1ใน​ครั้ง​นั้น มี​มหาชน​ที่​ชุมนุม​กัน​อีก และ​ไม่​มี​สิ่ง​ใด​รับประทาน พระ​องค์​เรียก​บรรดา​สาวก​มาหา​และ​กล่าว​กับ​พวก​เขา​ว่า

2“เรา​สงสาร​บรรดา​ฝูง​ชน​เพราะ​พวก​เขา​อยู่​กับ​เรา​มา​ได้ 3 วัน​แล้ว​โดย​ไม่​มี​อะไร​รับประทาน

3ถ้า​เรา​ส่ง​เขา​กลับ​บ้าน​ทั้งๆ ที่​หิวโหย เขา​ก็​จะ​เป็น​ลม​ระหว่าง​ทาง บาง​คน​ก็​มา​จาก​ที่​ไกล”

4บรรดา​สาวก​ตอบ​พระ​องค์​ว่า “ทำ​อย่างไร​จึง​จะ​หา​ขนมปัง​พอ​ที่​จะ​เลี้ยง​คน​เหล่า​นี้​ใน​ที่​กันดาร​อย่างนี้”

5พระ​องค์​ถาม​พวก​เขา​ว่า “พวก​เจ้า​มี​ขนมปัง​กี่​ก้อน” เขา​พูด​ว่า “7 ก้อน”

6ครั้น​แล้ว​พระ​เยซู​จึง​สั่ง​ฝูงชน​ให้​นั่ง​ลง​บน​พื้น​ดิน เมื่อ​พระ​องค์​หยิบ​ขนมปัง 7 ก้อน​แล้ว​ก็​กล่าว​ขอบคุณ​พระ​เจ้า บิ​ส่ง​ให้​เหล่า​สาวก​ของ​พระ​องค์​เพื่อ​แจก พวก​เขา​จึง​แจก​ให้​แก่​ฝูง​ชน

7พวก​เขา​ยังมี​ปลา​เล็กๆ สองสาม​ตัว พระ​องค์​กล่าว​ขอบคุณ​พระ​เจ้า​และ​ให้​แจก​ปลา​นั้น​ด้วย

8ผู้​คน​ก็​รับประทาน​กัน​จน​อิ่มหนำ และ​เก็บ​อาหาร​ที่​เหลือ​ได้​เต็ม 7 ตะกร้า​ใหญ่

9มี​คน​ประมาณ 4,000 คน​ที่นั่น แล้ว​พระ​องค์​ก็​ให้​พวก​เขา​กลับ​บ้าน​ไป

10จากนั้น​พระ​องค์​ก็​ลงเรือ​กับ​สาวก​มา​จนถึง​เขต​เมือง​ดาลมานูธา

11พวก​ฟาริสี​มา​หา​พระ​เยซู​และ​เริ่ม​โต้เถียง​กับ​พระ​องค์ อยาก​จะ​ให้​แสดง​ปรากฏการณ์​อัศจรรย์​จาก​สวรรค์​เพื่อ​ทดสอบ​พระ​องค์

12พระ​องค์​ถอนใจ​ลึก​และ​กล่าว​ว่า “ทำไม​คน​ใน​ช่วง​กาลเวลา​นี้​แสวง​หา​ปรากฏการณ์​อัศจรรย์ เรา​ขอบอก​ความ​จริง​กับ​ท่าน​ว่า คน​เหล่า​นี้​จะ​ไม่​ได้​รับ​ปรากฏการณ์​อัศจรรย์”

13พระ​องค์​จาก​พวก​เขา​ไป​และ​ลงเรือ​ข้าม​ฟาก​ไป​อีก

14เหล่า​สาวก​ลืม​เอา​ขนมปัง​ไป​ด้วย​จึง​มี​ติดตัว​ใน​เรือ​เพียง​ก้อน​เดียว

15พระ​องค์​ให้​คำ​สั่ง​พวก​เขา​ว่า “จง​ระวัง​เชื้อ​ยีสต์​ของ​พวก​ฟาริสี​และ​ของ​เฮโรด​ให้ดี”8:15 เชื้อ​ยีสต์ ใน​พระ​คัมภีร์​มักจะ​หมายถึง​สิ่ง​ที่​ชั่วร้าย

