1“จงฟังเถิด พวกเจ้าที่เป็นโคตัวเมียของบาชานบนภูเขาสะมาเรีย
พวกเจ้ากดขี่ข่มเหงผู้ขัดสน และเหยียบย่ำผู้ยากไร้
และสั่งบรรดาสามีว่า ‘ไปเอาเหล้ามาให้เราดื่ม’”
2
พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ปฏิญาณด้วยความบริสุทธิ์ของพระองค์ดังนี้
“ดูเถิด จะถึงวันนั้น
เมื่อพวกเขาจะลากตัวเจ้าไปด้วยขอเกี่ยว
และแม้คนสุดท้ายก็จะถูกลากไปด้วยเบ็ดตกปลา
3และพวกเจ้าจะออกไปทางช่องกำแพงแตก
แต่ละคนวิ่งตรงไปล่วงหน้านาง
และเจ้าจะถูกเหวี่ยงออกไปยังภูเขาฮาร์โมน”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศ
4“พวกเจ้าไปยังเบธเอลและกระทำบาป
ไปยังกิลกาลและกระทำบาปมากยิ่งขึ้น
นำเครื่องสักการะของเจ้ามาให้ทุกเช้า
นำหนึ่งในสิบมาให้ทุกๆ 3 วัน
5และมอบเครื่องสักการะแห่งการขอบคุณที่มีเชื้อยีสต์ผสม
และโอ้อวดเครื่องสักการะด้วยความสมัครใจของเจ้า
ชาวอิสราเอลเอ๋ย พวกเจ้าโอ้อวดในเรื่องเหล่านี้
เพราะนั่นเป็นสิ่งที่พวกเจ้ารักที่จะทำ”
พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ประกาศ
อิสราเอลยังไม่หันกลับมาหาพระเจ้า
6“เราทำให้พวกเจ้าไม่มีอาหารเข้าปากในทุกๆ เมือง
และเกิดความอดอยากทุกแห่งหน
พวกเจ้าก็ยังไม่หันกลับมาหาเรา”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศ
7“อีกสามเดือนกว่าจะถึงเวลาเก็บเกี่ยว
แต่เราก็ทำให้ฝนไม่ตก
เราจะส่งฝนให้กับเมืองๆ หนึ่ง
และไม่ส่งให้อีกเมืองหนึ่ง
ทุ่งนาแห่งหนึ่งจะมีฝนตก
และทุ่งนาที่ไม่ได้รับฝนก็จะแห้งผาก
8ดังนั้น ชาวเมืองสองสามเมืองจะร่อนเร่ไปยังเมืองหนึ่ง
เพื่อหาน้ำดื่ม แต่ก็ไม่ฉ่ำใจ
แต่พวกเจ้าก็ยังไม่หันกลับมาหาเรา”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศ
9“หลายครั้งที่เราทำให้มีลมร้อนแห้ง
มีเชื้อราในไร่นาและไร่องุ่นของพวกเจ้า
ฝูงตั๊กแตนกัดกินต้นมะเดื่อและต้นมะกอกของพวกเจ้า
แต่พวกเจ้าก็ยังไม่หันกลับมาหาเรา”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศ
10“เราส่งภัยพิบัติมาท่ามกลางพวกเจ้า
อย่างที่เราทำต่ออียิปต์
เราทำให้บรรดาชายหนุ่มของพวกเจ้าตายด้วยคมดาบ
และให้ม้าถูกยึดไป
และเราทำให้เจ้าสูดกลิ่นเหม็นศพจากค่ายของเจ้า
แต่เจ้าก็ยังไม่หันกลับมาหาเรา”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศ
11“เราให้พวกเจ้าบางคนพบกับความพินาศ
อย่างที่เราทำต่อโสโดมและโกโมราห์4:11 ปฐมกาล 19:24,25
พวกเจ้าเป็นเหมือนกับกิ่งไม้ที่ถูกไฟเผาที่ถูกคว้าออกจากกองไฟ
แต่พวกเจ้าก็ยังไม่หันกลับมาหาเรา”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศ
12“ฉะนั้น อิสราเอลเอ๋ย เราจะกระทำต่อเจ้าอย่างนี้
และเพราะว่าเราจะกระทำต่อเจ้าอย่างนี้
จงเตรียมตัวไปพบกับพระเจ้าของเจ้าเถิด อิสราเอลเอ๋ย”
13พระองค์เป็นผู้ปั้นเทือกเขา
และสร้างลมขึ้นมา
และเผยความนึกคิดของพระองค์ให้แก่มนุษย์
พระองค์ทำให้อรุณรุ่งเป็นความมืด
และเดินย่ำบนที่สูงแห่งแผ่นดินโลก
พระองค์มีพระนามว่า พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าจอมโยธา
New Thai Version Foundation
