逐节对照
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “แต่เมื่อครบเจ็ดสิบปีแล้ว เราจะลงโทษกษัตริย์บาบิโลนและชนชาติของเขา ซึ่งก็คือแผ่นดินของชาวบาบิโลน เพราะความผิดของพวกเขา เราจะทำให้ดินแดนของเขาถูกทิ้งร้างตลอดไป
- 新标点和合本 - 七十年满了以后，我必刑罚巴比伦王和那国民，并迦勒底人之地，因他们的罪孽使那地永远荒凉。这是耶和华说的。
- 和合本2010（上帝版-简体） - 七十年满了以后，我必惩罚巴比伦王和那国，并迦勒底人之地，因他们的罪孽使那地永远荒凉。这是耶和华说的。
- 和合本2010（神版-简体） - 七十年满了以后，我必惩罚巴比伦王和那国，并迦勒底人之地，因他们的罪孽使那地永远荒凉。这是耶和华说的。
- 当代译本 - 七十年后，我要因巴比伦王和他国民迦勒底人的罪而惩罚他们，使他们的土地永远荒凉。这是耶和华说的。
- 圣经新译本 - “七十年满了以后，我要按着他们的罪孽惩罚巴比伦王和那国，就是迦勒底人之地，使它永远荒凉。”这是耶和华的宣告。
- 现代标点和合本 - “七十年满了以后，我必刑罚巴比伦王和那国民，并迦勒底人之地，因他们的罪孽使那地永远荒凉。”这是耶和华说的。
- 和合本（拼音版） - 七十年满了以后，我必刑罚巴比伦王和那国民，并迦勒底人之地，因他们的罪孽使那地永远荒凉。这是耶和华说的。
- New International Version - “But when the seventy years are fulfilled, I will punish the king of Babylon and his nation, the land of the Babylonians, for their guilt,” declares the Lord, “and will make it desolate forever.
- New International Reader's Version - “ ‘But I will punish that king and his nation because they are guilty. I will do this when the 70 years are over,’ announces the Lord. ‘I will make that land a desert forever.
- English Standard Version - Then after seventy years are completed, I will punish the king of Babylon and that nation, the land of the Chaldeans, for their iniquity, declares the Lord, making the land an everlasting waste.
- New Living Translation - “Then, after the seventy years of captivity are over, I will punish the king of Babylon and his people for their sins,” says the Lord. “I will make the country of the Babylonians a wasteland forever.
- The Message - “Once the seventy years is up, I’ll punish the king of Babylon and the whole nation of Babylon for their sin. Then they’ll be the wasteland. Everything that I said I’d do to that country, I’ll do—everything that’s written in this book, everything Jeremiah preached against all the godless nations. Many nations and great kings will make slaves of the Babylonians, paying them back for everything they’ve done to others. They won’t get by with anything.” God’s Decree.
- Christian Standard Bible - When the seventy years are completed, I will punish the king of Babylon and that nation’ — this is the Lord’s declaration — ‘the land of the Chaldeans, for their iniquity, and I will make it a ruin forever.
- New American Standard Bible - ‘Then it will be when seventy years are completed I will punish the king of Babylon and that nation,’ declares the Lord, ‘for their wrongdoing, and the land of the Chaldeans; and I will make it an everlasting desolation.
- New King James Version - ‘Then it will come to pass, when seventy years are completed, that I will punish the king of Babylon and that nation, the land of the Chaldeans, for their iniquity,’ says the Lord; ‘and I will make it a perpetual desolation.
- Amplified Bible - ‘Then when seventy years are completed, I will punish the king of Babylon and that nation, the land of the Chaldeans (Babylonia),’ says the Lord, ‘for their wickedness, and will make the land [of the Chaldeans] a perpetual waste.
- American Standard Version - And it shall come to pass, when seventy years are accomplished, that I will punish the king of Babylon, and that nation, saith Jehovah, for their iniquity, and the land of the Chaldeans; and I will make it desolate for ever.
- King James Version - And it shall come to pass, when seventy years are accomplished, that I will punish the king of Babylon, and that nation, saith the Lord, for their iniquity, and the land of the Chaldeans, and will make it perpetual desolations.
- New English Translation - “‘But when the seventy years are over, I will punish the king of Babylon and his nation for their sins. I will make the land of Babylon an everlasting ruin. I, the Lord, affirm it!
- World English Bible - “It will happen, when seventy years are accomplished, that I will punish the king of Babylon and that nation,” says Yahweh, “for their iniquity. I will make the land of the Chaldeans desolate forever.
- 新標點和合本 - 七十年滿了以後，我必刑罰巴比倫王和那國民，並迦勒底人之地，因他們的罪孽使那地永遠荒涼。這是耶和華說的。
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 七十年滿了以後，我必懲罰巴比倫王和那國，並迦勒底人之地，因他們的罪孽使那地永遠荒涼。這是耶和華說的。
- 和合本2010（神版-繁體） - 七十年滿了以後，我必懲罰巴比倫王和那國，並迦勒底人之地，因他們的罪孽使那地永遠荒涼。這是耶和華說的。
- 當代譯本 - 七十年後，我要因巴比倫王和他國民迦勒底人的罪而懲罰他們，使他們的土地永遠荒涼。這是耶和華說的。
- 聖經新譯本 - “七十年滿了以後，我要按著他們的罪孽懲罰巴比倫王和那國，就是迦勒底人之地，使它永遠荒涼。”這是耶和華的宣告。
- 呂振中譯本 - 『七十年滿了以後，永恆主發神諭說，我必察罰 巴比倫 王以及那國，我必 鑒察 他們的罪孽，察罰 迦勒底 人之地，使它永遠荒涼。
- 現代標點和合本 - 「七十年滿了以後，我必刑罰巴比倫王和那國民，並迦勒底人之地，因他們的罪孽使那地永遠荒涼。」這是耶和華說的。
- 文理和合譯本 - 七十年既竟、我必罰巴比倫王與其國、及迦勒底人之地、使之永久荒蕪、以治其罪、耶和華言之矣、
- 文理委辦譯本 - 耶和華又曰、七十年之期既屆、我降罰於巴比倫之君民、治其罪戾、使迦勒底土地荒蕪、歷久若此。
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 七十年之期既畢、我降罰於 巴比倫 王與 迦勒底 民、治其罪戾、使 迦勒底 土地永為荒蕪、此乃主所言、
- Nueva Versión Internacional - »Pero, cuando se hayan cumplido los setenta años, yo castigaré por su iniquidad al rey de Babilonia y a aquella nación, país de los caldeos, y los convertiré en desolación perpetua —afirma el Señor—.
- 현대인의 성경 - 70년이 지난 후에 내가 바빌로니아 왕과 그 백성을 그들의 죄에 대하여 벌하고 그 땅을 영원히 황폐하게 하며
- Новый Русский Перевод - Но по прошествии семидесяти лет Я накажу царя Вавилона и его народ, страну халдеев, за их вину, – возвещает Господь, – и приведу ее в вечное запустение.
- Восточный перевод - Но по прошествии семидесяти лет Я накажу царя Вавилона и его народ, страну вавилонян, за их вину, – возвещает Вечный, – и приведу её в вечное запустение.
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Но по прошествии семидесяти лет Я накажу царя Вавилона и его народ, страну вавилонян, за их вину, – возвещает Вечный, – и приведу её в вечное запустение.
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Но по прошествии семидесяти лет Я накажу царя Вавилона и его народ, страну вавилонян, за их вину, – возвещает Вечный, – и приведу её в вечное запустение.
- La Bible du Semeur 2015 - Et au bout de ces soixante-dix ans, je demanderai compte de leur crime au roi de Babylone et à son peuple – l’Eternel le déclare – je sévirai contre le pays des Chaldéens et je le réduirai en désert pour toujours.
