Aa
การ​ปรับปรุง​ขั้น​สุด​ท้าย
1ใน​วัน​นั้น เขา​ทั้ง​หลาย​อ่าน​จาก​หนังสือ​ของ​โมเสส​ให้​ประชาชน​ฟัง และ​พบ​ที่​เขียน​ว่า ชาว​อัมโมน​และ​ชาว​โมอับ​ไม่​ได้​รับ​อนุญาต​เข้า​ไป​ร่วม​ใน​การ​ชุมนุม​ของ​พระ​เจ้า
2เพราะ​พวก​เขา​ไม่​ให้​อาหาร​และ​น้ำ​แก่​ชาว​อิสราเอล แต่​กลับ​จ้าง​บาลาอัม​ให้​ต่อต้าน และ​สาป​แช่ง​พวก​เขา แต่​พระ​เจ้า​ของ​พวก​เรา​เปลี่ยน​คำ​สาป​แช่ง​ให้​เป็น​พระ​พร13:2 กันดารวิถี 22:3-11; เฉลยธรรมบัญญัติ 23:3-5
3ทันที​ที่​ประชาชน​ได้ยิน​กฎ​บัญญัติ พวก​เขา​ก็​แยก​ชาว​ต่าง​ชาติ​ออก​จาก​ชาว​อิสราเอล
4ก่อน​หน้า​นี้ เอลียาชีบ​ปุโรหิต​มี​หน้าที่​ดูแล​ห้อง​ที่​พระ​ตำหนัก​ของ​พระ​เจ้า เขา​ทำงาน​ใกล้​ชิด​กับ​โทบียาห์
5จึง​ได้​เตรียม​ห้อง​ที่​กว้าง​ใหญ่​ให้​แก่​โทบียาห์ ห้อง​นี้​เคย​เป็น​ห้อง​ที่​ใช้​เก็บ​เครื่อง​ธัญญ​บูชา กำยาน เครื่อง​ใช้ หนึ่ง​ใน​สิบ​ของ​ธัญพืช​ที่​รับ​จาก​การ​ถวาย เหล้า​องุ่น และ​น้ำมัน ซึ่ง​มอบ​ให้​ตาม​คำ​บัญญัติ​แก่​ชาว​เลวี บรรดา​นัก​ร้อง และ​คน​เฝ้า​ประตู และ​ยัง​เป็น​ที่​เก็บ​สิ่ง​ที่​มอบ​ให้​แก่​บรรดา​ปุโรหิต​ด้วย
6ขณะ​ที่​เป็น​ไป​ดัง​กล่าว ข้าพเจ้า​ไม่​ได้​อยู่​ใน​เยรูซาเล็ม เพราะ​ใน​ปี​ที่​สาม​สิบ​สอง​ของ​อาร์ทาเซอร์ซีส​กษัตริย์​แห่ง​บาบิโลน ข้าพเจ้า​ไป​เข้า​เฝ้า​กษัตริย์ และ​ต่อ​มา​ภาย​หลัง ข้าพเจ้า​ขอ​อนุญาต​ลา​กษัตริย์
7เมื่อ​มา​ถึง​เยรูซาเล็ม ข้าพเจ้า​จึง​ทราบ​ถึง​ความ​ชั่ว​ร้าย​ที่​เอลียาชีบ​ได้​ช่วย​โทบียาห์ ด้วย​การ​เตรียม​ห้อง​ใน​ลาน​พระ​ตำหนัก​ของ​พระ​เจ้า​ให้​แก่​เขา
8ข้าพเจ้า​โกรธ​มาก ข้าพเจ้า​จึง​โยน​เครื่อง​แต่ง​บ้าน​ของ​โทบียาห์​ออก​ไป​นอก​ห้อง
9แล้ว​ก็​ออก​คำ​สั่ง​ให้​คน​ทำ​ความ​สะอาด​ห้อง และ​ข้าพเจ้า​นำ​เครื่อง​ใช้​ของ​พระ​ตำหนัก​ของ​พระ​เจ้า​กลับ​เข้า​มา​ไว้​ที่​นั่น พร้อม​กับ​เครื่อง​ธัญญ​บูชา​และ​กำยาน
