1ฝ่าย​โยเซฟ​ก็​ถูก​พา​ตัว​ลง​ไป​ยัง​ประเทศ​อียิปต์ และ​เจ้าหน้าที่​ชาว​อียิปต์​คน​หนึ่ง​ชื่อ​โปทิฟาร์​ซึ่ง​เป็น​หัวหน้า​องครักษ์​ของ​ฟาโรห์​ได้​ซื้อ​ตัว​โยเซฟ​มา​จาก​พวก​อิชมาเอล​ที่​พา​เขา​ลง​ไป​ที่​นั่น

2พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​สถิต​กับ​โยเซฟ ดังนั้น​ไม่​ว่า​โยเซฟ​จะ​ทำ​อะไร​ก็​ทำ​ได้​สำเร็จ เขา​อาศัย​อยู่​ใน​บ้าน​ของ​นาย​ชาว​อียิปต์

3นาย​ของ​เขา​เห็น​ว่า พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​สถิต​กับ​เขา และ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​โปรด​ให้​ทุก​สิ่ง​ที่​เขา​ทำ​เกิด​ผล​ดี

4ดังนั้น​โยเซฟ​เป็น​ที่​พอใจ​ของ​โปทิฟาร์ ได้​ทำ​หน้าที่​ดูแล​นาย​อย่าง​ใกล้​ชิด เป็น​หัว​หน้า​คุม​งาน และ​ได้​รับ​มอบ​หมาย​ดูแล​ทุก​สิ่ง​ที่​เป็น​ของ​นาย

5นับ​ตั้งแต่​เวลา​ที่​เขา​ให้​โยเซฟ​เป็น​หัวหน้า​คุม​งาน​ของ​เขา และ​ดูแล​ทุก​สิ่ง​ที่​เป็น​ของ​นาย พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ก็​ได้​อวยพร​ครอบครัว​ของ​ชาว​อียิปต์​ผู้​นี้ เพราะ​เห็น​แก่​โยเซฟ พระ​พร​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​สถิต​กับ​ทุก​สิ่ง​ที่​เขา​มี​ทั้ง​ใน​บ้าน​และ​ใน​นา

6นับว่า​เขา​ยก​ทุก​สิ่ง​ที่​เขา​มี​ให้​อยู่​ใน​การ​ดูแล​ของ​โยเซฟ และ​ไม่​กังวล​เรื่อง​ใดๆ เลย เว้น​แต่​เรื่อง​อาหาร​ที่​เขา​รับประทาน​เท่า​นั้น

7ไม่​นาน​ต่อ​มา​ภรรยา​ของ​เจ้านาย​มอง​โยเซฟ​ด้วย​ความ​พิศวาส และ​พูด​ว่า “มา​นอน​กับ​ฉัน​เถิด”

8แต่​เขา​ปฏิเสธ​และ​พูด​กับ​ภรรยา​เจ้านาย​ว่า “โปรด​ฟัง เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า​ไม่​ต้อง​กังวล​กับ​เรื่อง​ใดๆ ใน​บ้าน​เรือน​ก็​เพราะ​ข้าพเจ้า​อยู่​ที่​นี่ ท่าน​ให้​ข้าพเจ้า​ดูแล​ทุก​สิ่ง​ที่​ท่าน​มี

9ไม่​มี​ใคร​ใน​บ้าน​นี้​ที่​มี​ความ​รับ​ผิดชอบ​เกิน​กว่า​ข้าพเจ้า และ​ท่าน​ไม่​เคย​หวง​ห้าม​สิ่ง​ใด​ที่​เป็น​ของ​ท่าน ยกเว้น​ตัว​ท่าน​เท่า​นั้น เพราะ​ท่าน​เป็น​ภรรยา​ของ​นาย ข้าพเจ้า​จะ​กระทำ​ความ​เลว​อัน​ใหญ่​หลวง​นี้ และ​กระทำ​บาป​ต่อ​พระ​เจ้า​ได้​อย่างไร”

10และ​แม้ว่า​นาง​จะ​พูด​กับ​โยเซฟ​วัน​แล้ว​วัน​เล่า เขา​ก็​ปฏิเสธ​ที่​จะ​ข้อง​เกี่ยว​กับ​นาง​หรือ​ใกล้​ชิด​กับ​นาง