- リビングバイブル - この奴隷の期間が終わったら、わたしはバビロン王とその国の民を、彼らの罪のために罰する。カルデヤの地を永久に荒れ果てた所とする。
- Nova Versão Internacional - “ ‘Quando se completarem os setenta anos, castigarei o rei da Babilônia e a sua nação, a terra dos babilônios, por causa de suas iniquidades’, declara o Senhor, ‘e a deixarei arrasada para sempre.
- Hoffnung für alle - Aber nach den siebzig Jahren ziehe ich den König von Babylonien und sein Volk zur Rechenschaft für ihre Schuld. Dann werde ich ihr Land für immer zerstören. Darauf gebe ich, der Herr, mein Wort!
- Kinh Thánh Hiện Đại - Chúa Hằng Hữu phán: “Sau bảy mươi năm ấy, Ta sẽ hình phạt vua và người Ba-by-lôn về tội ác chúng. Ta sẽ khiến đất nước Ba-by-lôn đổ nát và điêu tàn vĩnh viễn.
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - หลังจากครบ 70 ปีแล้ว เราจะลงโทษกษัตริย์แห่งบาบิโลนและประชาชาตินั้น เพราะความชั่วของพวกเขา” พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ว่า “และเราจะทำให้แผ่นดินของชาวเคลเดียเป็นที่รกร้างไปตลอดกาล
交叉引用
- อิสยาห์ 46:1 - พระเบลหมอบลง พระเนโบก็ค้อมลง เทวรูปของเขาบรรทุกมาบนหลังสัตว์ เทวรูปที่ถูกแบกมานั้นหนักอึ้ง เป็นภาระแก่ผู้อ่อนระโหย
- เยเรมีย์ 25:14 - พวกเขาจะตกเป็นทาสของกษัตริย์ยิ่งใหญ่จากชาติต่างๆ และเราจะลงโทษพวกเขาให้สาสมกับความประพฤติและการกระทำของพวกเขา”
- อิสยาห์ 15:6 - ลำน้ำนิมริมแห้งเหือด และหญ้าก็เหี่ยวเฉา พืชพันธุ์หมดสิ้น และไม่มีความเขียวขจีเหลืออยู่
- ดาเนียล 5:1 - กษัตริย์เบลชัสซาร์ทรงจัดงานเลี้ยงใหญ่ประทานแก่ขุนนางผู้ใหญ่หนึ่งพันคน และทรงเสวยเหล้าองุ่นร่วมกับเขา
- ดาเนียล 5:2 - ขณะเสวยอยู่ก็รับสั่งให้นำภาชนะเงินและทองคำซึ่งเนบูคัดเนสซาร์ราชบิดา ได้ยึดมาจากพระวิหารในเยรูซาเล็มนั้นมาให้กษัตริย์ ขุนนาง มเหสี และเหล่านางสนมใส่เหล้าองุ่น
- ดาเนียล 5:3 - พวกเขาจึงนำภาชนะทองคำซึ่งริบมาจากพระวิหารของพระเจ้าในเยรูซาเล็มมาให้กษัตริย์ ขุนนาง มเหสี และเหล่านางสนมใส่เหล้าองุ่นดื่ม
- ดาเนียล 5:4 - พวกเขาดื่มพร้อมทั้งสรรเสริญเทพเจ้าที่ทำจากทองคำ เงิน ทองสัมฤทธิ์ เหล็ก ไม้ และหิน
- ดาเนียล 5:5 - ทันใดนั้นมีนิ้วมือมนุษย์ปรากฏขึ้นและเขียนบนผนังใกล้คันประทีปในพระราชวัง กษัตริย์ทอดพระเนตรดูมือนั้นเขียนไป
- ดาเนียล 5:6 - พระพักตร์ของพระองค์ก็ซีดเผือด ทรงตกพระทัยจนเข่าสั่นกระทบกัน แข้งขาอ่อนหมดเรี่ยวหมดแรง
- ดาเนียล 5:7 - พระองค์ตรัสเรียกให้นำตัวนักเวทมนตร์ โหราจารย์ และหมอดูฤกษ์ยามทั้งหลายมา และตรัสแก่ปราชญ์ของบาบิโลนเหล่านี้ว่า “ผู้ใดก็ตามอ่านข้อความนี้แล้วบอกเราได้ว่ามีความหมายว่าอะไร เราจะให้ผู้นั้นสวมชุดสีม่วงกับสร้อยคอทองคำ และให้ครองอำนาจเป็นที่สามในราชอาณาจักร”
- ดาเนียล 5:8 - แล้วปราชญ์ทั้งปวงของกษัตริย์ก็มาเข้าเฝ้า แต่ไม่มีใครสามารถอ่านข้อความที่เขียนไว้ หรือทูลให้กษัตริย์ทรงทราบว่าหมายความว่าอะไร
- ดาเนียล 5:9 - ดังนั้นกษัตริย์เบลชัสซาร์จึงยิ่งตกพระทัย และพระพักตร์ยิ่งขาวซีด ขุนนางทั้งปวงก็ว้าวุ่นใจ
- ดาเนียล 5:10 - พระราชินี ทรงได้ยินพระสุรเสียงของกษัตริย์และเสียงเหล่าขุนนาง ก็เสด็จเข้ามาในท้องพระโรงซึ่งมีงานเลี้ยงนั้น พระนางตรัสว่า “ข้าแต่กษัตริย์ ขอจงทรงพระเจริญ! อย่าตกพระทัยจนพระพักตร์ซีดเลย!
- ดาเนียล 5:11 - มีชายผู้หนึ่งในราชอาณาจักรซึ่งมีวิญญาณของเทพเจ้าศักดิ์สิทธิ์สถิตด้วยในรัชสมัยของพระราชบิดา เราพบว่าชายคนนี้มีสติปัญญา ไหวพริบ และความหยั่งรู้เสมอเหมือนเทพเจ้า กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ราชบิดาของพระองค์จึงทรงแต่งตั้งเขาให้เป็นหัวหน้านักเล่นอาคม นักเวทมนตร์ โหราจารย์ และหมอดูฤกษ์ยามทั้งปวง
- ดาเนียล 5:12 - ดาเนียลผู้นี้ซึ่งกษัตริย์ตรัสเรียกว่าเบลเทชัสซาร์เป็นผู้มีปัญญาเฉียบแหลม มีความรู้ความเข้าใจ และยังสามารถทำนายฝันแก้ปริศนาและปัญหายุ่งยากทั้งหลาย ขอให้ตามตัวดาเนียลมาเถิด เขาจะสามารถกราบทูลว่าข้อความนี้หมายความว่าอะไร”
- ดาเนียล 5:13 - ดาเนียลจึงถูกนำตัวมาเข้าเฝ้า กษัตริย์ตรัสกับเขาว่า “เจ้าคือดาเนียลเชลยที่ราชบิดาของเรานำตัวมาจากยูดาห์หรือ?
