旧约
- ปฐมกาลปฐมกาล
- อพยพอพยพ
- เลวีนิติเลวีนิติ
- กันดารวิถีกันดารวิถี
- เฉลยธรรมบัญญัติเฉลยธรรมบัญญัติ
- โยชูวาโยชูวา
- ผู้วินิจฉัยผู้วินิจฉัย
- รูธรูธ
- 1 ซามูเอล1 ซามูเอล
- 2 ซามูเอล2 ซามูเอล
- 1 พงศ์กษัตริย์1 พงศ์กษัตริย์
- 2 พงศ์กษัตริย์2 พงศ์กษัตริย์
- 1 พงศาวดาร1 พงศาวดาร
- 2 พงศาวดาร2 พงศาวดาร
- เอสราเอสรา
- เนหะมีย์เนหะมีย์
- เอสเธอร์เอสเธอร์
- โยบโยบ
- สดุดีสดุดี
- สุภาษิตสุภาษิต
- ปัญญาจารย์ปัญญาจารย์
- เพลงซาโลมอนเพลงซาโลมอน
- อิสยาห์อิสยาห์
- เยเรมีย์เยเรมีย์
- เพลงคร่ำครวญเพลงคร่ำครวญ
- เอเสเคียลเอเสเคียล
- ดาเนียลดาเนียล
- โฮเชยาโฮเชยา
- โยเอลโยเอล
- อาโมสอาโมส
- โอบาดีห์โอบาดีห์
- โยนาห์โยนาห์
- มีคาห์มีคาห์
- นาฮูมนาฮูม
- ฮาบากุกฮาบากุก
- เศฟันยาห์เศฟันยาห์
- ฮักกัยฮักกัย
- เศคาริยาห์เศคาริยาห์
- มาลาคีมาลาคี
新约
- มัทธิวมัทธิว
- มาระโกมาระโก
- ลูกาลูกา
- ยอห์นยอห์น
- กิจการของอัครทูตกิจการของอัครทูต
- โรมโรม
- 1 โครินธ์1 โครินธ์
- 2 โครินธ์2 โครินธ์
- กาลาเทียกาลาเทีย
- เอเฟซัสเอเฟซัส
- ฟีลิปปีฟีลิปปี
- โคโลสีโคโลสี
- 1 เธสะโลนิกา1 เธสะโลนิกา
- 2 เธสะโลนิกา2 เธสะโลนิกา
- 1 ทิโมธี1 ทิโมธี
- 2 ทิโมธี2 ทิโมธี
- ทิตัสทิตัส
- ฟีเลโมนฟีเลโมน
- ฮีบรูฮีบรู
- ยากอบยากอบ
- 1 เปโตร1 เปโตร
- 2 เปโตร2 เปโตร
- 1 ยอห์น1 ยอห์น
- 2 ยอห์น2 ยอห์น
- 3 ยอห์น3 ยอห์น
- ยูดายูดา
- วิวรณ์วิวรณ์
圣经版本
设置
显示节号
显示标题
显示脚注
逐节分段
1คนที่ถูกตักเตือนหลายครั้ง แล้วยังหัวรั้น
จะถูกทำลายในพริบตาเดียวโดยไม่อาจแก้ไขได้
2เมื่อจำนวนผู้มีความชอบธรรมทวีขึ้น ผู้คนก็ยินดี
แต่เมื่อคนชั่วร้ายขึ้นมาปกครอง ผู้คนก็โอดครวญ
3ผู้รักสติปัญญาย่อมทำให้บิดามีความยินดี
แต่คนที่คบหากับบรรดาหญิงโสเภณีเสียทรัพย์ไปเปล่าๆ
4กษัตริย์ให้ความมั่นคงกับแผ่นดินได้หากมีความยุติธรรม
แต่ถ้ารับสินบนก็จะทำให้เกิดความเสียหาย
5ผู้ใดก็ตามที่ปากหวานต่อเพื่อนบ้านของตน
เท่ากับผู้นั้นโยนตาข่ายใส่เท้าตนเอง
6คนชั่วติดกับดักด้วยบาปของเขาเอง
แต่ผู้มีความชอบธรรมร้องเพลงและมีความยินดี
7ผู้มีความชอบธรรมรู้จักสิทธิของผู้ยากไร้