11อยู่​มา​วัน​หนึ่ง​โยเซฟ​เข้า​ไป​ใน​บ้าน​เรื่อง​การงาน ไม่​มี​ผู้​รับใช้​ชาย​อยู่​ใน​บ้าน​สัก​คน​เดียว

12นาง​ได้​คว้า​ผ้า​ชิ้น​หนึ่ง​ที่​เขา​สวม​อยู่ พลาง​พูด​ว่า “มา​นอน​กับ​ฉัน​เถิด” แต่​เขา​ทิ้ง​ผ้า​ที่​อยู่​ใน​มือ​นาง​ไว้​และ​รีบ​หนี​ออก​ไป​นอก​บ้าน

13เมื่อ​นาง​เห็น​ว่า​เขา​ได้​ทิ้ง​ผ้า​ที่​อยู่​ใน​มือ​นาง​ไว้ และ​รีบ​หนี​ออก​ไป​นอก​บ้าน

14นาง​จึง​เรียก​ผู้​รับใช้​ชาย​ทั้ง​หลาย​ให้​มา​หา​และ​พูด​ว่า “ดู​สิ สามี​ฉัน​พา​คน​ฮีบรู​มา​ดูถูก​พวก​เรา เขา​เข้า​มา​หา​ฉัน​เพื่อ​จะ​นอน​กับ​ฉัน แต่​ฉัน​ตะโกน​ดัง​ลั่น

15เมื่อ​เขา​ได้ยิน​ฉัน​ส่งเสียง​ร้อง​และ​ตะโกน เขา​เลย​ทิ้ง​ผ้า​ของ​เขา​ไว้​กับ​ฉัน แล้ว​รีบ​หนี​ออก​ไป​นอก​บ้าน”

16แล้ว​นาง​ก็​วาง​ผ้า​ชิ้น​นั้น​ไว้​ข้าง​นาง​กระทั่ง​นาย​กลับ​มา​บ้าน

17นาง​เล่า​เรื่อง​เหมือน​เดิม​ว่า “ผู้​รับใช้​ชาว​ฮีบรู​ที่​ท่าน​พา​มา​อยู่​กับ​พวก​เรา เขา​ได้​เข้า​มา​หา​ฉัน​ซึ่ง​แสดง​ถึง​การ​สบประมาท​ฉัน

18แต่​ทันที​ที่​ฉัน​ส่งเสียง​ร้อง​ตะโกน เขา​เลย​ทิ้ง​ผ้า​ของ​เขา​ไว้​กับ​ฉัน แล้ว​รีบ​หนี​ออก​ไป​นอก​บ้าน”

19เมื่อ​นาย​ของ​เขา​ได้ยิน​คำ​พูด​ที่​ภรรยา​เล่า​ถึง​โยเซฟ​ว่า “นี่​เป็น​วิธี​ที่​ผู้​รับใช้​ของ​ท่าน​ปฏิบัติ​ต่อ​ฉัน” เขา​ก็​โกรธ​มาก

20นาย​ของ​โยเซฟ​จึง​จับ​ตัว​เขา​เข้า​คุก ที่​ที่​นักโทษ​หลวง​ถูก​จำขัง เขา​ต้อง​อยู่​ที่​นั่น

21แต่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​สถิต​กับ​โยเซฟ​และ​แสดง​ให้​เห็น​ความ​รัก​อัน​มั่นคง​ของ​พระ​องค์ ให้​พัศดี​โปรดปราน​เขา

22พัศดี​ให้​นักโทษ​ทุก​คน​ใน​เรือนจำ​อยู่​ภาย​ใต้​การ​ควบคุม​ของ​โยเซฟ และ​โยเซฟ​รับ​ผิดชอบ​ทุก​อย่าง​ที่​นั่น

23พัศดี​ไม่​กังวล​ใน​สิ่ง​ใด​ที่​โยเซฟ​ควบคุม เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​สถิต​กับ​เขา และ​พระ​องค์​ให้​ทุก​สิ่ง​ที่​เขา​ปฏิบัติ​บังเกิด​ผล​ดี