Aa
รูเบน​และ​กาด​ตั้ง​หลัก​แหล่ง
1บรรดา​บุตร​ของ​รูเบน​และ​กาด​มี​ฝูง​ปศุสัตว์​ที่​ใหญ่​มาก พวก​เขา​เห็น​ว่า​แผ่นดิน​ของ​ยาเซอร์​และ​ของ​กิเลอาด​เหมาะ​สำหรับ​การ​เลี้ยง​ฝูง​ปศุสัตว์
2ดังนั้น​บุตร​ของ​กาด​และ​ของ​รูเบน​จึง​มา​พูด​กับ​โมเสส​และ​เอเลอาซาร์​ปุโรหิต และ​บรรดา​หัวหน้า​ของ​มวล​ชน​ว่า
3“อาทาโรท ดีโบน ยาเซอร์ นิมราห์ เฮชโบน เอเลอาเลห์ เสบาม เนโบ และ​เบโอน
4แผ่นดิน​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ทำ​ให้​พ่าย​แพ้​ต่อ​หน้า​มวล​ชน​อิสราเอล​เป็น​แผ่นดิน​สำหรับ​ฝูง​ปศุสัตว์ และ​ผู้​รับใช้​ของ​ท่าน​ก็​มี​ฝูง​ปศุสัตว์”
5เขา​พูด​ต่อ​ไป​อีก​ว่า “ถ้า​เรา​เป็น​ที่​โปรดปราน​ของ​ท่าน ขอ​ให้​พวก​เรา​ผู้​เป็น​ผู้​รับใช้​ของ​ท่าน​ได้​ครอบครอง​แผ่นดิน​ดัง​กล่าว อย่า​พา​พวก​เรา​ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดน​ไป​เลย”
6โมเสส​พูด​กับ​บรรดา​บุตร​ของ​กาด​และ​ของ​รูเบน​ว่า “จะ​ให้​พี่​น้อง​ของ​ท่าน​ไป​สงคราม​ขณะ​ที่​พวก​ท่าน​นั่ง​อยู่​ที่​นี่​อย่าง​นั้น​หรือ
7ทำไม​ท่าน​จึง​ทำ​ให้​ชาว​อิสราเอล​ท้อ​ใจ​ที่​จะ​ย่าง​ก้าว​เข้า​ไป​ใน​แผ่นดิน​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​มอบ​ให้​แก่​พวก​เขา​แล้ว
8เหล่า​บรรพบุรุษ​ของ​ท่าน​กระทำ​เช่น​เดียว​กัน เมื่อ​เรา​ให้​พวก​เขา​ไป​ยัง​คาเดชบาร์เนีย​เพื่อ​ตรวจ​ดู​แผ่นดิน
9ครั้น​พวก​เขา​ขึ้น​ไป​ยัง​ลุ่ม​น้ำ​เอชโคล์​และ​มอง​เห็น​แผ่นดิน พวก​เขา​จึง​ทำ​ให้​ชาว​อิสราเอล​ท้อ​ใจ​ที่​จะ​ย่าง​ก้าว​เข้า​ไป​ใน​แผ่นดิน​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​มอบ​ให้​แก่​พวก​เขา​แล้ว
10ความ​กริ้ว​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​พลุ่ง​ขึ้น​ใน​วัน​นั้น และ​พระ​องค์​ปฏิญาณ​ว่า
11‘แน่นอน​ที​เดียว จะ​ไม่​มี​ชาย​ที่​มี​อายุ​นับ​ตั้งแต่ 20 ปี​ขึ้น​ไป​คน​ไหน​ที่​ออก​มา​จาก​อียิปต์​แล้ว จะ​ได้​เห็น​แผ่นดิน​ที่​เรา​ได้​ปฏิญาณ​ว่า​จะ​มอบ​ให้​แก่​อับราฮัม อิสอัค และ​ยาโคบ เพราะ​พวก​เขา​ไม่​ได้​ตาม​เรา​มา​ด้วย​ความ​เต็ม​ใจ
12ไม่​มี​ใคร​นอก​จาก​คาเลบ​บุตร​เยฟุนเนห์​ชาว​เคนัส และ​โยชูวา​บุตร​ของ​นูน เพราะ​เขา​ทั้ง​สอง​ได้​ตาม​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ด้วย​ความ​เต็ม​ใจ’
13พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กริ้ว​อิสราเอล​มาก และ​พระ​องค์​ทำ​ให้​พวก​เขา​ต้อง​พเนจร​ไป​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​เป็น​เวลา 40 ปี จน​กระทั่ง​ทุก​คน​ใน​ยุค​ที่​ทำ​ความ​ชั่ว​ใน​สาย​ตา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​พา​กัน​วอดวาย​หมด​แล้ว32:13 กันดารวิถี 14:28-35