10ข้าพเจ้า​พบ​อีก​ด้วย​ว่า ส่วน​แบ่ง​ที่​ชาว​เลวี​สมควร​จะ​ได้​รับ​นั้น ไม่​ได้​มี​การ​มอบ​ให้​แก่​พวก​เขา ดังนั้น​ชาว​เลวี​และ​พวก​นัก​ร้อง​ที่​ปฏิบัติ​งาน ต่าง​ก็​กลับ​ไป​ยัง​ไร่​นา​ของ​ตน​เอง
11ข้าพเจ้า​จึง​เผชิญ​หน้า​กับ​พวก​เจ้าหน้าที่ โดย​กล่าว​ว่า “ทำไม​พระ​ตำหนัก​ของ​พระ​เจ้า​จึง​ไม่​ได้​รับ​การ​ดูแล​เลย” และ​ข้าพเจ้า​เรียก​ชาว​เลวี​กลับ​มา และ​ให้​ประจำ​หน้าที่​ดังเดิม
12ครั้น​แล้ว ยูดาห์​ก็​นำ​หนึ่ง​ใน​สิบ​ของ​ธัญพืช เหล้า​องุ่น และ​น้ำมัน เข้า​มา​เก็บ​ใน​คลัง​พัสดุ
13ข้าพเจ้า​มอบ​ตำแหน่ง​ผู้​ดูแล​คลัง​ให้​กับ​เชเลมิยาห์​ปุโรหิต ศาโดก​ผู้​คัดลอก​ข้อความ และ​เปดายาห์​ชาว​เลวี และ​ผู้​ช่วย​ของ​พวก​เขา​คือ​ฮานาน​บุตร​ของ​ศัคเคอร์ ศัคเคอร์​เป็น​บุตร​ของ​มัทธานิยาห์ เพราะ​ชาย​เหล่า​นี้​ไว้​ใจ​ได้ และ​มี​หน้าที่​แจก​จ่าย​แก่​พวก​พี่​น้อง​ของ​เขา
14โอ พระ​เจ้า​ของ​ข้าพเจ้า ขอ​พระ​องค์​ระลึก​ถึง​ข้าพเจ้า​ใน​เรื่อง​ดัง​กล่าว และ​ขอ​พระ​องค์​อย่า​ลืม​ความ​ดี​ที่​ข้าพเจ้า​กระทำ​เพื่อ​พระ​ตำหนัก​พระ​เจ้า​ของ​ข้าพเจ้า และ​เพื่อ​งาน​รับใช้​ของ​พระ​องค์
15ใน​ครั้ง​โน้น ข้าพเจ้า​เห็น​ประชาชน​ใน​ยูดาห์​กำลัง​ย่ำ​องุ่น​เพื่อ​สกัด​เหล้า​ใน​วัน​สะบาโต พวก​เขา​ขน​เมล็ด​ข้าว​มา​หลาย​กอง แล้ว​บรรทุก​ขึ้น​บน​หลัง​ลา มี​ทั้ง​เหล้า​องุ่น ผล​องุ่น มะเดื่อ และ​มี​ของ​บรรทุก​มา​สารพัด​ชนิด ที่​พวก​เขา​นำ​ไป​ยัง​เยรูซาเล็ม​ใน​วัน​สะบาโต และ​ข้าพเจ้า​เตือน​พวก​เขา​ใน​วัน​ที่​เขา​ขาย​อาหาร
16ชาว​ไทระ​ที่​อาศัย​อยู่​ใน​เมือง​นำ​ปลา​และ​สินค้า​หลาก​ชนิด​เข้า​มา​ใน​เยรูซาเล็ม เพื่อ​ขาย​ให้​แก่​ประชาชน​ของ​ยูดาห์​ใน​วัน​สะบาโต
