1พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​ว่า

2“จง​พูด​กับ​ชาว​อิสราเอล​และ​นำ​ไม้เท้า 12 อัน​จาก​พวก​เขา​มา สำหรับ​บรรพบุรุษ​ของ​แต่​ละ​เผ่า จาก​หัวหน้า​ทุก​คน​ตาม​ตระกูล​ของ​เขา จง​เขียน​ชื่อ​บน​ไม้เท้า​ของ​เขา​แต่​ละ​คน

3และ​เขียน​ชื่อ​อาโรน​บน​ไม้เท้า​ของ​ชาว​เลวี เพราะ​จะ​มี​ไม้เท้า​เดียว​สำหรับ​ผู้​นำ​ตาม​ตระกูล​ของ​เขา

4และ​เจ้า​จง​เก็บ​ไม้เท้า​เหล่า​นั้น​ไว้​ใน​กระโจม​ที่​นัดหมาย ตรง​หน้า​หีบ​พันธ​สัญญา​ที่​เรา​พบ​กับ​เจ้า

5ไม้เท้า​ของ​คน​ที่​เรา​เลือก​ก็​จะ​งอก เรา​จะ​ทำ​ให้​ชาว​อิสราเอล​หยุด​บ่น​พึมพำ​ต่อว่า​เจ้า”

6แล้ว​โมเสส​ก็​พูด​กับ​ชาว​อิสราเอล หัวหน้า​แต่​ละ​คน​จาก 12 เผ่า​จึง​มอบ​ไม้เท้า​แก่​ท่าน เผ่า​ละ 1 อัน​จาก​หัวหน้า​ตระกูล ไม้เท้า​ของ​อาโรน​ก็​รวม​อยู่​กับ​ไม้เท้า​ของ​พวก​เขา

7โมเสส​ได้​เก็บ​ไม้เท้า​ไว้ ณ เบื้อง​หน้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ใน​กระโจม​แห่ง​พันธ​สัญญา

8วัน​รุ่ง​ขึ้น​โมเสส​เข้า​ไป​ใน​กระโจม​แห่ง​พันธ​สัญญา ดู​เถิด ไม้เท้า​ของ​อาโรน​ที่​เป็น​ของ​เผ่า​เลวี​งอก​และ​ผลิ​ใบ อีกทั้ง​ออก​ดอก​ด้วย และ​เกิด​ผล​เป็น​อัลมอนด์​สุก

9แล้ว​โมเสส​ก็​ได้​นำ​ไม้เท้า​ทั้ง​หมด​ออก​จาก​เบื้อง​หน้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​มา​ให้​ชาว​อิสราเอล​ทั้ง​ปวง ทุก​คน​ก็​เห็น​ด้วย​ตา​ตน​เอง แต่​ละ​คน​ได้​มา​หยิบ​ไม้เท้า​ของ​ตน​ไป

10และ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​ว่า “จง​วาง​ไม้เท้า​ของ​อาโรน​คืน​ที่​เบื้อง​หน้า​หีบ​พันธ​สัญญา เป็น​หมาย​สำคัญ​เพื่อ​เก็บ​ไว้​เตือน​ใจ​พวก​ที่​ขัดขืน เขา​จะ​ได้​หยุด​บ่น​พึมพำ​ต่อว่า​เรา พวก​เขา​จะ​ได้​ไม่​ตาย”

11โมเสส​กระทำ​ตาม​นั้น ตาม​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​บัญชา​ท่าน

12ชาว​อิสราเอล​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “ดู​เถิด พวก​เรา​จะ​ตาย​แน่ เรา​ต้อง​ย่อยยับ เรา​ต้อง​ย่อยยับ​แน่

13ใคร​ก็​ตาม​ที่​เข้า​ใกล้ เข้า​ไป​ใกล้​กระโจม​ที่​พำนัก​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จะ​ต้อง​ตาย พวก​เรา​ทุก​คน​จะ​ตาย​กัน​ไหม”