เยเรมีย์ 8章 NTV

书卷

章

旧约

新约

圣经版本

播放

版本对照

设置

显示节号

显示标题

显示脚注

逐节分段

1พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า ในเวลานั้น กระดูกของบรรดากษัตริย์แห่งยูดาห์ ของผู้นำ ของปุโรหิต ของผู้เผยคำกล่าว และของบรรดาผู้อยู่อาศัยของเยรูซาเล็ม จะถูกนำออกมาจากถ้ำของพวกเขา

2และจะถูกโยนในที่แจ้งใต้แสงอาทิตย์ แสงจันทร์ และดวงดาวทั้งหลายในท้องฟ้าซึ่งพวกเขารักและได้นมัสการ ซึ่งพวกเขาได้ติดตาม แสวงหาและนมัสการ และจะไม่มีใครเก็บหรือฝังกระดูกพวกนั้น แต่จะเป็นอย่างอุจจาระบนพื้นดิน

3พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาประกาศว่า ทุกคนในตระกูลที่ชั่วร้ายนี้ยังมีชีวิตเหลืออยู่ ซึ่งอาศัยอยู่ในทุกแห่งที่เราได้ไล่ให้ออกไป อยากจะตายมากกว่ามีชีวิตอยู่อีก”

บาปและโทษ

4พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ “เจ้าจงพูดกับพวกเขาว่า

เมื่อคนล้มลง เขาไม่ลุกขึ้นอีกหรือ

ถ้าผู้ใดหันจากไป เขาจะไม่กลับมาหรือ

5แล้วทำไมประชาชนพวกนี้

จึงหันเหไปอย่างไม่กลับมา

พวกเขายึดอยู่ในความลวงหลอก

และไม่ยอมหันกลับมา

6เราได้ใส่ใจและฟัง

แต่พวกเขาไม่ได้พูดให้ถูกต้อง

ไม่มีใครสักคนที่สารภาพความชั่วร้ายของตนว่า

‘ข้าพเจ้าทำอะไรผิดหรือ’

ทุกคนต่างก็เดินไปตามวิถีทางของตน

เหมือนม้าที่รีบรุดเข้าต่อสู้

7แม้แต่นกกระสาในอากาศ

ก็ยังรู้จักวาระของมัน

และนกเขา นกนางแอ่น และนกกระเรียน

ก็รอจังหวะการมาของมัน

แต่ชนชาติของเราไม่รู้จัก

คำบัญชาของพระผู้เป็นเจ้า

8พวกเจ้าพูดได้อย่างไรว่า ‘พวกเราเรืองปัญญา

และกฎบัญญัติของพระผู้เป็นเจ้าอยู่กับพวกเรา’

แต่ดูเถิด บรรดาผู้คัดลอกข้อความร่างกฎที่จอมปลอม

เพื่อให้เป็นสิ่งเท็จ

9พวกเรืองปัญญานั้นจะรับความอับอาย

พวกเขาจะตกใจกลัวและติดกับดัก

ดูเถิด พวกเขาไม่ยอมรับคำกล่าวของพระผู้เป็นเจ้า

ฉะนั้นพวกเขามีสติปัญญาอย่างไร

10ฉะนั้นเราจะมอบภรรยาของพวกเขาให้แก่คนอื่น

และให้ไร่นาของพวกเขาแก่บรรดาผู้มาแทนที่เขา

เพราะนับตั้งแต่ผู้ด้อยสุดจนถึงผู้มีอำนาจมากที่สุด

ทุกคนโลภเพราะหวังผลประโยชน์ของตนเอง

และนับตั้งแต่ผู้เผยคำกล่าวจนถึงปุโรหิต

ทุกคนไม่ซื่อสัตย์

11พวกเขาทำราวกับว่า ปัญหาของบุตรหญิงของชนชาติเราไม่ร้ายแรง

จึงได้พูดว่า ‘มีสันติสุข มีสันติสุข’

