1โมเสส​พูด​กับ​บรรดา​หัวหน้า​เผ่า​ต่างๆ ของ​ชาว​อิสราเอล​ว่า “สิ่ง​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​บัญชา​ไว้​มี​ดังนี้​คือ

2ถ้า​ชาย​ใด​ให้​คำ​สัญญา​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า หรือ​สาบาน​เป็น​การ​ผูก​มัด​ตน​เอง​ด้วย​คำ​สัญญา เขา​จะ​ต้อง​ไม่​เสีย​สัจจะ​ที่​ให้​ไว้ และ​จะ​ต้อง​กระทำ​ทุก​สิ่ง​ตาม​คำ​ที่​เอ่ย​จาก​ปาก30:2 มัทธิว 5:33

3ถ้า​หญิง​ใด​ให้​คำ​สัญญา​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผูก​มัด​ตัว​เอง​ด้วย​คำ​สัญญา ขณะ​ที่​ยัง​อยู่​ใน​วัย​เด็ก​และ​อาศัย​อยู่​ที่​บ้าน​ของ​บิดา

4และ​หาก​บิดา​ของ​เธอ​ทราบ​ถึง​คำ​สัญญา​และ​คำ​ผูก​มัด​ของ​เธอ แต่​ไม่​ได้​ทัก​ท้วง​สิ่ง​ใด ก็​นับ​ว่า​ให้​ถือ​ตาม​คำ​สัญญา​ทั้ง​สิ้น​นั้น และ​ตาม​คำ​ผูก​มัด​ที่​เธอ​สัญญา​ไว้

5แต่​ถ้า​บิดา​ของ​เธอ​ไม่​เห็น​ด้วย เมื่อ​ทราบ​เรื่อง​ภาย​ใน​วัน​นั้น คำ​สัญญา​ของ​เธอ​และ​คำ​ผูก​มัด​ที่​เธอ​สัญญา​ไว้​ถือ​ว่า​เป็น​โมฆะ และ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จะ​ให้​อภัย​เธอ เพราะ​บิดา​ของ​เธอ​ไม่​เห็น​ด้วย

6ถ้า​ต่อ​มา​นาง​แต่งงาน​มี​สามี และ​ยัง​อยู่​ใต้​คำ​สัญญา หรือ​คำ​ผูก​มัด​ที่​นาง​ปริ​ปาก​ออก​ไป​แล้ว​โดย​ไม่​คิด​ให้​รอบคอบ

7ถ้า​สามี​นาง​ทราบ​ถึง​คำ​สัญญา และ​ไม่​ได้​ทัก​ท้วง​สิ่ง​ใด​กับ​นาง​เมื่อ​ทราบ​เรื่อง​ภาย​ใน​วัน​นั้น ให้​นับ​ว่า​ต้อง​ถือ​ตาม​คำ​สัญญา​ดัง​กล่าว และ​ตาม​คำ​ผูก​มัด​ที่​นาง​สัญญา​ไว้

8แต่​ถ้า​สามี​ของ​นาง​ได้​ทราบ​ถึง​คำ​สัญญา แต่​ไม่​เห็น​ด้วย เขา​ก็​จะ​ทำ​ให้​คำ​สัญญา​ของ​นาง​และ​คำ​ที่​นาง​ปริ​ปาก​โดย​ไม่​คิด​ให้​รอบคอบ​ซึ่ง​จะ​เป็น​การ​ผูก​มัด​ตัว​นาง​ให้​เป็น​โมฆะ​ไป และ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จะ​ให้​อภัย​นาง

9แต่​คำ​สัญญา​ใดๆ ของ​หญิง​ม่าย​หรือ​หญิง​ที่​หย่า​ร้าง​แล้ว ข้อ​ผูก​มัด​ใดๆ ที่​นาง​ก่อ​ให้​กับ​ตัว​เอง​ก็​จะ​ฟ้อง​นาง

10ถ้า​นาง​สัญญา​ใน​บ้าน​ของ​สามี หรือ​ผูก​มัด​ตัว​เอง​ด้วย​คำ​สาบาน

11และ​ถ้า​สามี​ของ​นาง​ทราบ​ถึง​คำ​สัญญา และ​ไม่​ได้​ทัก​ท้วง​สิ่ง​ใด ไม่​ได้​มี​การ​ปฏิเสธ ก็​นับ​ว่า​ต้อง​ถือ​ตาม​คำ​สัญญา​ทั้ง​หลาย​นั้น และ​ข้อ​ผูก​มัด​ทุก​อย่าง​ที่​นาง​สัญญา​ไว้​มี​ผล​เป็น​ไป​ตาม​นั้น

12แต่​ถ้า​สามี​ของ​นาง​ทำ​ให้​คำ​สัญญา​ไม่​มี​ผล​ผูก​มัด​และ​ทำ​ให้​เป็น​โมฆะ​ใน​วัน​ที่​เขา​ทราบ​เรื่อง ฉะนั้น อะไร​ก็​ตาม​ที่​นาง​ได้​กล่าว​เป็น​คำ​สัญญา​หรือ​ข้อ​ผูก​มัด​ก็​จะ​เป็น​โมฆะ สามี​ของ​นาง​ทำ​ให้​คำ​เหล่า​นั้น​เป็น​โมฆะ และ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จะ​ให้​อภัย​นาง

13คำ​สัญญา​และ​คำ​สาบาน​ใดๆ ที่​ทำ​ให้​นาง​เดือด​ร้อน สามี​ของ​นาง​อาจ​ยืนยัน​หรือ​ทำ​ให้​เป็น​โมฆะ​ได้

14แต่​ถ้า​สามี​ของ​นาง​ไม่​ได้​ทัก​ท้วง​สิ่งใด​กับ​นาง​ใน​วัน​ที่​เขา​ทราบ​เรื่อง เขา​ก็​ยืนยัน​ให้​คำ​สัญญา​และ​ข้อ​ผูก​มัด​ทุก​อย่าง​ที่​นาง​ต้อง​รับ​ผิดชอบ เขา​ได้​ยืนยัน​คำ​สัญญา​เพราะ​เขา​ไม่​ได้​ทัก​ท้วง​สิ่งใด​กับ​นาง​ใน​วัน​ที่​เขา​ทราบ​เรื่อง

15แต่​ถ้า​เขา​ทำ​ให้​คำ​สัญญา​ไม่​มี​ผล​ผูก​มัด​และ​เป็น​โมฆะ​หลัง​จาก​ที่​เขา​ทราบ​เรื่อง​แล้ว เขา​ก็​จะ​ต้อง​รับ​ผิดชอบ​ความ​ผิด​ของ​นาง”

16สิ่ง​เหล่า​นี้​คือ​กฎ​เกณฑ์​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​บัญชา​โมเสส​เกี่ยว​กับ​ผู้​ชาย​กับ​ภรรยา​ของ​เขา และ​เกี่ยว​กับ​บิดา​กับ​บุตร​หญิง​ที่​ยัง​ไม่​ได้​สมรส​และ​ยัง​อาศัย​อยู่​ที่​บ้าน​บิดา​ของ​เธอ