1แล้ว​ซามูเอล​ก็​กล่าว​คำ​ของ​พระ​เจ้า​แก่​ชาว​อิสราเอล​ทั้ง​ปวง

2ชาว​ฟีลิสเตีย​เตรียม​การ​ศึก​โดย​เข้า​ประจำ​ตำแหน่ง​ต่อสู้​กับ​ชาว​อิสราเอล เมื่อ​การ​ต่อสู้​ขยาย​วง​กว้าง​ออก​ไป อิสราเอล​ก็​พ่าย​แพ้​แก่​ชาว​ฟีลิสเตีย และ​เสีย​ชีวิต​ใน​สนาม​รบ 4,000 คน

3เมื่อ​เหล่า​ทหาร​กลับ​มา​ที่​ค่าย บรรดา​หัวหน้า​ชั้น​ผู้​ใหญ่​ของ​อิสราเอล​พูด​ว่า “ทำไม​วันนี้​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จึง​ให้​เรา​พ่าย​แพ้​พวก​ฟีลิสเตีย เรา​ไป​นำ​หีบ​พันธ​สัญญา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้าจาก​ชิโลห์​มา​ไว้​ที่​นี่​กัน​เถิด เพื่อ​หีบ4:3 แปล​ได้​อีก​ความ​หมาย​คือ พระ​องค์​จะ​ได้​มา​อยู่​ท่าม​กลาง​พวก​เรา และ​ช่วย​เรา​ให้​รอด​จาก​กำลัง​ของ​พวก​ศัตรู”

4ดังนั้น​ประชาชน​จึง​ให้​คน​ไปยัง​ชิโลห์ เพื่อ​นำ​หีบ​พันธ​สัญญา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา องค์​ผู้​สถิต​บน​บัลลังก์​เหนือ​ตัว​เครูบ4:4 รูป​ปั้น​กึ่ง​สัตว์​กึ่ง​มนุษย์​และ​มี​ปีก ฉบับ​ฮีบรู 9:5; ปฐมกาล 3:24​มา​จาก​ที่​นั่น โฮฟนี​และ​ฟีเนหัส​บุตร 2 คน​ของ​เอลี​อยู่​กับ​หีบ​พันธ​สัญญา​ของ​พระ​เจ้า​ที่​นั่น

5ทันที​ที่​หีบ​พันธ​สัญญา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​มา​ถึง​ค่าย ชาว​อิสราเอล​ทั้ง​ปวง​ก็​ตะโกน​ร้อง​เสียง​ดัง​จน​พื้น​ดิน​สะท้าน

6เมื่อ​ชาว​ฟีลิสเตีย​ได้ยิน​เสียง​ตะโกน พวก​เขา​พูด​ว่า “เสียง​ดัง​สนั่น​เช่น​นี้​ที่​ค่าย​ของ​ชาว​ฮีบรู​หมายความ​ว่า​อย่างไร” และ​เมื่อ​พวก​เขา​ทราบ​ว่า​หีบ​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​มา​ถึง​ค่าย​แล้ว

7ชาว​ฟีลิสเตีย​จึง​หวาด​กลัว เพราะ​พวก​เขา​พูด​ว่า “เทพเจ้า​ได้​เข้า​มา​ใน​ค่าย​แล้ว” และ​พูด​อีก​ว่า “วิบัติ​เกิด​กับ​เรา เพราะ​ว่า​ไม่​เคย​มี​อะไร​เช่น​นี้​เกิด​ขึ้น​มา​ก่อน

8วิบัติ​เกิด​กับ​เรา ใคร​จะ​ช่วย​พวก​เรา​ให้​รอด​จาก​อำนาจ​ของ​เทพเจ้า​ผู้​มี​อานุภาพ​เหล่า​นี้​ได้ เทพเจ้า​เหล่า​นี้​แหละ​ที่​ฆ่า​ชาว​อียิปต์​ด้วย​ภัย​พิบัติ​ทุก​ชนิด​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร

9โอ ชาว​ฟีลิสเตีย​เอ๋ย จง​กล้าหาญ และ​ทำ​ตัว​เป็น​ลูก​ผู้​ชาย​เถิด มิฉะนั้น​เจ้า​จะ​ต้อง​อยู่​ภาย​ใต้​การ​ควบคุม​ของ​ชาว​ฮีบรู เหมือน​กับ​ที่​พวก​เขา​อยู่​ภาย​ใต้​การ​ควบคุม​ของ​เจ้า จง​ทำ​ตัว​เป็น​ลูก​ผู้​ชาย​และ​สู้​พวก​เขา”

10ดังนั้น​ชาว​ฟีลิสเตีย​จึง​ต่อสู้ และ​ชาว​อิสราเอล​ก็​พ่าย​แพ้ ทุก​คน​จึง​ได้​หนี​กลับ​กระโจม​ไป นับ​ว่า​เป็น​การ​ฆ่า​ฟัน​ที่​รุนแรง​มาก เพราะ​ทหาร​ราบ 30,000 คน​ล้ม​ตาย​ที่​นั่น