ส่วนคนชั่วร้ายไม่เข้าใจสิ่งเหล่านี้
8คนเยาะเย้ยก่อให้เกิดโกลาหลในเมืองได้
ส่วนผู้มีสติปัญญาช่วยให้ความโกรธบรรเทาลง
9เวลาผู้มีสติปัญญามีเรื่องโต้เถียงกับคนโง่
คนโง่จะมีแต่เดือดพล่านหรือไม่ก็เยาะเย้ย และหามีความสงบไม่
10พวกคนกระหายเลือดเกลียดชังผู้ถือสัจจะ
และคนชั่วร้ายก็ตามล่าชีวิตของเขา
11คนโง่แสดงความฉุนเฉียวเสมอ
แต่ผู้มีสติปัญญาจะระงับไว้ได้
12ถ้าผู้อยู่ในระดับปกครองสนใจฟังความเท็จ
บริวารของเขาทุกคนก็จะเป็นคนชั่วร้าย
13ผู้ยากไร้กับผู้บีบบังคับมีสิ่งที่เหมือนๆ กันคือ
คนทั้งสองพวกได้รับชีวิตก็เพราะพระผู้เป็นเจ้าประทานให้
14หากว่ากษัตริย์ตัดสินผู้ยากไร้ด้วยความยุติธรรม
บัลลังก์ของท่านจะมั่นคงไปตลอดกาล
15ไม้เรียวและคำตักเตือนทำให้คนมีสติปัญญา
ส่วนเด็กที่ถูกปล่อยปละละเลยนำความอับอายสู่มารดาของตน
16เมื่อใดคนชั่วร้ายเพิ่มมากขึ้น การกระทำผิดก็เพิ่มตาม
แต่ผู้มีความชอบธรรมจะเห็นวันที่คนเหล่านั้นล้มลง
17จงฝึกลูกของเจ้าให้มีวินัย แล้วเขาจะไม่ทำให้เจ้าต้องกังวล
และจะทำให้จิตวิญญาณของเจ้าชื่นบาน
18ถ้าปราศจากการเผยคำกล่าวของพระเจ้า ประชาชนก็ปฏิบัติตามใจชอบ
แต่ผู้ปฏิบัติตามกฎบัญญัติก็เป็นสุข
19ด้วยคำพูดเพียงอย่างเดียว ไม่อาจทำให้ผู้รับใช้มีวินัยได้
เพราะถึงแม้เขาจะเข้าใจแต่ก็จะไม่ปฏิบัติตาม
20เจ้าเห็นคนปากไวไหม
ความหวังสำหรับคนโง่ยังมีมากกว่าเขาเสียอีก
21ผู้ใดเลี้ยงคนรับใช้ที่ยังอยู่ในวัยเด็กโดยปรนเปรอจนเกินขนาด
ในที่สุดก็จะนำความลำบากมาสู่ตนเอง
22คนช่างโกรธก่อให้เกิดการทะเลาะวิวาท
และคนอารมณ์ร้อนจะตกอยู่ในห้วงบาป
23ความเย่อหยิ่งทำให้คนตกต่ำลง
ส่วนคนถ่อมตัวในฝ่ายวิญญาณจะได้รับเกียรติ
24คนทำงานร่วมกับโจรเกลียดชังตนเอง
เขาได้ยินคำสาปแช่ง แต่ก็ไม่ปริปากพูด
25การกลัวมนุษย์เป็นเสมือนบ่วงแร้ว
ส่วนคนที่ไว้วางใจพระผู้เป็นเจ้าได้รับความปลอดภัย
26มีหลายคนที่พยายามทำให้ผู้อยู่ในระดับปกครองพึงพอใจ
แต่สิ่งที่มนุษย์ได้รับจากพระผู้เป็นเจ้า คือความยุติธรรม
27คนไม่มีความยุติธรรมเป็นที่น่ารังเกียจต่อผู้มีความชอบธรรม
คนดำเนินชีวิตในทางที่ถูกต้องก็เป็นที่น่ารังเกียจต่อคนชั่ว
New Thai Version Foundation