ของ​เบนยามิน​มาก​กว่า​ของ​ทุก​คน​เป็น 5 เท่า เขา​ทั้ง​หลาย​ดื่ม​และ​รื่นเริง​อยู่​กับ​เขา

    New Thai Version Foundation

    © 2013-2025 WeDevote Bible
    隐私政策使用条款反馈捐赠
    圣经
    资源
    计划
    奉献