2“ท่าน​จะ​สรรหา​คำ​พูด​ไป​นาน​แค่​ไหน

3ทำไม​จึง​นับ​ว่า​พวก​เรา​เป็น​สัตว์

4ท่าน​ทำลาย​ตัว​ท่าน​เอง​ด้วย​ความ​โกรธ

5ตะเกียง​ของ​คน​ชั่ว​ร้าย​จะ​ถูก​ดับ​ลง

6แสง​ไฟ​ใน​กระโจม​ของ​เขา​มืด

7เท้า​ของ​เขา​ที่​ก้าว​ไป​อย่าง​มั่นคง​ก็​อ่อนแอ​ลง

8เพราะ​เขา​ถูก​เหวี่ยง​ลง​ใน​ตาข่าย​ด้วย​เท้า​ของ​เขา​เอง

9ส้น​เท้า​ของ​เขา​ติด​กับดัก

10สาย​รัด​ซ่อน​อยู่​ใต้​พื้น​ดิน​ไว้​ดัก​ตัว​เขา

11สิ่ง​ที่​ทำ​ให้​เขา​ตกใจ​กลัว​อยู่​รอบ​ข้าง​เขา

12เขา​อ่อน​กำลัง​ลง​เพราะ​ความ​หิวโหย

13มัน​ทำ​ให้​เขา​เป็น​โรค​ผิว​หนัง​ขั้น​ร้าย​แรง

14ความ​ตาย​พราก​เขา​ไป​จาก​กระโจม​ที่​เขา​ไว้​วาง​ใจ

15ผู้​อาศัย​อยู่​ใน​กระโจม​ของ​เขา​ไม่​ใช่​คน​ของ​เขา

16ราก​ของ​เขา​แห้ง​เหี่ยว​อยู่​เบื้อง​ล่าง

17แผ่น​ดิน​โลก​ไม่​รำลึก​ถึง​เขา​อีก​ต่อ​ไป

18เขา​ถูก​ผลัก​ออก​จาก​แสง​สว่าง​ไป​สู่​ความ​มืด

19เขา​ไม่​มี​บุตร​หรือ​ผู้​สืบ​เชื้อสาย​ท่าม​กลาง​ชน​ชาติ​ของ​เขา

20ชาว​ตะวัน​ตก​ก็​ตก​ตะลึง​กับ​วัน​แห่ง​ความ​ตาย​ของ​เขา

21แน่นอน​ที​เดียว ที่​อยู่​อาศัย​ของ​คน​ไร้​ความ​ชอบธรรม​ก็​เป็น​เช่น​นั้น