11หีบ​ของ​พระ​เจ้า​ถูก​ยึด​ไป โฮฟนี​และ​ฟีเนหัส​บุตร​ทั้ง​สอง​คน​ของ​เอลี​ก็​เสีย​ชีวิต

12ชาย​ชาว​เบนยามิน​วิ่ง​ออก​จาก​สนาม​รบ​ไป​ที่​ชิโลห์​ใน​วัน​เดียว​กัน เสื้อ​ผ้า​ของ​เขา​ฉีก​ขาด​และ​หัว​เปื้อน​ดิน

13เมื่อ​เขา​มา​ถึง เอลี​ก็​กำลัง​นั่ง​เฝ้า​อยู่​ที่​ริม​ถนน เนื่องจาก​ว่า​ใจ​ของ​เขา​หวาด​หวั่น​ถึง​หีบ​ของ​พระ​เจ้า เมื่อ​ชาย​คน​นั้น​เข้า​ไป​ส่ง​ข่าว​ใน​เมือง คน​ทั้ง​เมือง​ก็​ส่ง​เสียง​ร้อง

14ครั้น​เอลี​ได้ยิน​เสียง​ร้อง เขา​พูด​ว่า “นั่น​เสียง​อลหม่าน​เรื่อง​อะไร​กัน” ชาย​คน​นั้น​จึง​รีบ​มา​บอก​เอลี

15ขณะ​นั้น​เอลี​มี​อายุ 98 ปี ตา​ของ​เขา​มัว​จน​มอง​ไม่​เห็น

16และ​ชาย​คน​นั้น​พูด​กับ​เอลี​ว่า “ข้าพเจ้า​เป็น​คน​ที่​มา​จาก​สนาม​รบ วันนี้​ข้าพเจ้า​หนี​สงคราม​มา” เขา​ถาม​ว่า “ลูก​เอ๋ย สงคราม​เป็น​อย่างไร​บ้าง”

17คน​ที่​นำ​ข่าว​มา​ตอบ​ว่า “ชาว​อิสราเอล​ได้​หนี​เตลิด​ไป​ต่อ​หน้า​ชาว​ฟีลิสเตีย มี​การ​ฆ่า​ฟัน​ครั้ง​ใหญ่​ใน​หมู่​ชน โฮฟนี​และ​ฟีเนหัส​บุตร 2 คน​ของ​ท่าน​ก็​ตาย และ​หีบ​ของ​พระ​เจ้า​ถูก​ยึด​ไป”

18ทันที​ที่​เขา​พูด​ถึง​หีบ​ของ​พระ​เจ้า เอลี​ก็​หงาย​หลัง​ตก​เก้าอี้​ที่​ข้าง​ประตู​เมือง​ลง​มา​คอ​หัก​ตาย เพราะ​ว่า​เขา​ชรา​มาก​และ​ตัว​ก็​หนัก เขา​ได้​วินิจฉัย​อิสราเอล​เป็น​เวลา 40 ปี

19ขณะ​นั้น​บุตร​สะใภ้​ของ​เขา คือ​ภรรยา​ของ​ฟีเนหัส​กำลัง​ตั้ง​ครรภ์​จวน​ใกล้​คลอด เมื่อ​นาง​ได้ยิน​ข่าว​ว่า​หีบ​ของ​พระ​เจ้า​ถูก​ยึด อีก​ทั้ง​บิดา​ของ​สามี​และ​สามี​ของ​นาง​เอง​ก็​เสีย​ชีวิต​แล้ว นาง​จึง​ก้ม​ตัว​ลง​และ​คลอด​บุตร เพราะ​นาง​เจ็บ​ครรภ์​ขึ้น​ทันที

20เมื่อ​ใกล้​เวลา​ที่​นาง​จะ​ตาย หญิง​รับใช้​นาง​พูด​กับ​นาง​ว่า “อย่า​กลัว​เลย เพราะ​ท่าน​ได้​บุตร​ชาย” แต่​นาง​ไม่​ตอบ​และ​ไม่​ได้​ใส่​ใจ​ฟัง

21และ​นาง​ตั้ง​ชื่อ​เด็ก​ว่า อีคาโบด และ​พูด​ว่า “พระ​บารมี​ได้​ไป​จาก​อิสราเอล​แล้ว” เพราะ​หีบ​ของ​พระ​เจ้า​ถูก​ยึด และ​เป็น​เพราะ​ความ​ตาย​ของ​บิดา​ของ​สามี​และ​สามี​ของ​นาง​ด้วย

22และ​นาง​พูด​ว่า “พระ​บารมี​ได้​จาก​อิสราเอล​ไป​แล้ว เพราะ​หีบ​ของ​พระ​เจ้า​ถูก​ยึด”