การเผยความกล่าวโทษผู้นำของไทระ
1
พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า
2“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงพูดกับผู้นำของไทระ พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนี้ว่า
‘เพราะว่าใจของเจ้ายโส
และเจ้าได้พูดดังนี้ว่า “เราเป็นเทพเจ้า
เรานั่งบนที่ของบรรดาเทพเจ้า
ที่ใจกลางทะเล”
แต่เจ้าเป็นก็เพียงมนุษย์ ไม่ใช่เทพเจ้า
แม้เจ้าคิดว่า เจ้าฉลาดเท่าเทียมกับพระเจ้า
3เจ้าเรืองปัญญากว่าดาเนียลหรือ
ไม่มีความลับใดที่ซ่อนเร้นไปจากเจ้าได้หรือ
4เจ้าสะสมความมั่งคั่งให้แก่ตัวเจ้าเองได้
จากสติปัญญาและความเข้าใจของเจ้า
และได้เก็บทองคำและเงิน
เข้าคลังสมบัติของเจ้า
5เจ้าเพิ่มพูนความมั่งคั่งของเจ้าได้
เพราะสติปัญญาในการค้า
และใจของเจ้าเกิดยโส
ในความมั่งคั่งของเจ้า’
6ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนี้ว่า
‘เพราะเจ้าคิดว่าเจ้าฉลาด
เท่าเทียมกับพระเจ้า
7เรากำลังนำบรรดาชาวต่างชาติมาโจมตีเจ้า
พวกเขาโหดร้ายที่สุดในบรรดาประชาชาติ
และจะชักดาบของตนสู้กับความงามแห่งสติปัญญาของเจ้า
และจะทำให้ความรุ่งโรจน์ของเจ้าเป็นมลทิน
8พวกเขาจะโยนเจ้าลงในหลุมแห่งแดนคนตาย
และเจ้าจะตายอย่างแสนทรมาน
ณ ใจกลางทะเล
9เจ้ายังจะพูดดังนี้อีกหรือว่า “เราเป็นเทพเจ้า”
ต่อหน้าบรรดาผู้ที่ฆ่าเจ้า
แม้เจ้าเป็นเพียงมนุษย์ ไม่ใช่พระเจ้า
ซึ่งอยู่ในมือของบรรดาผู้ที่สังหารเจ้า
10เจ้าจะตายอย่างคนที่ไม่ได้เข้าสุหนัต
ด้วยมือของชนต่างชาติ
เพราะเราได้พูดแล้ว’”
พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ประกาศดังนั้น
ร้องคร่ำครวญให้กับกษัตริย์ของไทระ
11ยิ่งกว่านั้น พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า
12“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงร้องคร่ำครวญให้กับกษัตริย์ของไทระ และพูดกับเขาว่า พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนี้
‘เจ้าเป็นแบบอย่างของความเพียบพร้อม
กอปรด้วยสติปัญญา และงดงามอย่างหาที่ติมิได้
13เจ้าเคยอยู่ในเอเดน
สวนของพระเจ้า
เจ้าสวมแต่งด้วยเพชรนิลจินดาทุกชนิดอันได้แก่
ทับทิม บุษราคัม และมรกต
โกเมน พลอยหลากสี และมณีสีเขียว
นิลสีคราม พลอยสีฟ้า และแก้วผลึกสีเขียวปนน้ำเงิน
ซึ่งประดับวางในกรอบทองคำ
เจ้าได้รับการตกแต่งเช่นนี้ตั้งแต่
วันที่เจ้าถูกสร้างขึ้น
14เจ้าได้รับการเจิมให้เป็นเครูบผู้ปกปักรักษา
เพราะเราแต่งตั้งให้เจ้าเป็นอย่างนั้น
เจ้าเคยอยู่บนภูเขาอันบริสุทธิ์ของพระเจ้า
เจ้าก้าวเดินอยู่ท่ามกลางเพชรนิลจินดาที่ส่องประกาย
15วิถีทางของเจ้าไม่มีที่ติตั้งแต่