- ดาเนียล 5:14 - เราได้ยินมาว่าวิญญาณของเทพเจ้าอยู่ในตัวเจ้า และเจ้ามีความหยั่งรู้ ไหวพริบ และสติปัญญาล้ำเลิศ
- ดาเนียล 5:15 - เราได้เรียกบรรดาปราชญ์และนักเล่นอาคมให้มาอ่านข้อความนี้และแจ้งความหมายแก่เรา แต่พวกเขาอธิบายความไม่ได้
- ดาเนียล 5:16 - เราได้ยินมาว่าเจ้าสามารถอธิบายความและแก้ปริศนาอันซับซ้อนซ่อนเงื่อนได้ หากเจ้าสามารถอ่านข้อความนี้และบอกความหมายแก่เราได้ เราจะให้เจ้าสวมชุดสีม่วงและสวมสร้อยคอทองคำ แล้วแต่งตั้งให้เจ้าครองอำนาจเป็นที่สามในราชอาณาจักร”
- ดาเนียล 5:17 - ดาเนียลจึงทูลกษัตริย์ว่า “ขอทรงเก็บของประทานไว้และปูนบำเหน็จแก่ผู้อื่นเถิด อย่างไรก็ดีข้าพระบาทจะอ่านข้อความถวายฝ่าพระบาทและทูลความหมายให้ทรงทราบ
- ดาเนียล 5:18 - “ข้าแต่กษัตริย์ พระเจ้าสูงสุดได้ประทานราชอำนาจ ความยิ่งใหญ่ และเกียรติบารมีแก่เนบูคัดเนสซาร์ราชบิดาของฝ่าพระบาท
- ดาเนียล 5:19 - เนื่องจากฐานะสูงส่งที่พระเจ้าประทานให้พระองค์ มวลประชาชาติและคนทุกภาษาจึงยำเกรงครั่นคร้ามพระองค์ ผู้ที่กษัตริย์ประสงค์ให้ประหารก็จะถูกประหาร ผู้ที่ทรงประสงค์ให้ไว้ชีวิตก็จะรอดชีวิต ทรงให้ยศถาบรรดาศักดิ์หรือถอดถอนผู้ใดตามแต่ชอบพระทัย
- ดาเนียล 5:20 - แต่เมื่อพระทัยของพระองค์เย่อหยิ่งและกำเริบเสิบสาน พระเจ้าจึงทรงปลดพระองค์ออกจากราชบัลลังก์และริบเอาเกียรติบารมีของพระองค์ไป
- ดาเนียล 5:21 - พระองค์ทรงถูกขับไล่จากมวลมนุษย์และได้รับความคิดจิตใจแบบสัตว์ ทรงใช้ชีวิตอยู่กับลาป่า กินหญ้าเหมือนวัว กายตากน้ำค้าง จนกระทั่งทรงเรียนรู้ว่าพระเจ้าสูงสุดทรงครอบครองเหนืออาณาจักรของมนุษย์ทั้งปวง และทรงตั้งผู้ใดก็ได้ตามแต่ชอบพระทัยให้ครองอาณาจักร
- ดาเนียล 5:22 - “ข้าแต่เบลชัสซาร์ แต่ฝ่าพระบาทผู้เป็นโอรส ทรงทราบเรื่องทั้งหมดนี้ แต่ก็ไม่ได้ถ่อมพระทัยลง
- ดาเนียล 5:23 - กลับยกองค์ลบหลู่องค์พระผู้เป็นเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์ ทรงให้นำภาชนะจากพระวิหารของพระเจ้ามาให้ฝ่าพระบาท ขุนนาง มเหสี และเหล่านางสนมใส่เหล้าองุ่นดื่ม ทรงยกย่องสรรเสริญเทพเจ้าที่ทำจากเงิน ทอง ทองสัมฤทธิ์ เหล็ก ไม้ และหิน ซึ่งมองอะไรไม่เห็น ฟังอะไรไม่ได้ยิน และไม่เข้าใจ ฝ่าพระบาทไม่ได้เทิดพระเกียรติพระเจ้าผู้กุมชีวิตและวิถีทางทั้งปวงของฝ่าพระบาทไว้ในพระหัตถ์
- ดาเนียล 5:24 - ฉะนั้นพระเจ้าจึงทรงส่งมือมาเขียนข้อความนั้น
- ดาเนียล 5:25 - “ข้อความนั้นเขียนไว้ว่า เมเน เมเน เทเคล ปาร์ซิน
- ดาเนียล 5:26 - “ความหมายนั้นก็คือ เมเน หมายความว่า พระเจ้าได้ทรงนับวันเวลาแห่งรัชกาลของฝ่าพระบาทไว้และนำมาถึงจุดจบ
- ดาเนียล 5:27 - เทเคล หมายความว่า ฝ่าพระบาทถูกชั่งบนตราชั่งและเบากว่าที่กำหนด
- ดาเนียล 5:28 - เปเรส หมายความว่า ราชอาณาจักรของฝ่าพระบาทถูกแบ่งแยก และยกให้ชาวมีเดียและเปอร์เซีย”
- ดาเนียล 5:29 - แล้วเบลชัสซาร์รับสั่งให้ดาเนียลสวมชุดสีม่วงและสร้อยคอทองคำ แล้วแต่งตั้งให้เป็นผู้ครอบครองอันดับที่สามของราชอาณาจักร
- ดาเนียล 5:30 - ในคืนวันนั้นเองกษัตริย์เบลชัสซาร์ของชาวบาบิโลน ก็ถูกปลงพระชนม์
- ดาเนียล 5:31 - และดาริอัสแห่งมีเดียทรงยึดอาณาจักรบาบิโลนได้ ขณะนั้นดาริอัสทรงมีพระชนมายุ 62 พรรษา
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:35 - การแก้แค้นเป็นหน้าที่ของเราเอง เราจะคืนสนอง เมื่อถึงเวลาเท้าของพวกเขาจะลื่นไถล วันแห่งหายนะของพวกเขาใกล้เข้ามาแล้ว และความย่อยยับจะถาโถมเข้าใส่พวกเขา”
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:36 - องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงพิพากษาประชากรของพระองค์ และทรงสงสารเอ็นดูผู้รับใช้ของพระองค์ เมื่อพระองค์ทอดพระเนตรเห็นพละกำลังของพวกเขาเสื่อมลง และไม่มีใครหลงเหลืออยู่ ไม่ว่าทาสหรือไท
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:37 - พระองค์จะตรัสว่า “พระทั้งหลายของพวกเขาไปไหนเสียเล่า ศิลาที่พวกเขาลี้ภัยไปไหนเสียแล้ว
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:38 - ไหนล่ะพระที่กินไขมันของเครื่องบูชา และดื่มเหล้าองุ่นของเครื่องดื่มบูชาของพวกเขา? ให้พระเหล่านั้นลุกขึ้นมาช่วยพวกเจ้าสิ! ให้พระเหล่านั้นมาให้ที่พักพิงแก่พวกเจ้าสิ!
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:39 - “จงดูเถิด เราเองนี่แหละคือผู้นั้น! ไม่มีพระอื่นใดนอกจากเรา เราทำให้ตายและเราให้ชีวิต เราทำให้บาดเจ็บและเราจะรักษาให้หาย และไม่มีผู้ใดช่วยให้พ้นมือของเราไปได้
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:40 - เราชูมือขึ้นฟ้าและประกาศว่า เราดำรงอยู่นิรันดร์ฉันใด
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:41 - เมื่อเราลับดาบอันวาววับของเรา และเมื่อเรากุมการพิพากษาไว้ในมือ เราจะแก้แค้นศัตรูของเรา และตอบแทนผู้ที่เกลียดชังเราฉันนั้น
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:42 - เราจะทำให้ลูกศรของเราดื่มเลือดจนเมามาย ส่วนดาบของเราจะกินเนื้อ คือเลือดเนื้อของผู้ถูกสังหารและเชลย ศีรษะของบรรดาผู้นำของศัตรู”
- ฮาบากุก 2:1 - ข้าพเจ้าจะยืนเฝ้ายาม และประจำการบนเชิงเทิน ข้าพเจ้าจะคอยดูว่าพระองค์จะตรัสประการใดแก่ข้าพเจ้า และข้าพเจ้าจะตอบคำร้องทุกข์นี้อย่างไร
- ฮาบากุก 2:2 - แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสตอบว่า “จงเขียนสิ่งที่เราเปิดเผยแก่เจ้า ให้เห็นชัดเจนบนแผ่นจารึก เพื่อว่าทุกคนที่อ่านจะเข้าใจได้ทันที
- ฮาบากุก 2:3 - เพราะสิ่งที่เราจะเปิดเผยแก่เจ้านั้นยังรอกำหนดเวลาอยู่ เป็นเรื่องวาระสุดท้าย และจะพิสูจน์ได้ว่าไม่ใช่เรื่องเท็จ แม้จะเนิ่นช้าอยู่ ก็จงอดใจรอ มันจะมาถึงอย่างแน่นอนและจะไม่ล่าช้า
- ฮาบากุก 2:4 - “ดูเถิด เขาผยองขึ้น ความปรารถนาของเขาไม่ถูกทำนองคลองธรรม แต่คนชอบธรรมจะดำรงชีวิตโดยความเชื่อ ของเขา
- ฮาบากุก 2:5 - อันที่จริงเหล้าองุ่นทรยศเขา เขาหยิ่งผยองและไม่เคยพักสงบ เพราะเขาตะกละเหมือนหลุมฝังศพ และเหมือนความตายซึ่งไม่เคยอิ่ม เขารวบรวมประชาชาติมาเป็นของตน และจับชนชาติทั้งปวงมาเป็นเชลย
- ฮาบากุก 2:6 - “คนเหล่านั้นทั้งหมดจะไม่ร้องยั่วเย้าเขาด้วยคำเยาะเย้ยและคำสบประมาทหรอกหรือว่า “ ‘วิบัติแก่เขาผู้เอาของที่ขโมยมากองสุมไว้ และทำให้ตนเองร่ำรวยโดยการขู่กรรโชก! สิ่งนี้จะต้องดำเนินไปอีกนานเพียงใด?’
