1ฉะนั้น ข้าพเจ้า​ได้​ตัดสิน​ใจ​เอง​ว่า จะ​ไม่​มา​เยี่ยม​พวก​ท่าน​ชนิด​ที่​มี​ความ​ทุกข์ใจ​อีก

2ถ้า​ข้าพเจ้า​ทำ​ให้​ท่าน​ทุกข์ใจ แล้ว​ใคร​เล่า​ที่​จะ​ทำ​ให้​ข้าพเจ้า​ยินดี นอกจาก​คน​ที่​ข้าพเจ้า​ทำ​ให้​ทุกข์ใจ

3ตาม​ที่​ข้าพเจ้า​ได้​เขียน​มา​แล้ว​ก็​เพื่อ​ว่า​เวลา​ที่​ข้าพเจ้า​มา พวก​ที่​ควร​จะ​ทำ​ให้​ข้าพเจ้า​ชื่นชม​ยินดี​จะ​ได้​ไม่​ทำ​ให้​ข้าพเจ้า​ทุกข์ใจ ข้าพเจ้า​มั่นใจ​ใน​พวก​ท่าน​ทุก​คน​ว่า​จะ​มี​ความ​ยินดี​ร่วม​กับ​ข้าพเจ้า

4เนื่องจาก​ข้าพเจ้า​มี​ความ​ยาก​ลำบาก​และ​ปวดร้าว​ยิ่ง​นัก จึง​ได้​เขียน​ถึง​ท่าน​ด้วย​น้ำตา มิ​ใช่​จะ​ทำ​ให้​ท่าน​เป็น​ทุกข์ แต่​เพื่อ​ท่าน​จะ​ได้​ทราบ​ถึง​ความ​รัก​ที่​ข้าพเจ้า​มี​ต่อ​ท่าน

5หาก​ว่า​ใคร​ก็​ตาม​ที่​ก่อ​ความ​ทุกข์ใจ​ให้ เขา​ไม่​ได้​ทำ​ให้​ข้าพเจ้า​ทุกข์ใจ​มาก​ได้​เท่า​กับ​ที่​ทำ​ให้​พวก​ท่าน​ทุก​คน​ทุกข์ใจ​กัน​ไป​แล้ว ข้าพเจ้า​ไม่​อยาก​พูด​เกิน​ความ​จริง

6โทษ​ทัณฑ์​ที่​บุคคล​นั้น​ได้​รับ​จาก​คน​ส่วน​ใหญ่​ก็​พอ​สมควร​แล้ว

7และ​ตรง​กัน​ข้าม​คือ​ท่าน​ควร​จะ​ให้​อภัย​และ​ปลอบโยน​เขา มิ​ฉะนั้น​คนๆ นั้น​จะ​จม​อยู่​ใน​ความ​โศกเศร้า​จน​เกิน​ไป

8ฉะนั้น ข้าพเจ้า​ขอ​ให้​ท่าน​แสดง​ความ​รัก​ของ​ท่าน​แก่​เขา​อีก

9เหตุ​ที่​ข้าพเจ้า​ได้​เขียน​ถึง​ท่าน​แล้ว​ก็​เพื่อ​ทดสอบ​ดู​ว่า​พวก​ท่าน​เชื่อฟัง​ทุก​สิ่ง​หรือ​ไม่

10ถ้า​ท่าน​ให้​อภัย​ผู้​ใด ข้าพเจ้า​ก็​ให้​อภัย​ผู้​นั้น​เช่น​กัน ถ้า​มี​สิ่ง​ใด​ที่​จะ​ต้อง​ให้​อภัย สิ่ง​ที่​ข้าพเจ้า​ให้​อภัย​นั้น​ก็​ให้​อภัย​ต่อ​หน้า​พระ​คริสต์ เพราะ​เห็น​แก่​พวก​ท่าน​เอง

11เพื่อ​ไม่​ให้​เรา​เสีย​รู้​ซาตาน2:11 ซาตาน เป็น​คำ​จาก​ภาษา​ฮีบรู หมายถึง​พญามาร ความ​หมาย​คือ ผู้​ต่อต้าน เพราะ​เรา​รู้​ทัน​กล​อุบาย​ของ​มัน

12เมื่อ​ข้าพเจ้า​ไป​ยัง​เมือง​โตรอัส​เพื่อ​ประกาศ​ข่าว​ประเสริฐ​ของ​พระ​คริสต์ และ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​เปิด​โอกาส​ให้​ข้าพเจ้า

13ข้าพเจ้า​ยัง​วิตก​กังวล​ที่​หา​ทิตัส​น้อง​ชาย​ของ​เรา​ไม่​พบ จึง​ร่ำลา​พวก​เขา​และ​เดิน​ทาง​ต่อ​ไป​ยัง​แคว้น​มาซิโดเนีย

14แต่​ขอบคุณ​พระ​เจ้า​ผู้​นำ​เรา​สู่​ชัย​ชนะ​เสมอ​ใน​พระ​คริสต์ และ​พระ​องค์​ให้​เรา​เป็น​ผู้​ประกาศ​เรื่อง​พระ​คริสต์​ทั่ว​ทุก​แห่ง เสมือน​กลิ่น​หอม​ฟุ้ง​กระจาย​ไป​ทั่ว

15เพราะ​เรา​เป็น​กลิ่น​อัน​หอม​หวาน​ของ​พระ​คริสต์​เพื่อ​พระ​เจ้า ท่าม​กลาง​พวก​ที่​รอด​พ้น​และ​พวก​ที่​กำลัง​พินาศ

16เรา​เป็น​กลิ่น​แห่ง​ความ​ตาย​สำหรับ​คน​พวก​หนึ่ง และ​เป็น​กลิ่น​แห่ง​ชีวิต​สำหรับ​คน​อีก​พวก ใคร​เล่า​จะ​เหมาะสม​กับ​งาน​เหล่า​นี้

17เพราะ​ว่า​เรา​ไม่​เหมือน​คน​จำนวน​มาก​ที่​ใช้​คำกล่าว​ของ​พระ​เจ้า​เป็น​เครื่อง​มือ​หา​กิน แต่​ใน​พระ​คริสต์​เรา​จึง​พูด​ต่อ​หน้า​พระ​เจ้า​ด้วย​ความ​จริงใจ​อย่าง​คน​ที่​มา​จาก​พระ​เจ้า