วันที่เจ้าถูกสร้างขึ้น
จนกระทั่งพบว่าความชั่วร้ายอยู่ในตัวเจ้า
16การค้าของเจ้าทำให้เจ้ามั่งมีมหาศาล
เจ้าเต็มด้วยความป่าเถื่อน
และเจ้าทำบาป
เราจึงเหวี่ยงเจ้าราวกับว่า เจ้าเป็นสิ่งที่น่าอัปยศไปจากภูเขาของพระเจ้า
และเรากำจัดเจ้าออกไปจากท่ามกลาง
เพชรนิลจินดาที่ส่องประกาย
โอ เครูบผู้ปกปักรักษาเอ๋ย
17ใจของเจ้ายโสเพราะความงามของเจ้า
เจ้าใช้สติปัญญาในทางคดโกง
เพราะเจ้าคิดจะหาความรุ่งโรจน์
เราจึงเหวี่ยงเจ้าลงบนพื้นโลก
เราทำให้เจ้าตกเป็นเป้าสายตาของบรรดากษัตริย์
18เจ้าได้ทำให้ที่พักของเจ้าเป็นที่ดูหมิ่น
เพราะบาปมากมายและ
การค้าทุจริต
เราจึงทำให้ไฟออกมาจากเจ้า
และไฟเผาผลาญเจ้า
และเราทำให้เจ้าเป็นเถ้าถ่านบนพื้นดิน
ต่อหน้าต่อตาทุกคนที่มองดูเจ้า
19ทุกคนที่รู้จักเจ้าในบรรดาชนชาติ
ตกตะลึงในตัวเจ้า
เจ้าได้มาถึงจุดจบอันน่าหวาดกลัว
และจะไม่มีเจ้าอีกต่อไป’”
การเผยความกล่าวโทษไซดอน
20
พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า
21“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงหันหน้าสู่ไซดอน และเผยความต่อต้านเมือง
22และจงพูดว่า พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนี้
‘ดูเถิด ไซดอนเอ๋ย เราจะขัดขวางเจ้า
และบารมีของเราจะปรากฏในท่ามกลางเจ้า
แล้วพวกเขาจะรู้ว่า
เราคือพระผู้เป็นเจ้าเมื่อเราลงโทษนาง
และความบริสุทธิ์ของเราจะปรากฏในตัวนาง
23เราจะให้เกิดโรคระบาดในตัวนาง
และให้เลือดหลั่งที่ถนนของนาง
คนที่ถูกสังหารจะล้มตายในท่ามกลางนาง
ด้วยคมดาบที่โจมตีนางทุกแห่งหน
แล้วพวกเขาจะรู้ว่า เราคือพระผู้เป็นเจ้า
24ส่วนพงศ์พันธุ์อิสราเอลจะไม่มีพุ่มไม้หนามทิ่มแทง หรือหนามทำให้พวกเขาเจ็บปวดท่ามกลางบรรดาเพื่อนบ้านที่กระทำต่อเขาด้วยความดูหมิ่น แล้วพวกเขาจะรู้ว่า เราคือพระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่’”
อิสราเอลอยู่ด้วยความปลอดภัย
25
พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนี้ว่า “เมื่อเรารวบรวมพงศ์พันธุ์อิสราเอลจากท่ามกลางชนชาติที่พวกเขาได้กระจัดกระจายไปอยู่ด้วย เราจะให้ความบริสุทธิ์ของเราปรากฏในหมู่พวกเขา ให้บรรดาประชาชาติเห็น แล้วพวกเขาจะอาศัยอยู่ในแผ่นดินของพวกเขาเองซึ่งเรามอบให้แก่ยาโคบผู้รับใช้ของเรา
26และพวกเขาจะอาศัยอยู่ในแผ่นดินด้วยความปลอดภัย พวกเขาจะสร้างบ้านและปลูกไร่องุ่น พวกเขาจะอาศัยอยู่ด้วยความปลอดภัย เมื่อเราลงโทษชาติรอบข้างของเขาซึ่งปฏิบัติต่อเขาด้วยความดูหมิ่น แล้วพวกเขาจะรู้ว่า เราคือพระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ของพวกเขา”
New Thai Version Foundation