- ฮาบากุก 2:7 - เจ้าหนี้ของเจ้าจะไม่ลุกฮือขึ้นในทันทีทันใดหรือ? เขาจะไม่ตื่นขึ้นและทำให้เจ้าตัวสั่นงันงกหรือ? เมื่อนั้นเจ้าจะตกเป็นเหยื่อของเขา
- ฮาบากุก 2:8 - เพราะเจ้าได้ปล้นชิงมาหลายชาติ ชนชาติที่เหลืออยู่จะปล้นเจ้า เพราะเจ้าทำให้คนต้องหลั่งเลือด เจ้าได้ทำลายดินแดนและเมืองต่างๆ ตลอดจนทุกคนในนั้น
- ฮาบากุก 2:9 - “วิบัติแก่เขาผู้สร้างอาณาจักรของตนด้วยสิ่งที่ได้มาอย่างอยุติธรรม เพื่อสร้างรังไว้บนที่สูง เพื่อหนีจากเงื้อมมือแห่งหายนะ!
- ฮาบากุก 2:10 - เจ้าวางแผนให้หลายชนชาติถูกทำลาย ก่อความอัปยศแก่เรือนของเจ้าเองและทำให้ชีวิตของตนเองต้องเสียไป
- ฮาบากุก 2:11 - ก้อนหินที่ผนังจะส่งเสียงร้อง และไม้ขื่อไม้คานก็จะส่งเสียงสะท้อน
- ฮาบากุก 2:12 - “วิบัติแก่ผู้สร้างนครด้วยการนองเลือด และตั้งเมืองด้วยอาชญากรรม!
- ฮาบากุก 2:13 - พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ได้ทรงตัดสินพระทัยไว้แล้วไม่ใช่หรือว่า การลงแรงทำงานของชนชาตินั้นก็เป็นเพียงเชื้อไฟ การตรากตรำจนสิ้นแรงของชนชาติต่างๆ ก็สูญเปล่า?
- ฮาบากุก 2:14 - เพราะโลกจะเต็มไปด้วยความรู้ถึงพระเกียรติสิริขององค์พระผู้เป็นเจ้า ดั่งห้วงนํ้าทั้งหลายที่ปกคลุมท้องทะเล
- ฮาบากุก 2:15 - “วิบัติแก่ผู้ที่ให้เหล้าองุ่นเพื่อนบ้านดื่ม เทเหล้าจากถุงหนังให้เขาจนเมามาย เพื่อจะได้จ้องดูร่างเปลือยเปล่าของเขา
- ฮาบากุก 2:16 - เจ้าจะเต็มไปด้วยความอับอายแทนที่จะได้เกียรติยศ บัดนี้ถึงคราวของเจ้า! จงดื่มสิ และเจ้าจะถูกเปิดเผยความเปลือยเปล่า ! ถ้วยจากพระหัตถ์ขวาขององค์พระผู้เป็นเจ้ากำลังเวียนมาถึงเจ้า แล้วความอัปยศอดสูจะบดบังเกียรติยศของเจ้า
- ฮาบากุก 2:17 - ความโหดร้ายที่เจ้าทำไว้แก่เลบานอนจะล้มล้างเจ้า และการที่เจ้าทำลายล้างสัตว์ต่างๆ จะทำให้เจ้าหวาดกลัว เพราะเจ้าทำให้คนต้องหลั่งเลือด เจ้าได้ทำลายดินแดนและเมืองต่างๆ ตลอดจนทุกคนในนั้น
- ฮาบากุก 2:18 - “รูปเคารพมีคุณค่าอะไรในเมื่อมนุษย์เป็นผู้แกะสลักมันขึ้น? หรือรูปที่สอนความเท็จนั้นมีคุณค่าอะไร? เพราะผู้ที่สร้างรูปนั้นขึ้นก็วางใจในสิ่งที่ตนสร้าง เขาสร้างรูปเคารพที่พูดไม่ได้
- ฮาบากุก 2:19 - วิบัติแก่ผู้ที่กล่าวกับไม้ว่า ‘จงมีชีวิตขึ้นมาเถิด!’ หรือกล่าวแก่หินไร้ชีวิตว่า ‘จงตื่นขึ้นมาเถิด!’ มันจะให้คำแนะนำได้หรือ? เขาหุ้มมันด้วยทองและเงิน มันไม่มีลมหายใจ”
- ฮาบากุก 2:20 - แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าประทับในพระวิหารศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ ให้ทั้งโลกจงเงียบอยู่ต่อหน้าพระองค์
- เยเรมีย์ 51:24 - “เราจะตอบสนองบาบิโลนและคนทั้งปวงที่อาศัยอยู่ในบาบิโลน ต่อหน้าต่อตาเจ้าเพราะความผิดทั้งหมดที่เขาทำในศิโยน” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
- เยเรมีย์ 51:25 - “เราเป็นศัตรูกับเจ้า เจ้าภูเขาผู้ทำลายล้างเอ๋ย เจ้าผู้ผลาญทำลายทั้งโลก” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น “เราจะเหยียดมือออกสู้กับเจ้า จะกลิ้งเจ้าลงจากหน้าผา และเผาเจ้าให้วอดวาย
- เยเรมีย์ 51:26 - จะไม่มีการสกัดหินจากเจ้าไปเป็นศิลาหัวมุม หรือทำเป็นฐานราก เพราะเจ้าจะถูกทิ้งร้างตลอดไป” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
- เยเรมีย์ 23:2 - ฉะนั้นพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลจึงตรัสกับบรรดาคนเลี้ยงแกะซึ่งดูแลพี่น้องร่วมชาติของข้าพเจ้าว่า “เนื่องจากเจ้าทำให้ฝูงแกะของเรากระจัดกระจายไป เจ้าขับไล่ไสส่งและไม่ได้ดูแลเอาใจใส่พวกเขา ฉะนั้นเราจะลงโทษพวกเจ้าเพราะความชั่วที่เจ้าได้ทำ” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
- วิวรณ์ 18:1 - หลังจากนั้นข้าพเจ้าเห็นทูตสวรรค์อีกองค์หนึ่งลงมาจากสวรรค์ ทูตนี้มีอำนาจยิ่งใหญ่และรัศมีของท่านทำให้โลกสว่างไสว
- วิวรณ์ 18:2 - ท่านประกาศด้วยเสียงกึกก้องว่า “ล่มแล้ว! บาบิโลนมหานครได้ล่มสลายแล้ว! นครนี้ได้กลายเป็นเรือนปีศาจ และเป็นที่สิงสู่ของวิญญาณชั่ว เป็นที่สิงสู่ของนกทุกชนิดที่เป็นมลทินและน่าชิงชัง
