เพราะ​เมือง​อาร์​แห่ง​โมอับ​ถูก​ทำลาย​จน​ไม่​เหลือ​แม้แต่​ซาก​ใน​คืน​เดียว

โมอับ​จึง​พินาศ

เพราะ​เมือง​คีร์​แห่ง​โมอับ​ถูก​ทำลาย​จน​ไม่​เหลือ​แม้แต่​ซาก​ใน​คืน​เดียว

โมอับ​จึง​พินาศ

ไป​ยัง​สถาน​บูชา​บน​ภูเขา​สูง​เพื่อ​ร้อง​อ้อนวอน

โมอับ​ร้อง​รำพัน​ถึง​เมือง​เนโบ​และ​เมือง​เมเดบา

ทุก​คน​โกน​ผม​และ​หนวด​เครา

ทุก​คน​ร้อง​รำพัน​และ​น้ำตา​ไหล​พราก

ที่​ดาดฟ้า​และ​ที่​ลาน​ชุมนุม

เสียง​ของ​พวก​เขา​เป็น​ที่​ได้ยิน​ไป​ถึง​ยาฮาส

ฉะนั้น​พวก​ผู้​ชาย​ที่​ถือ​อาวุธ​ของ​โมอับ​ร้อง​ส่งเสียง​ดัง

จิตใจ​ของ​เขา​หวาด​หวั่น

ผู้​ลี้ภัย​ของ​เมือง​หลบ​หนี​ไป​ยัง​เมือง​โศอาร์

และ​เมือง​เอกลัทเชลีชิยาห์

เพราะ​พวก​เขา​ร้อง​รำพัน

ขณะ​ที่​ขึ้น​ตาม​ทาง​ไป​ยัง​เมือง​ลูฮีท

ตาม​ถนน​ที่​ไป​ยัง​เมือง​โฮโรนาอิม

พวก​เขา​ส่งเสียง​ร้อง​คร่ำครวญ​อย่าง​สิ้น​หวัง

หญ้า​เหี่ยว​เฉา

พืช​พรรณ​ไม้​ไม่​งอก

ไม่​มี​ความ​เขียว​ชอุ่ม​เหลือ​อยู่​เลย

พวก​เขา​ก็​ขน​ข้าม​ธาร​น้ำ​แห่ง​ต้น​หลิว

เสียง​ร้องไห้​ฟูมฟาย​ไป​ถึง​เมือง​เอกลาอิม

เสียง​ร้องไห้​คร่ำครวญ​ไป​ถึง​เมือง​เบเออร์เอลิม

เพราะ​เรา​จะ​เพิ่ม​ความ​วิบัติ​ให้​แก่​ดีโบน

คือ​ให้​สิงโต​แก่​พวก​โมอับ​ที่​หลบ​หนี​ไป

และ​แก่​พวก​ที่​ยัง​เหลือ​อยู่​ใน​แผ่นดิน”