ทั้งๆ ที่ไม่มีสันติสุข

12พวกเขารู้สึกอับอายเมื่อเขาประพฤติสิ่งที่น่าชังหรือ

ไม่เลย พวกเขาไม่รู้สึกอับอาย

แม้แต่สีหน้าก็ยังไม่แสดงความอับอาย

ฉะนั้น พวกเขาจะพินาศร่วมกับคนเหล่านั้นที่พินาศ

เมื่อเราทำโทษพวกเขา พวกเขาก็จะถึงจุดจบ”

พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนั้น

13พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ว่า

“เมื่อเราจะรวบรวมพวกเขาดั่งเก็บผลองุ่น

เราจะไม่พบองุ่นที่เถา

และไม่มีลูกมะเดื่อบนต้นมะเดื่อ

แม้แต่ใบก็เหี่ยวเฉา

และสิ่งที่เรามอบให้แก่พวกเขา

ก็จะถูกริบไปจากพวกเขา”

14แล้วพวกเราจะนั่งเฉยอยู่ทำไม

เรามารวมพวกกัน

เราไปยังเมืองที่คุ้มกันไว้อย่างแข็งแกร่งกันเถิด

และไปตายกันที่นั่นเสียเลย

เพราะพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเราลงโทษให้พวกเราตาย

และได้ให้น้ำเป็นพิษแก่เราดื่ม

เพราะพวกเราทำบาปต่อพระผู้เป็นเจ้า

15พวกเรามองหาสันติสุข

แต่ไม่เห็นว่ามีอะไรดี

เราหวังว่าจะหายจากโรคภัย

แต่ดูเถิด มีสิ่งที่ทำให้ต้องกลัว

16“เสียงม้าร้องดังไปถึงเมืองดาน

ทั้งแผ่นดินสั่นสะเทือน

เมื่อม้าตัวผู้สำหรับทำพันธุ์ส่งเสียงร้อง

มันมาเหยียบย่ำแผ่นดินจนทุกสิ่งเสียหายยับเยิน

ทั้งตัวเมืองและผู้อยู่อาศัยด้วย

17ดูเถิด เรากำลังให้งูมาอยู่ในหมู่พวกเจ้า

งูพิษที่ไม่สามารถถูกร่ายมนต์ได้

และพวกมันจะกัดพวกเจ้า”

พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

เยเรมีย์ระทมใจเพราะชนชาติของตน

18ความยินดีของข้าพเจ้าหมดสิ้นไป

ข้าพเจ้าระทมใจ

19ดูเถิด เสียงร้องของบุตรหญิงของประชาชนของข้าพเจ้า

มาจากทุกแห่งหนของแผ่นดินว่า

“พระผู้เป็นเจ้าไม่อยู่ในศิโยนหรือ

กษัตริย์ไม่อยู่ในนั้นหรือ”

“ทำไมพวกเขาจึงยั่วโทสะเราด้วยรูปเคารพสลัก

และด้วยรูปเคารพต่างชาติซึ่งไร้ค่า”

20“ฤดูเก็บเกี่ยวผ่านไปแล้ว

หมดฤดูร้อนแล้ว

และพวกเรายังไม่รอดเลย”

21ใจของบุตรหญิงของประชาชนของข้าพเจ้าแตกสลาย ใจข้าพเจ้าก็แตกสลาย

ข้าพเจ้าเศร้าโศกและท้อใจเป็นที่สุด

22ไม่มียาทาแผลในกิเลอาดหรือ

ไม่มีแพทย์ที่นั่นหรือ

แล้วทำไมสุขภาพของบุตรหญิง

ของประชาชนของข้าพเจ้าไม่ดีดังเดิมเล่า

New Thai Version Foundation

旧约

新约

圣经版本

บาป​และ​โทษ

เยเรมีย์​ระทม​ใจ​เพราะ​ชน​ชาติ​ของ​ตน

บาปและโทษ

เยเรมีย์ระทมใจเพราะชนชาติของตน