- วิวรณ์ 18:3 - เพราะมวลประชาชาติได้ดื่มเหล้าองุ่นแห่งการล่วงประเวณีของมัน ซึ่งทำให้คลุ้มคลั่งไป บรรดากษัตริย์ของโลกร่วมประเวณีกับมัน และพ่อค้าทั้งหลายของโลกร่ำรวยขึ้นด้วยความฟุ้งเฟ้อฟุ่มเฟือยของมัน”
- วิวรณ์ 18:4 - แล้วข้าพเจ้าได้ยินอีกเสียงหนึ่งดังมาจากสวรรค์ ว่า “ประชากรของเราเอ๋ย ออกมาจากนครนั้นเถิด เพื่อเจ้าจะได้ไม่มีส่วนร่วมในบาปผิดของมัน เพื่อเจ้าจะได้ไม่ต้องรับภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้นกับมัน
- วิวรณ์ 18:5 - เพราะบาปของนครนั้นกองสูงขึ้นถึงสวรรค์แล้ว พระเจ้าทรงจดจำความผิดอันชั่วร้ายของมันได้
- วิวรณ์ 18:6 - จงคืนให้แก่มันเหมือนกับที่มันได้ให้ผู้อื่น จงคืนสนองมันสองเท่าของสิ่งที่มันได้ทำ จงผสมเหล้าให้แรงเป็นสองเท่าของถ้วยที่มันให้คนอื่น
- วิวรณ์ 18:7 - มันฟุ้งเฟ้อบำรุงบำเรอตัวเองเท่าใด จงให้ทุกข์โศกความทรมานแก่มันเท่านั้น มันลำพองใจว่า ‘ข้านั่งบัลลังก์เป็นราชินี ข้าไม่ใช่หญิงม่าย ข้าจะไม่มีวันทุกข์โศก’
- วิวรณ์ 18:8 - ฉะนั้นภายในวันเดียวภัยพิบัติต่างๆ จะจู่โจมนครนั้น คือความตาย ความทุกข์โศก และความอดอยาก มันจะถูกไฟเผาวอดวาย เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงพิพากษามันนั้นทรงฤทธิ์
- วิวรณ์ 18:9 - “เมื่อบรรดากษัตริย์ของโลกที่ร่วมประเวณีและร่วมฟุ้งเฟ้อกับนครนั้นเห็นควันไฟที่เผามัน พวกเขาจะร่ำไห้และไว้อาลัยให้นครนั้น
- วิวรณ์ 18:10 - พวกเขากลัวภัยแห่งความทุกข์ทรมานของมันจึงยืนอยู่ห่างๆ และร้องว่า “ ‘วิบัติ! วิบัติแล้ว โอ มหานคร โอ บาบิโลน นครซึ่งเรืองอำนาจ! เพียงชั่วโมงเดียวความพินาศย่อยยับก็มาถึงเจ้า!’
- วิวรณ์ 18:11 - “พ่อค้าทั้งหลายของโลกจะร่ำไห้ไว้อาลัยนครนั้นเพราะไม่มีใครซื้อสินค้าของเขาอีกแล้ว
- วิวรณ์ 18:12 - คือทองคำ เงิน เพชรพลอยและไข่มุก ผ้าลินินเนื้อดี ผ้าสีม่วง ผ้าไหมและผ้าสีแดงเข้ม ไม้หอมทุกชนิดและผลิตภัณฑ์ต่างๆ จากงาช้าง ไม้ราคาแพง ทองสัมฤทธิ์ เหล็กและหินอ่อน
- วิวรณ์ 18:13 - สินค้าอื่นๆ คืออบเชย เครื่องเทศ เครื่องหอม มดยอบ กำยาน เหล้าองุ่น น้ำมันมะกอก แป้งละเอียด ข้าวสาลี วัว แกะ ม้า รถม้า ร่างกายและวิญญาณมนุษย์
- วิวรณ์ 18:14 - “เขาทั้งหลายจะกล่าวว่า ‘ผลที่เจ้าใฝ่หาได้พ้นมือเจ้าไปแล้ว ทรัพย์สมบัติและความหรูหราทั้งปวงของเจ้าได้สูญสิ้นไปแล้ว มันไม่มีวันฟื้นตัวขึ้นมาอีกแล้ว’
- วิวรณ์ 18:15 - บรรดาพ่อค้าที่ร่ำรวยจากการขายสินค้าให้นครนั้นจะยืนอยู่ห่างๆ เพราะกลัวภัยแห่งความทุกข์ทรมานของมัน พวกเขาจะร่ำไห้ไว้อาลัย
- วิวรณ์ 18:16 - และร้องว่า “ ‘วิบัติ! วิบัติแล้ว โอ มหานคร เจ้านุ่งห่มผ้าลินินเนื้อดี ผ้าสีม่วง และผ้าสีแดงเข้ม แพรวพราวด้วยทองคำ เพชรพลอย และไข่มุก
- วิวรณ์ 18:17 - เพียงชั่วโมงเดียวทรัพย์สมบัติอลังการทั้งหลายก็ได้ถูกทำลายย่อยยับไป!’ “นายเรือทุกคน ผู้โดยสาร ลูกเรือ และคนทั้งปวงที่หาเลี้ยงชีพจากทะเลจะยืนอยู่ห่างๆ
- วิวรณ์ 18:18 - เมื่อเห็นควันที่เผานครนั้นพวกเขาจะร้องว่า ‘เคยมีนครไหนบ้างที่เหมือนนครยิ่งใหญ่นี้?’
- วิวรณ์ 18:19 - พวกเขาจะโปรยผงคลีใส่ศีรษะของตน ร่ำไห้คร่ำครวญ และร้องว่า “ ‘วิบัติ! วิบัติแล้ว โอ มหานคร ที่นี่ทำให้ทุกคนผู้มีเรือเดินทะเล ร่ำรวยด้วยความมั่งคั่งของมัน เพียงชั่วโมงเดียวมันก็ถูกทำลายย่อยยับไป!’
- วิวรณ์ 18:20 - “สวรรค์เอ๋ย จงชื่นชมยินดีเนื่องด้วยนครนี้! ประชากรของพระเจ้า อัครทูต และผู้เผยพระวจนะทั้งหลาย จงเปรมปรีดิ์เถิด! พระเจ้าทรงพิพากษา ลงโทษนครนี้ให้ท่านแล้ว”
- วิวรณ์ 18:21 - จากนั้นทูตสวรรค์ผู้ทรงฤทธิ์องค์หนึ่งยกหินก้อนขนาดเท่าหินโม่ใหญ่ทุ่มลงในทะเลแล้วกล่าวว่า “บาบิโลนมหานครจะถูกทุ่มลง ด้วยความรุนแรงเช่นนี้แหละ จะไม่มีใครพบเห็นมันอีกเลย
- วิวรณ์ 18:22 - จะไม่มีใครได้ยินเสียงดนตรีจากนักพิณและ นักดนตรี คนเป่าขลุ่ยและคนเป่าแตรในนครนี้อีกเลย จะไม่พบช่างสาขาใดๆ ในนครนี้อีกแล้ว จะไม่มีเสียงโม่แป้งให้ได้ยิน ในนครนี้อีกต่อไป
- วิวรณ์ 18:23 - จะไม่มีแสงตะเกียง ในนครนี้อีกแล้ว จะไม่ได้ยินเสียงของบ่าวสาว ในนครนี้อีกต่อไป สิ่งนี้เกิดขึ้นเพราะพ่อค้าทั้งหลายของเจ้าได้เป็นผู้ยิ่งใหญ่ของโลก เจ้าได้ใช้มนต์สะกดมวลประชาชาติให้หลงไป