16พวก​เขา​เริ่ม​พูด​กัน​ว่า “เป็น​เพราะ​เรา​ไม่​มี​ขนมปัง”

17พระ​เยซู​ทราบ​ดี​จึง​กล่าว​กับ​พวก​เขา​ว่า “ทำไม​พวก​เจ้า​จึง​พูด​กัน​ใน​เรื่อง​ที่​ไม่​มี​ขนมปัง เจ้า​ยัง​ไม่​เห็น​และ​เข้าใจ​อีก​หรือ ใจ​ของ​เจ้า​แข็ง​กระด้าง​ใช่ไหม

18เจ้า​มี​ตา แต่​มอง​ไม่​เห็น​หรือ และ​เจ้า​มี​หู แต่​ไม่​ได้ยิน​หรือ พวก​เจ้า​จำ​ไม่​ได้​หรือ​ว่า

19เมื่อ​เรา​บิ​ขนมปัง 5 ก้อน​ให้​คน 5,000 คน เจ้า​เก็บ​อาหาร​ที่​เหลือ​ได้​เต็ม​กี่​ตะกร้า” พวก​เขา​พูด​กับ​พระ​องค์​ว่า “12 ตะกร้า”

20“เมื่อ​เรา​บิ 7 ก้อน​ให้​คน 4,000 คน เจ้า​เก็บ​อาหาร​ที่​เหลือ​ได้​เต็ม​กี่​ตะกร้า” พวก​เขา​พูด​กับ​พระ​องค์​ว่า “7 ตะกร้า”

21พระ​องค์​กล่าว​กับ​พวก​เขา​ว่า “แล้ว​พวก​เจ้า​ยัง​ไม่​เข้าใจ​อีก​หรือ”

22แล้ว​พระ​เยซู​กับ​พวก​สาวก​ก็​มา​ยัง​เมือง​เบธไซดา มี​คน​พา​คน​ตาบอด​ผู้หนึ่ง​มา​หา​พระ​องค์ และ​ขอร้อง​ให้​สัมผัส​ตัว​เขา

23พระ​องค์​จับ​มือ​คน​ตาบอด​เดิน​ออก​มา​จาก​หมู่บ้าน และ​บ้วน​น้ำลาย​ใส่​ตา​ทั้ง​สอง​ของ​เขา วาง​มือ​ทั้ง​สอง​บน​ตัว​เขา แล้ว​พระ​องค์​ถาม​ว่า “เจ้า​มอง​เห็น​อะไร​ไหม”

24เขา​เงย​หน้า​ขึ้น​ดู​แล้ว​พูด​ว่า “ข้าพเจ้า​เห็น​คน เป็น​เหมือน​ต้นไม้​เดิน​อยู่”

25แล้ว​พระ​เยซู​แตะ​มือ​ทั้ง​สอง​ของ​พระ​องค์​ที่​ตา​ของ​เขา เขา​เพ่ง​ดู แล้ว​ตา​ก็​หาย​เป็น​ปกติ และ​ก็​เริ่ม​เห็น​ทุก​สิ่ง​อย่าง​ชัดเจน

26พระ​องค์​ให้​เขา​กลับ​บ้าน​ไป และ​กล่าว​ว่า “อย่า​เข้า​ไป​ใน​หมู่บ้าน​เลย”

27พระ​เยซู​กับ​สาวก​ของ​พระ​องค์​เดิน​ออก​ไป​ยัง​หมู่บ้าน​แขวง​ซีซารียา​ฟีลิปปี และ​ระหว่าง​ทาง​ที่​ไป​พระ​องค์​ถาม​สาวก​ว่า “ผู้​คน​พูดกัน​ว่า​เรา​เป็น​ใคร”