17ข้าพเจ้า​จึง​เผชิญ​หน้า​พูด​กับ​เหล่า​ขุนนาง​ของ​ยูดาห์​ว่า “พวก​ท่าน​กำลัง​กระทำ​ความ​ชั่ว​ร้าย​ด้วย​การ​ดู​หมิ่น​วัน​สะบาโต​อะไร​เช่น​นี้
18บรรพบุรุษ​ของ​ท่าน​ไม่​ได้​ปฏิบัติ​เช่น​เดียว​กัน​หรอก​หรือ และ​พระ​เจ้า​ของ​เรา​ก็​ได้​ทำ​ให้​พวก​เรา​และ​เมือง​นี้​ประสบ​สิ่ง​ร้ายๆ มิ​ใช่​หรือ บัดนี้​พวก​ท่าน​กำลัง​นำ​ความ​วิบัติ​มาก​ยิ่ง​ขึ้น​มา​สู่​อิสราเอล​ด้วย​การ​ดู​หมิ่น​วัน​สะบาโต”
19ทันที​ที่​เวลา​ค่ำ​ลง ที่​ประตู​เมือง​เยรูซาเล็ม​ก่อน​วัน​สะบาโต ข้าพเจ้า​สั่ง​ว่า ประตู​ควร​จะ​ปิด​ไว้ และ​ออก​คำ​สั่ง​ว่า​ไม่​ควร​เปิด​ประตู​จน​กระทั่ง​หลัง​วัน​สะบาโต และ​ข้าพเจ้า​สั่ง​บรรดา​ผู้​รับใช้​ของ​ข้าพเจ้า​ให้​ประจำ​หน้าที่​ที่​ประตู​เมือง เพื่อ​ไม่​ให้​บรรทุก​ของ​เข้า​มา​ใน​วัน​สะบาโต
20จาก​นั้น​ก็​มี​พวก​พ่อค้า​และ​คน​ขาย​สินค้า​สารพัด​ชนิด​พัก​แรม​ที่​นอก​เมือง​เยรูซาเล็ม​ครั้ง​หรือ​สอง​ครั้ง
21แต่​ข้าพเจ้า​เตือน​พวก​เขา​ว่า “ท่าน​มา​พัก​ที่​นอก​กำแพง​เมือง​ทำไม ถ้า​ท่าน​ทำ​เช่น​นี้​อีก ข้าพเจ้า​จะ​จับ​ท่าน” หลัง​จาก​นั้น​แล้ว พวก​เขา​ก็​ไม่​ได้​มา​ใน​วัน​สะบาโต​อีก
22ข้าพเจ้า​จึง​สั่ง​ชาว​เลวี​ว่า พวก​เขา​ควร​ชำระ​ตัว​ให้​บริสุทธิ์ และ​มา​เฝ้า​ประตู​เพื่อ​รักษา​วัน​สะบาโต​ให้​บริสุทธิ์ โอ พระ​เจ้า​ของ​ข้าพเจ้า ขอ​พระ​องค์​ระลึก​ถึง​ความ​ดี​ของ​ข้าพเจ้า​ใน​เรื่อง​นี้​เถิด และ​โปรด​เมตตา​ข้าพเจ้า​เพราะ​ความ​รัก​อัน​มั่นคง​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​ของ​พระ​องค์
23ใน​ครั้ง​โน้น ข้าพเจ้า​เห็น​ชาว​ยิว​ที่​ได้​แต่งงาน​กับ​ผู้​หญิง​ของ​อัชโดด อัมโมน และ​โมอับ
24ครึ่ง​หนึ่ง​ของ​จำนวน​บุตร​ของ​พวก​เขา​พูด​ภาษา​ของ​อัชโดด และ​พูด​ภาษา​ของ​ยูดาห์​ไม่​ได้ พูด​ได้​แต่​ภาษา​ของ​พวก​เขา​เท่า​นั้น