- วิวรณ์ 18:24 - ในนครนี้เขาได้พบเลือดของเหล่าผู้เผยพระวจนะและเลือดของประชากรของพระเจ้า และเลือดของคนทั้งปวงที่ถูกฆ่าบนแผ่นดินโลก”
- 2พงศ์กษัตริย์ 24:1 - ในรัชกาลของเยโฮยาคิม กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนมารุกรานดินแดน เยโฮยาคิมตกเป็นข้ารับใช้ของพระองค์สามปี แล้วทรงเปลี่ยนใจกบฏต่อเนบูคัดเนสซาร์
- เอเสเคียล 35:9 - เราจะทำให้เจ้าเริศร้างเป็นนิตย์ เมืองต่างๆ ของเจ้าจะไม่มีคนอยู่อาศัย เมื่อนั้นเจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์
- อิสยาห์ 13:1 - พระดำรัสเกี่ยวกับบาบิโลนซึ่งอิสยาห์บุตรอาโมศได้รับ
- อิสยาห์ 13:2 - จงชูธงขึ้นเหนือยอดเขาหัวโล้น จงร้องเรียกพวกเขา จงส่งสัญญาณให้พวกเขา เข้ามาทางประตูของบรรดาเจ้านาย
- อิสยาห์ 13:3 - เราได้ออกคำสั่งแก่วิสุทธิชนของเรา เราเรียกชุมนุมเหล่านักรบผู้ปีติยินดีในชัยชนะของเรา ให้เป็นผู้ลบล้างโทสะของเรา
- อิสยาห์ 13:4 - ฟังสิ เสียงอึกทึกบนภูเขา ดั่งเสียงมหาชนล้นหลาม! ฟังสิ เสียงครึกโครมในหมู่อาณาจักร ดั่งเสียงชุมนุมประชาชาติ! พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ ทรงกรีธาทัพมาเพื่อทำศึก
- อิสยาห์ 13:5 - พวกเขามาจากดินแดนไกลโพ้น จากสุดขอบฟ้า คือองค์พระผู้เป็นเจ้าและอาวุธแห่งพระพิโรธของพระองค์ เพื่อทำลายดินแดนทั้งหมด
- อิสยาห์ 13:6 - จงร้องไห้เถิด เพราะวันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว วันนั้นจะมาถึงดั่งหายนะจากองค์ทรงฤทธิ์
- อิสยาห์ 13:7 - ด้วยเหตุนี้แขนทุกแขนจะอ่อนปวกเปียก หัวใจทุกดวงจะระทดท้อ
- อิสยาห์ 13:8 - ความหวาดกลัวจะจู่โจมพวกเขา ความปวดร้าวและทุกข์ทรมานจะเกาะกุมพวกเขา พวกเขาจะทุรนทุรายดั่งผู้หญิงเจ็บท้องใกล้คลอด พวกเขาจะมองตากัน ใบหน้าแดงก่ำ
- อิสยาห์ 13:9 - ดูเถิด วันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้าใกล้เข้ามา เป็นวันหฤโหด มาพร้อมกับความกริ้วและพระพิโรธอันรุนแรง เพื่อทำให้ดินแดนนั้นเริศร้าง และทำลายคนบาปทั้งปวงซึ่งอยู่ที่นั่น
- อิสยาห์ 13:10 - เหล่าดวงดาวบนท้องฟ้าและหมู่ดาว จะไม่ฉายแสง ดวงอาทิตย์ที่กำลังขึ้นจะถูกดับ และดวงจันทร์จะไม่ทอแสง
- อิสยาห์ 13:11 - เราจะลงโทษโลกเพราะความชั่วร้าย ลงโทษคนชั่วเพราะบาปของพวกเขา เราจะยุติความเย่อหยิ่งของคนทะนง และจะทำให้ความอหังการของคนอำมหิตต่ำลง
- อิสยาห์ 13:12 - เราจะทำให้มนุษย์หายากยิ่งกว่าทองคำบริสุทธิ์ หายากยิ่งกว่าทองคำของเมืองโอฟีร์
- อิสยาห์ 13:13 - ดังนั้นเราจะทำให้ฟ้าสวรรค์สั่นสะท้าน และโลกจะกระเด็นจากที่ตั้งของมัน โดยพระพิโรธของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ ในวันแห่งพระพิโรธอันรุนแรงของพระองค์
- อิสยาห์ 13:14 - แต่ละคนจะหันกลับไปหาพี่น้องร่วมชาติ จะหนีกลับไปบ้านเกิดเมืองนอน ดั่งละมั่งที่ถูกล่า ดั่งแกะที่ไม่มีคนเลี้ยง
- อิสยาห์ 20:1 - ในปีที่กษัตริย์ซาร์กอนแห่งอัสซีเรียส่งแม่ทัพสูงสุดมาโจมตีอัชโดดและยึดเมืองได้
- อิสยาห์ 20:2 - ครั้งนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสผ่านอิสยาห์บุตรอาโมศว่า “เจ้าจงถอดเสื้อผ้ากระสอบออกจากกาย และถอดรองเท้าออก” อิสยาห์ก็ปฏิบัติตาม เดินเปลือยกายและเท้าเปล่า
- อิสยาห์ 20:3 - แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เช่นเดียวกับที่อิสยาห์ผู้รับใช้ของเราเดินเปลือยกายและเท้าเปล่าตลอดสามปี ซึ่งเป็นหมายสำคัญและลางร้ายแก่อียิปต์และคูช
- อิสยาห์ 20:4 - กษัตริย์อัสซีเรียจะจับตัวชาวอียิปต์และคูชไปเป็นนักโทษและเป็นเชลย ให้เดินเปลือยกายและเท้าเปล่าไม่ว่าหนุ่มหรือแก่ กับเปลือยก้นยังความอัปยศมาสู่อียิปต์
- อิสยาห์ 20:5 - บรรดาคนที่พึ่งคูชและโอ้อวดเรื่องอียิปต์จะหวาดกลัวและอับอาย
- อิสยาห์ 20:6 - ในวันนั้นประชาชนที่อาศัยตามชายฝั่งทะเลจะกล่าวว่า ‘ดูสิ ขนาดผู้ที่เราพึ่งพาและหนีมาขอความช่วยเหลือให้พ้นมือจากกษัตริย์อัสซีเรียยังเป็นไปถึงเพียงนี้ แล้วเราจะหนีรอดไปได้อย่างไร?’”
