1มิเรียม​และ​อาโรน​กล่าว​แย้ง​โมเสส​ด้วย​สาเหตุ​มา​จาก​หญิง​ชาว​คูช​ที่​โมเสส​แต่งงาน​ด้วย เพราะ​ท่าน​ได้​แต่ง​กับ​หญิง​ชาว​คูช

2เขา​ทั้ง​สอง​พูด​ว่า “พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ผ่าน​โมเสส​เท่า​นั้น​หรือ พระ​องค์​ไม่​ได้​กล่าว​ผ่าน​เรา​ด้วย​หรือ” แล้ว​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ก็​ได้ยิน

3โมเสส​ผู้​นี้​เป็น​คน​ถ่อม​ตัว​มาก มาก​กว่า​มนุษย์​คน​ใด​ใน​โลก

4ใน​ทัน​ใด​นั้น พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส อาโรน และ​มิเรียม​ว่า “เจ้า​ทั้ง​สาม​จง​ออก​มา​ยัง​กระโจม​ที่​นัด​หมาย” ทั้ง​สาม​ก็​ได้​ออก​มา

5พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ลง​มา​ใน​ลักษณะ​ของ​เมฆ​ก้อน​มหึมา​ดั่ง​เสา​หลัก และ​หยุด​ที่​ประตู​กระโจม พระ​องค์​เรียก​อาโรน​และ​มิเรียม ทั้ง​สอง​ก็​ก้าว​ไป​ข้าง​หน้า

6พระ​องค์​กล่าว​ว่า

9พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กริ้ว​เขา​ทั้ง​สอง​มาก และ​ได้​จาก​ไป

10เมื่อ​ก้อน​เมฆ​ลอย​เคลื่อน​ไป​จาก​กระโจม ดู​เถิด มิเรียม​เป็น​โรค​เรื้อน​ขาว​ราว​หิมะ อาโรน​หัน​ไป​ทาง​มิเรียม และ​ดู​เถิด นาง​เป็น​โรค​เรื้อน

11อาโรน​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “โอ นาย​ท่าน อย่า​ลงโทษ​เรา​สอง​คน​เลย เป็น​เพราะ​เรา​โง่เขลา​และ​กระทำ​บาป

12อย่า​ให้​นาง​เป็น​เหมือน​คน​ตาย​แล้ว เหมือน​กับ​เด็ก​ที่​เพิ่ง​ออก​มา​จาก​ครรภ์​มารดา และ​มี​เนื้อ​หนัง​ที่​เปื่อย​เน่า​ไป​ครึ่ง​ตัว”

13โมเสส​จึง​ร้อง​บอก​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ว่า “โอ พระ​เจ้า โปรด​รักษา​นาง​ให้​หาย​เถิด ข้าพเจ้า​ขอ​ร้อง”

14แต่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ตอบ​โมเสส​ว่า “ถ้า​พ่อ​ของ​นาง​ถ่ม​น้ำลาย​รด​หน้า​นาง แล้ว​นาง​จะ​ไม่​อับอาย​ไป 7 วัน​หรือ ปล่อย​ให้​นาง​อยู่​ที่​นอก​ค่าย 7 วัน หลัง​จาก​นั้น​ค่อย​พา​นาง​เข้า​มา​ได้”

15ดังนั้น​มิเรียม​จึง​ถูก​กัก​อยู่​นอก​ค่าย 7 วัน ประชาชน​ไม่​ได้​ออก​เดินทาง​จน​กระทั่ง​มี​คน​พา​มิเรียม​กลับ​เข้า​มา​อีก​ครั้ง

16หลัง​จาก​นั้น​ประชาชน​จึง​ออก​เดินทาง​จาก​ฮาเซโรท และ​ไป​ตั้ง​ค่าย​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​ปาราน