微读圣经

2“ท่านจะสรรหาคำพูดไปนานแค่ไหน

คิดดูเสียก่อน หลังจากนั้นเราจึงจะพูด

3ทำไมจึงนับว่าพวกเราเป็นสัตว์

ทำไมพวกเราจึงดูโง่เขลาในสายตาของท่าน

4ท่านทำลายตัวท่านเองด้วยความโกรธ

เราควรจะละทิ้งแผ่นดินโลกเพื่อท่านหรือ

และผาหินควรจะเขยื้อนจากที่ของมันหรือ

5ตะเกียงของคนชั่วร้ายจะถูกดับลง

และเปลวไฟของเขาก็ไม่ส่องแสง

6แสงไฟในกระโจมของเขามืด

และตะเกียงที่อยู่เหนือศีรษะเขาก็ถูกดับ

7เท้าของเขาที่ก้าวไปอย่างมั่นคงก็อ่อนแอลง

และแผนการของเขาเองทำให้เขาล้มลง

8เพราะเขาถูกเหวี่ยงลงในตาข่ายด้วยเท้าของเขาเอง

และเขาเดินในร่างแห

9ส้นเท้าของเขาติดกับดัก

เขาติดบ่วงแร้ว

10สายรัดซ่อนอยู่ใต้พื้นดินไว้ดักตัวเขา

เป็นกับดักสำหรับเขาที่ข้างทาง

11สิ่งที่ทำให้เขาตกใจกลัวอยู่รอบข้างเขา

และไล่ล่าเขาอย่างกระชั้นชิด

12เขาอ่อนกำลังลงเพราะความหิวโหย

และความวิบัติรอให้เขาสะดุดล้ม

13มันทำให้เขาเป็นโรคผิวหนังขั้นร้ายแรง

โรคร้ายกำลังกัดกินแขนขาของเขา

14ความตายพรากเขาไปจากกระโจมที่เขาไว้วางใจ

และเขาถูกพาตัวไปหาผู้มีอำนาจเหนือความตาย

15ผู้อาศัยอยู่ในกระโจมของเขาไม่ใช่คนของเขา

กำมะถันถูกโปรยบนที่อยู่ของเขา

16รากของเขาแห้งเหี่ยวอยู่เบื้องล่าง

และกิ่งก้านของเขาเหี่ยวเฉาอยู่เบื้องบน

17แผ่นดินโลกไม่รำลึกถึงเขาอีกต่อไป

และไม่มีใครที่จำเขาได้

18เขาถูกผลักออกจากแสงสว่างไปสู่ความมืด

และถูกขับไล่ออกไปจากโลก

19เขาไม่มีบุตรหรือผู้สืบเชื้อสายท่ามกลางชนชาติของเขา

และไม่มีผู้ใดรอดชีวิตออกมาได้จากที่ซึ่งเขาเคยอยู่

20ชาวตะวันตกก็ตกตะลึงกับวันแห่งความตายของเขา

และชาวตะวันออกก็หวาดหวั่น

21แน่นอนทีเดียว ที่อยู่อาศัยของคนไร้ความชอบธรรมก็เป็นเช่นนั้น

และนี่เป็นที่ของคนซึ่งไม่รู้จักพระเจ้า”