- เยเรมีย์ 51:62 - แล้วจงกล่าวว่า ‘ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ได้ตรัสไว้ว่าจะทรงทำลายสถานที่นี้จนไม่มีทั้งคนและสัตว์อาศัยอยู่ในดินแดนนี้เลย มันจะถูกทิ้งร้างตลอดกาล’
- เยเรมีย์ 51:63 - เมื่อท่านอ่านจบแล้ว จงเอาหนังสือม้วนนี้ผูกเข้ากับก้อนหินแล้วเหวี่ยงลงในแม่น้ำยูเฟรติส
- เยเรมีย์ 51:64 - จากนั้นจงกล่าวว่า ‘เช่นนี้แหละ บาบิโลนจะจมลง ไม่ได้ผุดไม่ได้โผล่อีกเลย เพราะภัยพิบัติซึ่งเราจะนำมายังบาบิโลนและพลเมืองของบาบิโลนจะล้มตาย’ ” ถ้อยคำของเยเรมีย์จบลงเพียงเท่านี้
- อิสยาห์ 14:23 - “เราจะทำให้บาบิโลนกลับกลายเป็นถิ่นนกเค้าแมว เต็มไปด้วยหนองบึงและปลักโคลน เราจะกวาดดินแดนนี้ด้วยไม้กวาดแห่งหายนะ” พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนั้น
- เยเรมีย์ 50:1 - พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งตรัสผ่านผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์เกี่ยวกับบาบิโลนและดินแดนของชาวบาบิโลน ความว่า
- เยเรมีย์ 50:2 - “จงป่าวร้องและประกาศในหมู่ประชาชาติ จงชูธงขึ้นประกาศออกไป อย่าปิดบังเลย แต่จงกล่าวว่า ‘บาบิโลนจะถูกยึด เบลจะอับอายขายหน้า มาร์ดุคจะหวาดหวั่นขวัญผวา เทวรูปของบาบิโลนจะอัปยศอดสู และอกสั่นขวัญแขวน’
- เยเรมีย์ 50:3 - ชนชาติหนึ่งจากทางเหนือจะมาโจมตีบาบิโลน ทำให้ดินแดนนั้นถูกทิ้งร้าง ไม่มีใครอาศัยอยู่ ทั้งคนและสัตว์จะหนีเตลิดไปหมด”
- เยเรมีย์ 50:4 - องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “ในเวลานั้น ชนอิสราเอลและยูดาห์ จะร่วมกันแสวงหาพระยาห์เวห์ พระเจ้าของพวกเขาด้วยน้ำตานองหน้า
- เยเรมีย์ 50:5 - พวกเขาจะถามทาง และมุ่งหน้ามายังศิโยน พวกเขาจะเข้ามาผูกพันกับองค์พระผู้เป็นเจ้า โดยพันธสัญญานิรันดร์ ซึ่งจะไม่ถูกลืมเลือน
- เยเรมีย์ 50:6 - “ประชากรของเราเป็นแกะหลงทาง คนเลี้ยงของพวกเขาได้พาพวกเขาให้หลงเตลิดไป และเป็นเหตุให้พวกเขาร่อนเร่อยู่บนภูเขา พวกเขาซัดเซพเนจรไปเหนือภูเขาและเนินเขา และลืมถิ่นที่พำนักของตน
- เยเรมีย์ 50:7 - ผู้ใดพบพวกเขาก็ขย้ำกิน ศัตรูของพวกเขากล่าวว่า ‘เราไม่ผิด เพราะพวกเขาทำบาปต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงเป็นทุ่งหญ้าที่แท้จริงของพวกเขา องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงเป็นความหวังของบรรพบุรุษของพวกเขา’
- เยเรมีย์ 50:8 - “จงหนีจากบาบิโลน จงออกจากดินแดนของชาวบาบิโลนเถิด และจงเป็นเหมือนแพะนำฝูง
- เยเรมีย์ 50:9 - เพราะเราจะเร่งเร้ากองทัพพันธมิตรของชนชาติใหญ่ๆ จากทางเหนือ มาสู้รบกับบาบิโลน พวกเขาจะเข้าประจำที่ต่อสู้กับมัน บาบิโลนจะถูกยึดโดยคนจากทางเหนือ ลูกศรของพวกเขาเหมือนนักรบชำนาญศึก ออกรบคราใดไม่เคยกลับไปมือเปล่า
- เยเรมีย์ 50:10 - ดังนั้นบาบิโลนจะถูกปล้น และโจรทุกคนได้ของมากมาย” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
- เยเรมีย์ 50:11 - “เพราะเจ้าผู้ปล้นกรรมสิทธิ์ของเรา กระหยิ่มลิงโลด เพราะเจ้าร่าเริงอย่างวัวสาวย่ำนวดเมล็ดข้าว และส่งเสียงร้องอย่างม้าตัวผู้
- เยเรมีย์ 50:12 - มารดาของเจ้าจะอับอายขายหน้ายิ่งนัก ผู้ให้กำเนิดเจ้าจะอัปยศอดสู กลายเป็นผู้ต่ำต้อยที่สุดในหมู่ประชาชาติ เป็นถิ่นกันดาร เป็นทะเลทรายอันแห้งผาก
- เยเรมีย์ 50:13 - เนื่องด้วยพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้า บาบิโลนจะกลายเป็นถิ่นร้างไม่มีคนอยู่อาศัย ทุกคนที่ผ่านไปมาจะตะลึงและเย้ยหยัน เนื่องจากบาดแผลทั้งหมดของมัน
- เยเรมีย์ 50:14 - “พวกเจ้าผู้โก่งธนู จงเข้าประจำที่ล้อมรอบบาบิโลน ระดมยิงมัน! ไม่ต้องออมลูกศร เพราะมันได้ทำบาปต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า
- เยเรมีย์ 50:15 - จงโห่ร้องเข้าใส่บาบิโลนทุกด้าน! มันยอมแพ้ หอคอยต่างๆ พังทลาย กำแพงพังลง เพราะนี่เป็นการแก้แค้นขององค์พระผู้เป็นเจ้า จงแก้แค้นบาบิโลน จงทำกับบาบิโลนเหมือนที่มันเคยทำแก่ชาติอื่นๆ
- เยเรมีย์ 50:16 - จงตัดผู้หว่าน และผู้เก็บเกี่ยวซึ่งถือเคียวออกจากบาบิโลน ให้ทุกคนกลับไปหาพี่น้องร่วมชาติของตน ให้ทุกคนหนีไปยังบ้านเกิดเมืองนอน เพราะดาบของผู้กดขี่ข่มเหง
- เยเรมีย์ 50:17 - “อิสราเอลเป็นฝูงแกะที่กระจัดกระจาย ซึ่งสิงโตได้ไล่หนีกระเจิง รายแรกที่ขย้ำเขา คือกษัตริย์อัสซีเรีย ล่าสุดผู้ที่บดขยี้กระดูกของเขา คือกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลน”
- เยเรมีย์ 50:18 - ฉะนั้นพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า “เราจะลงโทษกษัตริย์บาบิโลนและดินแดนของเขา เหมือนที่เราได้ลงโทษกษัตริย์อัสซีเรีย
- เยเรมีย์ 50:19 - ส่วนอิสราเอล เราจะนำพวกเขากลับคืนสู่ทุ่งหญ้าของเขาเอง พวกเขาจะกินหญ้าบนภูเขาคารเมลและบาชาน พวกเขาจะอิ่มเอม บนภูเขาเอฟราอิมและในกิเลอาด”
- เยเรมีย์ 50:20 - องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “ในครั้งนั้น จะมีการเสาะหาความผิดของอิสราเอล แต่ไม่พบเลย และจะมีการเสาะหาบาปทั้งหลายของยูดาห์ แต่ไม่พบเลย เพราะเราจะอภัยโทษชนหยิบมือที่เหลือซึ่งเราไว้ชีวิต
- เยเรมีย์ 50:21 - “จงโจมตีดินแดนเมราธาอิม และผู้คนในเปโขด ตามล่า ฆ่าทิ้ง และทำลายล้าง ให้หมด” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น “จงทำทุกสิ่งตามที่เราสั่งไว้
- เยเรมีย์ 50:22 - มีเสียงโห่ร้องออกศึกในดินแดน เสียงหายนะใหญ่หลวง!
- เยเรมีย์ 50:23 - ค้อนซึ่งทุบโลกทั้งโลก ก็แหลกลาญป่นปี้ บาบิโลนถูกทิ้งร้างอย่างสิ้นเชิง ในหมู่ประชาชาติ!