25ข้าพเจ้า​เผชิญ​หน้า​พูด​กับ​พวก​เขา ทั้ง​สาป​แช่ง​และ​ลง​มือ​ลง​ไม้​กับ​พวก​เขา​บาง​คน และ​ถึง​กับ​ทึ้ง​ผม​พวก​เขา และ​ให้​พวก​เขา​สาบาน​ตน​ใน​พระ​นาม​ของ​พระ​เจ้า​โดย​บอก​ว่า “พวก​ท่าน​จะ​ไม่​ยก​ลูก​สาว​ของ​ท่าน​ให้​แก่​ลูก​ชาย​ของ​พวก​เขา หรือ​รับ​ลูก​สาว​ของ​พวก​เขา​มา​เป็น​สะใภ้​ของ​ท่าน​หรือ​เป็น​ภรรยา​ของ​พวก​ท่าน​เอง
26ซาโลมอน​กษัตริย์​ของ​อิสราเอล​ก็​กระทำ​บาป​เรื่อง​พวก​ผู้​หญิง​เหล่า​นั้น​มิ​ใช่​หรือ ไม่​มี​กษัตริย์​อื่น​ใด​ใน​บรรดา​ประชา​ชาติ​มาก​หลาย​ที่​เป็น​เหมือน​ซาโลมอน และ​ท่าน​เป็น​ที่​รัก​ของ​พระ​เจ้า​ของ​ท่าน พระ​เจ้า​แต่ง​ตั้ง​ท่าน​ให้​เป็น​กษัตริย์​ปกครอง​ทั่ว​ทั้ง​อิสราเอล ถึง​กระนั้น พวก​ผู้​หญิง​ต่าง​ชาติ​ก็​ยัง​ทำ​ให้​ท่าน​กระทำ​บาป13:26 1 พงศ์กษัตริย์ 11:1-8
27เรา​ควร​จะ​ฟัง​พวก​ท่าน และ​ทำ​สิ่ง​ชั่ว​ร้าย​เช่น​นั้น แสดง​ความ​ไม่​ภักดี​ต่อ​พระ​เจ้า​ของ​เรา​ด้วย​การ​แต่งงาน​กับ​หญิง​ต่าง​ชาติ​อย่าง​นั้น​หรือ”
28บุตร​คน​หนึ่ง​ของ​โยยาดา ผู้​เป็น​บุตร​ของ​เอลียาชีบ​หัวหน้า​มหา​ปุโรหิต ซึ่ง​เป็น​บุตร​เขย​ของ​สันบาลลัท​ชาว​โฮโรน ข้าพเจ้า​ขับ​ไล่​เขา​ไป​จาก​ข้าพเจ้า
29โอ พระ​เจ้า​ของ​ข้าพเจ้า ขอ​พระ​องค์​ระลึก​ถึง​พวก​เขา​ที่​ได้​ทำลาย​ความ​เป็น​ปุโรหิต และ​พันธ​สัญญา​ที่​พระ​องค์​มี​กับ​ปุโรหิต​และ​ชาว​เลวี
30ดังนั้น ข้าพเจ้า​ได้​ชำระ​พวก​เขา​ให้​สะอาด​จาก​ทุก​สิ่ง​ที่​เป็น​ของ​ต่าง​ชาติ และ​ข้าพเจ้า​กำหนด​หน้าที่​ของ​บรรดา​ปุโรหิต​และ​ชาว​เลวี​แต่​ละ​คน​ใน​การ​ปฏิบัติ​งาน​ของ​เขา
31และ​ข้าพเจ้า​ยัง​ได้​จัด​หา​ฟืน​มา​ถวาย​ตาม​กำหนด​เวลา อีก​ทั้ง​ผลไม้​รุ่น​แรก​ด้วย
โอ พระ​เจ้า​ของ​ข้าพเจ้า ขอ​พระ​องค์​ระลึก​ถึง​ความ​ดี​ของ​ข้าพเจ้า​เถิด