14และ​ดู​เถิด พวก​ท่าน​ลุก​ขึ้น​มา​แทน​ที่​บรรพบุรุษ​ของ​ท่าน​แล้ว พวก​ชาติ​มนุษย์​ผู้​บาป​หนา เพื่อ​กระตุ้น​ความ​โกรธ​มหันต์​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ต่อ​อิสราเอล
15ด้วย​ว่า ถ้า​ท่าน​หันเห​ไป​จาก​การ​ติด​ตาม​พระ​องค์ พระ​องค์​จะ​ทอด​ทิ้ง​พวก​เขา​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​อีก และ​พวก​ท่าน​จะ​ทำลาย​ประชาชน​ทั้ง​หมด​นี้”
16แล้ว​เขา​ทั้ง​หลาย​ก็​เข้า​มา​ใกล้​ท่าน​และ​พูด​ว่า “พวก​เรา​จะ​กั้น​คอก​ให้​ฝูง​ปศุสัตว์​ของ​เรา​ที่​นี่ และ​สร้าง​เมือง​ให้​พวก​เด็กๆ อยู่
17แต่​เรา​จะ​หยิบ​อาวุธ พร้อม​จะ​ไป​ล่วง​หน้า​ชาว​อิสราเอล จน​กระทั่ง​เรา​พา​พวก​เขา​ไป​ยัง​ที่​ของ​เขา และ​พวก​เด็กๆ ของ​เรา​จะ​อยู่​ใน​เมือง​ที่​มี​การ​คุ้ม​กัน​อย่าง​แข็ง​แกร่ง ปลอด​ภัย​จาก​ผู้​อยู่​อาศัย​ของ​แผ่นดิน​นี้
18เรา​จะ​ไม่​กลับ​มา​ยัง​บ้าน​ของ​เรา​จน​กว่า​ชาว​อิสราเอล​แต่​ละ​คน​ได้​เป็น​เจ้า​ของ​แผ่นดิน​ของ​ตน​เสีย​ก่อน
19เรา​จะ​ไม่​รับ​มรดก​ร่วม​กับ​พวก​เขา​ที่​ฝั่ง​ตะวัน​ตก​ของ​แม่น้ำ​จอร์แดน​และ​ที่​ไกล​ออก​ไป เพราะ​มรดก​ของ​พวก​เรา​ได้​ตก​ถึง​เรา​แล้ว​ที่​ฝั่ง​ตะวัน​ออก​ของ​แม่น้ำ​จอร์แดน”
20และ​โมเสส​พูด​กับ​เขา​เหล่า​นั้น​ว่า “ถ้า​ท่าน​จะ​ทำ​อย่าง​นั้น โดย​หยิบ​อาวุธ​ไป​รบ​ใน​สงคราม​ต่อ​หน้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า
21และ​พวก​ท่าน​ทุก​คน​ที่​ถือ​อาวุธ​จะ​ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดน​ต่อ​หน้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​อย่าง​นั้น​จริง จน​พระ​องค์​ได้​ขับ​ไล่​พวก​ศัตรู​ไป​ต่อ​หน้า​พระ​องค์​ก่อน
22และ​แผ่นดิน​จะ​ถูก​ควบคุม​อยู่​ต่อ​หน้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​หลัง​จาก​นั้น​ท่าน​จะ​กลับ​มา​ได้ และ​พ้น​จาก​ข้อ​ผูก​พัน​กับ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​อิสราเอล และ​จะ​เป็น​ที่​ยอม​รับ​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ว่า พวก​ท่าน​เป็น​เจ้า​ของ​แผ่นดิน​นี้
23แต่​ถ้า​ท่าน​ไม่​ทำ​ตาม​นั้น ดู​เถิด ท่าน​ก็​ได้​กระทำ​บาป​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​มั่น​ใจ​ได้​เลย​ว่า บาป​จะ​ตาม​ทัน​พวก​ท่าน
24สร้าง​เมือง​ให้​พวก​เด็กๆ ของ​ท่าน กั้น​คอก​ให้​แกะ​ของ​ท่าน และ​จง​ทำ​ตาม​ที่​ท่าน​ได้​สัญญา​ไว้”
25ครั้น​แล้ว​บรรดา​บุตร​ของ​กาด​และ​ของ​รูเบน​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “พวก​เรา​ผู้​เป็น​ผู้​รับใช้​ของ​ท่าน​จะ​ทำ​ตาม​ที่​นาย​ท่าน​บัญชา