- เยเรมีย์ 50:24 - บาบิโลนเอ๋ย เราวางกับดักเจ้าไว้ และเจ้าก็ติดกับก่อนจะรู้ตัว เจ้าถูกจับได้ เพราะเจ้าต่อสู้ขัดขืนองค์พระผู้เป็นเจ้า
- เยเรมีย์ 50:25 - องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงเปิดคลังสรรพาวุธของพระองค์ และนำอาวุธแห่งพระพิโรธออกมา เพราะพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ผู้ยิ่งใหญ่สูงสุดทรงมีพระราชกิจที่จะกระทำ ในดินแดนของชาวบาบิโลน
- เยเรมีย์ 50:26 - จงยกกำลังต่อสู้บาบิโลนจากแดนไกล จงทำลายยุ้งฉางของมันเสีย จงกองมันไว้เหมือนกองเมล็ดข้าว จงทำลายล้างมันอย่างสิ้นเชิง และอย่าให้มีใครหลงเหลืออยู่
- เยเรมีย์ 50:27 - จงฆ่าวัวหนุ่มของมันให้หมด ต้อนพวกมันไปโรงเชือด! วิบัติแก่พวกเขา! เพราะถึงเวลาของพวกเขาแล้ว เวลาที่พวกเขาจะถูกลงโทษ
- เยเรมีย์ 50:28 - จงฟังเสียงผู้ลี้ภัยและผู้อพยพจากบาบิโลน ที่ป่าวร้องในศิโยน ว่าพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราได้ทรงแก้แค้นอย่างไร ทรงแก้แค้นให้พระวิหารของพระองค์อย่างไร
- เยเรมีย์ 50:29 - “จงเรียกพลธนูมาต่อสู้กับบาบิโลน บรรดาผู้โก่งคันศร จงมาตั้งค่ายล้อมบาบิโลนไว้ อย่าให้มีใครหนีรอดไปได้ จงตอบแทนมันให้สาสม จงทำกับมันเหมือนที่มันเคยทำไว้ เพราะบาบิโลนได้ลบหลู่พระยาห์เวห์ องค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล
- เยเรมีย์ 50:30 - ฉะนั้นชายหนุ่มของบาบิโลนจะล้มลงกลางถนน และทหารทุกคนจะถูกทำให้เงียบเสียงในวันนั้น” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
- เยเรมีย์ 50:31 - “ดูเถิด เราสู้กับเจ้า คนหยิ่งจองหองเอ๋ย” องค์พระผู้เป็นเจ้าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนั้น “เพราะวันเวลาของเจ้านั้นได้มาถึงแล้ว เวลาที่เจ้าจะถูกลงโทษ
- เยเรมีย์ 50:32 - คนหยิ่งจองหองจะสะดุดล้มลง และจะไม่มีใครช่วยพยุงเขาขึ้นมา เราจะจุดไฟในเมืองต่างๆ ของบาบิโลน ไฟนี้จะเผาผลาญทุกคนที่อยู่รอบเมือง”
- เยเรมีย์ 50:33 - พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า “ชาวอิสราเอลถูกกดขี่ข่มเหง และชาวยูดาห์ก็เช่นกัน บรรดาคนที่จับเขาไปเป็นเชลยก็กุมตัวเขาไว้แน่น ไม่ยอมปล่อยให้พวกเขาไป
- เยเรมีย์ 50:34 - แต่พระผู้ไถ่ของพวกเขานั้นเข้มแข็ง พระนามของพระองค์คือ พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระองค์จะทรงแก้คดีของเขาอย่างแข็งขัน เพื่อจะทรงนำการพักสงบมาสู่ดินแดนของพวกเขา และนำความวุ่นวายมายังชาวบาบิโลน”
- เยเรมีย์ 50:35 - องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “ให้ดาบฟาดฟันชาวบาบิโลน ฟาดฟันผู้คนในบาบิโลน และให้ดาบฟาดฟันขุนนางและปราชญ์ของบาบิโลน!
- เยเรมีย์ 50:36 - ให้ดาบฟาดฟันผู้เผยพระวจนะเท็จ! พวกเขาจะกลายเป็นคนโง่เขลา ให้ดาบฟาดฟันนักรบ! พวกเขาจะเต็มไปด้วยความอกสั่นขวัญแขวน
- เยเรมีย์ 50:37 - ให้ดาบฟาดฟันเหล่าม้าและรถม้าศึก และฟาดฟันคนต่างชาติทั้งปวงในกองทัพของเขา! พวกเขาจะกลายเป็นเหมือนผู้หญิง ให้ดาบฟาดฟันทรัพย์สมบัติของบาบิโลน! สิ่งเหล่านั้นจะถูกปล้นชิง
- เยเรมีย์ 50:38 - ให้ความแห้งแล้งมาเหนือ ห้วงน้ำทั้งหลายของมัน! พวกมันจะได้เหือดแห้ง เพราะดินแดนนั้นเต็มไปด้วยรูปเคารพ และผู้คนก็คลั่งไคล้ไปกับพระต่างๆ
- เยเรมีย์ 50:39 - “สัตว์ทะเลทรายและสุนัขจิ้งจอกจะอาศัยอยู่ที่นั่น และนกเค้าแมวจะอยู่ที่นั่น จะไม่มีผู้คนอาศัยอยู่อีก ตลอดทุกชั่วอายุ
- เยเรมีย์ 50:40 - ดังที่พระเจ้าได้ล้มล้างเมืองโสโดมและโกโมราห์ พร้อมทั้งเมืองใกล้เคียง” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น “ดังนั้นจะไม่มีใครอยู่ที่นั่น จะไม่มีผู้ใดตั้งถิ่นฐานในเมืองนั้น
- เยเรมีย์ 50:41 - “ดูเถิด กองทัพจะมาจากทางเหนือ ชนชาติยิ่งใหญ่และกษัตริย์หลายองค์ กำลังถูกเร่งเร้าจากทุกมุมโลก
- เยเรมีย์ 50:42 - พวกเขามีทั้งธนูและหอก โหดเหี้ยมและไร้ความเมตตา เสียงควบม้าของพวกเขา เหมือนเสียงทะเลคำราม พวกเขายกกระบวนทัพมาเพื่อโจมตีเจ้า ธิดาแห่งบาบิโลน เอ๋ย
- เยเรมีย์ 50:43 - กษัตริย์บาบิโลนได้ยินรายงานข่าว พระหัตถ์ก็หมดแรง ความทุกข์ร้าวรานจู่โจมจับพระทัย เจ็บปวดรวดร้าวดั่งผู้หญิงที่กำลังคลอดลูก
- เยเรมีย์ 50:44 - เราจะขับไล่บาบิโลนออกจากดินแดน ในชั่วพริบตา ดุจสิงโตออกมาจากพงไพรแห่งจอร์แดนสู่ทุ่งหญ้าอันอุดมสมบูรณ์ ใครคือผู้ที่เราเลือกสรรแต่งตั้งเพื่อการนี้? ผู้ใดเสมอเหมือนเราและใครจะท้าทายเราได้? คนเลี้ยงแกะหน้าไหนจะยืนต้านทานเราได้?”
- เยเรมีย์ 50:45 - ฉะนั้นจงฟังแผนการที่องค์พระผู้เป็นเจ้าจะจัดการกับบาบิโลน สิ่งที่พระองค์ทรงดำริไว้สำหรับดินแดนของชาวบาบิโลน ลูกอ่อนในฝูงจะถูกลากไป พระองค์จะทรงทำลายทุ่งหญ้าของพวกเขาจนหมดสิ้น เพราะตัวพวกเขาเอง
- เยเรมีย์ 50:46 - ทั่วโลกจะสั่นสะท้าน เมื่อได้ยินเสียงบาบิโลนล่มสลาย เสียงร้องของชาวบาบิโลนจะดังก้องในหมู่ประชาชาติ
- เอสรา 1:1 - ในปีที่หนึ่งของรัชกาลกษัตริย์ไซรัสแห่งเปอร์เซีย องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกระทำให้พระดำรัสของพระองค์ที่ตรัสผ่านทางเยเรมีย์สำเร็จ โดยองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงดลใจกษัตริย์ไซรัสแห่งเปอร์เซียให้ออกประกาศทั่วราชอาณาจักรของพระองค์ และให้บันทึกเป็นลายลักษณ์อักษรความว่า
- เอสรา 1:2 - “กษัตริย์ไซรัสแห่งเปอร์เซียตรัสดังนี้ว่า “ ‘พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์ได้ประทานราชอาณาจักรทั้งสิ้นของโลกนี้แก่ข้าพเจ้า และได้ทรงมอบหมายให้ข้าพเจ้าสร้างพระวิหารถวายแด่พระองค์ที่เยรูซาเล็มในเขตยูดาห์
- เยเรมีย์ 29:10 - องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เมื่อเป็นเชลยในบาบิโลนจนครบเจ็ดสิบปีแล้ว เราจะมาเยือนเจ้าและทำตามสัญญาแห่งพระคุณที่จะนำเจ้ากลับคืนมาที่นี่”
- อิสยาห์ 13:19 - บาบิโลน มณีแห่งอาณาจักรทั้งหลาย ศักดิ์ศรีและความภาคภูมิใจของชาวบาบิโลน จะถูกพระเจ้าล้มล้าง เหมือนเมืองโสโดมและโกโมราห์
- ดาเนียล 9:2 - ในปีแรกแห่งรัชกาล ข้าพเจ้าดาเนียลเข้าใจจากพระคัมภีร์เกี่ยวกับพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งตรัสกับผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์ว่ากรุงเยรูซาเล็มจะเริศร้างอยู่เจ็ดสิบปี