28พวก​เขา​ตอบ​ว่า “เป็น​ยอห์น​ผู้​ให้​บัพติศมา บ้าง​พูด​ว่า​เป็น​เอลียาห์ แต่​บาง​คน​ก็​ว่า​เป็น​ผู้หนึ่ง​ใน​บรรดา​ผู้เผย​คำกล่าว​ของ​พระ​เจ้า”

29พระ​องค์​ถาม​เขา​ต่อ​ไป​ว่า “แต่​พวก​เจ้า​พูด​ว่า​เรา​เป็น​ใคร” เปโตร​ตอบ​ว่า “พระ​องค์​เป็น​พระ​คริสต์”

30แล้ว​พระ​องค์​กำชับ​พวก​เขา​ไม่​ให้​บอก​ใครๆ ใน​เรื่อง​ที่​เกี่ยว​กับ​พระ​องค์

31พระ​เยซู​เริ่ม​สั่งสอน​พวก​เขา​ว่า​บุตรมนุษย์​ต้อง​ทน​ทุกข์​ทรมาน​หลาย​ประการ และ​พวก​ผู้ใหญ่ บรรดา​มหา​ปุโรหิต และ​อาจารย์​ฝ่าย​กฎ​บัญญัติ​จะ​ไม่​ยอมรับ และ​พระ​องค์​จะ​ถูก​ประหาร​ชีวิต แต่​หลัง​จาก​นั้น 3 วัน​ก็​จะ​ฟื้น​คืนชีวิต​อีก

32พระ​องค์​กล่าว​ให้​ฟัง​อย่าง​ชัดเจน และ​เปโตร​ก็​พูด​ทัดทาน​พระ​องค์​เป็น​การ​ส่วนตัว

33พระ​องค์​มอง​ดู​เหล่า​สาวก​แล้ว​ก็​ห้าม​เปโตร​ว่า “เจ้า​ซาตาน จง​ไป​ให้​พ้น เพราะ​เจ้า​ไม่​คิด​ใน​มุม​มอง​ของ​พระ​เจ้า แต่​คิด​จาก​มุม​มอง​ของ​มนุษย์”

34พระ​เยซู​เรียก​ฝูง​ชน​มา​ร่วม​กับ​เหล่า​สาวก​ของ​พระ​องค์​และ​กล่าว​ว่า “ถ้า​ใคร​ปรารถนา​ที่​จะ​ตาม​เรา​มา เขา​ต้อง​ไม่​เห็น​แก่​ตน​เอง และ​แบก​ไม้​กางเขน​ของ​เขา และ​ติดตาม​เรา​ไป

35เพราะ​ใคร​ก็​ตามที่​ต้องการ​ช่วย​ชีวิต​ของ​ตน​ให้​รอด​จะ​สูญเสีย​ชีวิต​นั้น​ไป แต่​ใคร​ก็​ตาม​ที่​ยอม​เสีย​ชีวิต​ของ​เขา​เพื่อ​เรา​และ​เพื่อ​ข่าว​ประเสริฐ​ก็​จะ​มี​ชีวิต​ที่​รอด​พ้น

36จะ​มี​ประโยชน์​อัน​ใด หาก​คน​หนึ่ง​ได้​ทั้ง​โลก​มา​เป็น​ของ​ตน แต่​ต้อง​เสีย​ชีวิต​ของ​เขา​ไป

37คน​หนึ่ง​สามารถ​เอา​อะไร​มา​แลก​เปลี่ยน​กับ​ชีวิต​ของ​ตน​ได้

38ใคร​ก็​ตาม​ใน​ช่วง​กาลเวลา​ที่​ผิด​ประเวณี​และ​ชั่วโฉด​นี้ มี​ความ​อาย​เพราะ​เรา​และ​คำ​พูด​ของ​เรา บุตรมนุษย์​ก็​จะ​มี​ความ​อาย​เพราะ​เขา​เช่น​กัน ใน​เวลา​ที่​ท่าน​มา​ด้วย​สง่าราศี​ของ​พระ​บิดา​ของ​ท่าน พร้อม​ด้วย​บรรดา​ทูต​สวรรค์​ผู้​บริสุทธิ์”