26พวก​เด็กๆ และ​ภรรยา​ของ​เรา ปศุสัตว์​และ​สัตว์​เลี้ยง​ทั้ง​หมด​ของ​เรา​จะ​อยู่​ใน​เมือง​กิเลอาด​นั่น
27แต่​พวก​เรา​ผู้​เป็น​ผู้​รับใช้​ของ​ท่าน​จะ​ข้าม​เขต​ไป ชาย​ทุก​คน​ที่​ถือ​อาวุธ​พร้อม​สำหรับ​สงคราม​จะ​ไป​สู้​รบ​ต่อ​หน้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ตาม​ที่​นาย​ของ​ข้าพเจ้า​กล่าว”
28ดังนั้น โมเสส​จึง​ออก​คำ​สั่ง​กับ​เอเลอาซาร์​ปุโรหิต โยชูวา​บุตร​ของ​นูน และ​บรรดา​หัวหน้า​เผ่า​ของ​บรรพบุรุษ​ของ​ชาว​อิสราเอล เกี่ยว​กับ​เรื่อง​ของ​ชาว​กาด​และ​รูเบน
29โมเสส​พูด​กับ​พวก​เขา​ว่า “ถ้า​บรรดา​บุตร​ของ​กาด​และ​ของ​รูเบน ชาย​ทุก​คน​ที่​ถือ​อาวุธ​พร้อม​เพื่อ​สู้​รบ​ใน​สงคราม​ต่อ​หน้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า จะ​ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดน​ไป​กับ​พวก​ท่าน แผ่นดิน​สยบ​ต่อ​หน้า​ท่าน ก็​จง​ให้​พวก​เขา​เป็น​เจ้า​ของ​ดินแดน​กิเลอาด
30แต่​ถ้า​พวก​เขา​ไม่​ข้าม​ไป​กับ​ท่าน​พร้อม​อาวุธ เขา​ก็​จะ​เป็น​เจ้า​ของ​ด้วย​กัน​กับ​ท่าน​ใน​ดินแดน​คานาอัน”
31บรรดา​บุตร​ของ​กาด​และ​ของ​รูเบน​ตอบ​ว่า “พวก​เรา​จะ​กระทำ​ตาม​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​แก่​บรรดา​ผู้​รับใช้​ของ​ท่าน
32เรา​จะ​ข้าม​ไป​ยัง​ดินแดน​คานาอัน​ต่อ​หน้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​พร้อม​กับ​อาวุธ และ​แผ่นดิน​ที่​เรา​รับ​เป็น​มรดก​จะ​อยู่​กับ​เรา​ต่อ​ไป​ที่​ริม​ฝั่ง​แม่น้ำ​จอร์แดน”
33แล้ว​โมเสส​ก็​มอบ​อาณาจักร​ของ​สิโหน​กษัตริย์​ของ​ชาว​อาโมร์ อาณาจักร​ของ​โอก​กษัตริย์​แห่ง​บาชาน แผ่นดิน​ทั้ง​หมด​กับ​เมือง​ต่างๆ และ​อาณาเขต​โดย​รอบ​ให้​แก่​บุตร​หลาน​ของ​กาด ของ​รูเบน และ​แก่​ครึ่ง​เผ่า​ของ​มนัสเสห์​บุตร​ของ​โยเซฟ
34บรรดา​บุตร​ของ​กาด​สร้าง​เมือง​ดีโบน อาทาโรท อาโรเออร์
35อัทโรทโชฟาน ยาเซอร์ โยกเบฮาห์
36เบธนิมราห์ และ​เบธฮาราน เป็น​เมือง​ที่​มี​การ​คุ้ม​กัน​อย่าง​แข็ง​แกร่ง และ​มี​คอก​ให้​แกะ​อาศัย
37บรรดา​บุตร​ของ​รูเบน​สร้าง​เมือง​เฮชโบน เอเลอาเลห์ คีริยาทาอิม
38เนโบ และ​บาอัลเมโอน (พวก​เขา​ตั้ง​ชื่อ​เมือง​ขึ้น​ใหม่) และ​สิบมาห์ และ​ตั้ง​ชื่อ​เมือง​ที่​เขา​สร้าง​ขึ้น
39บรรดา​บุตร​ของ​มาคีร์ ผู้​เป็น​บุตร​มนัสเสห์​ไป​ยัง​กิเลอาด​และ​ยึด​ไว้ แล้ว​ขับ​ไล่​ชาว​อาโมร์​ที่​อาศัย​อยู่
40ดังนั้น​โมเสส​จึง​ยก​กิเลอาด​ให้​แก่​มาคีร์​บุตร​ของ​มนัสเสห์ และ​เขา​ก็​ตั้ง​รกราก​อยู่​ที่​นั่น
41และ​ยาอีร์​บุตร​ของ​มนัสเสห์​ไป​ยึด​หมู่​บ้าน​ต่างๆ และ​ตั้ง​ชื่อ​ว่า ฮาวโวทยาอีร์
42และ​โนบาห์​ไป​ยึด​เคนาท​และ​หมู่​บ้าน​ต่างๆ ของ​เมือง และ​ตั้ง​ชื่อ​ว่า โนบาห์​ตาม​ชื่อ​ของ​เขา​เอง