逐节对照
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะอิสราเอลทำบาปต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขา ผู้ทรงช่วยพวกเขาให้พ้นจากเงื้อมมือของฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ พวกเขาหันไปนมัสการพระอื่นๆ
- 新标点和合本 - 这是因以色列人得罪那领他们出埃及地、脱离埃及王法老手的耶和华他们的 神，去敬畏别神，
- 和合本2010（上帝版-简体） - 这是因为以色列人得罪了那领他们出埃及地、脱离埃及王法老之手的耶和华—他们的上帝，去敬畏别神，
- 和合本2010（神版-简体） - 这是因为以色列人得罪了那领他们出埃及地、脱离埃及王法老之手的耶和华—他们的 神，去敬畏别神，
- 当代译本 - 以色列人之所以有如此下场，是因为他们的上帝耶和华带他们出埃及，从埃及王法老手中救出他们，他们却犯罪得罪祂。他们祭拜其他神明，
- 圣经新译本 - 这是因为以色列人得罪了那曾带领他们从埃及王法老的手下离开埃及的耶和华他们的 神，去敬畏别的神。
- 中文标准译本 - 这是因为以色列子民犯罪，得罪了耶和华他们的神——就是从埃及地和埃及王法老手下把他们带上来的那一位，而去敬畏别的神，
- 现代标点和合本 - 这是因以色列人得罪那领他们出埃及地，脱离埃及王法老手的耶和华他们的神，去敬畏别神，
- 和合本（拼音版） - 这是因以色列人得罪那领他们出埃及地、脱离埃及王法老手的耶和华他们的上帝，去敬畏别神，
- New International Version - All this took place because the Israelites had sinned against the Lord their God, who had brought them up out of Egypt from under the power of Pharaoh king of Egypt. They worshiped other gods
- New International Reader's Version - All of this took place because the Israelites had sinned against the Lord their God. He had brought them up out of Egypt. He had brought them out from under the power of Pharaoh, the king of Egypt. But they worshiped other gods.
- English Standard Version - And this occurred because the people of Israel had sinned against the Lord their God, who had brought them up out of the land of Egypt from under the hand of Pharaoh king of Egypt, and had feared other gods
- New Living Translation - This disaster came upon the people of Israel because they worshiped other gods. They sinned against the Lord their God, who had brought them safely out of Egypt and had rescued them from the power of Pharaoh, the king of Egypt.
- The Message - The exile came about because of sin: The children of Israel sinned against God, their God, who had delivered them from Egypt and the brutal oppression of Pharaoh king of Egypt. They took up with other gods, fell in with the ways of life of the pagan nations God had chased off, and went along with whatever their kings did. They did all kinds of things on the sly, things offensive to their God, then openly and shamelessly built local sex-and-religion shrines at every available site. They set up their sex-and-religion symbols at practically every crossroads. Everywhere you looked there was smoke from their pagan offerings to the deities—the identical offerings that had gotten the pagan nations off into exile. They had accumulated a long list of evil actions and God was fed up, fed up with their persistent worship of gods carved out of deadwood or shaped out of clay, even though God had plainly said, “Don’t do this—ever!”
- Christian Standard Bible - This disaster happened because the people of Israel sinned against the Lord their God who had brought them out of the land of Egypt from the power of Pharaoh king of Egypt and because they worshiped other gods.
- New American Standard Bible - Now this came about because the sons of Israel had sinned against the Lord their God, who had brought them up from the land of Egypt, from under the hand of Pharaoh, king of Egypt; and they had feared other gods.
- New King James Version - For so it was that the children of Israel had sinned against the Lord their God, who had brought them up out of the land of Egypt, from under the hand of Pharaoh king of Egypt; and they had feared other gods,
- Amplified Bible - Now this came about because the Israelites had sinned against the Lord their God, who had brought them up from the land of Egypt, from under the hand of Pharaoh king of Egypt; and they had feared [and worshiped] other gods
- American Standard Version - And it was so, because the children of Israel had sinned against Jehovah their God, who brought them up out of the land of Egypt from under the hand of Pharaoh king of Egypt, and had feared other gods,
- King James Version - For so it was, that the children of Israel had sinned against the Lord their God, which had brought them up out of the land of Egypt, from under the hand of Pharaoh king of Egypt, and had feared other gods,
- New English Translation - This happened because the Israelites sinned against the Lord their God, who brought them up from the land of Egypt and freed them from the power of Pharaoh king of Egypt. They worshiped other gods;
- World English Bible - It was so because the children of Israel had sinned against Yahweh their God, who brought them up out of the land of Egypt from under the hand of Pharaoh king of Egypt, and had feared other gods,
- 新標點和合本 - 這是因以色列人得罪那領他們出埃及地、脫離埃及王法老手的耶和華－他們的神，去敬畏別神，
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 這是因為以色列人得罪了那領他們出埃及地、脫離埃及王法老之手的耶和華－他們的上帝，去敬畏別神，
- 和合本2010（神版-繁體） - 這是因為以色列人得罪了那領他們出埃及地、脫離埃及王法老之手的耶和華—他們的 神，去敬畏別神，
- 當代譯本 - 以色列人之所以有如此下場，是因為他們的上帝耶和華帶他們出埃及，從埃及王法老手中救出他們，他們卻犯罪得罪祂。他們祭拜其他神明，
- 聖經新譯本 - 這是因為以色列人得罪了那曾帶領他們從埃及王法老的手下離開埃及的耶和華他們的 神，去敬畏別的神。
- 呂振中譯本 - 這是因為 以色列 人犯罪得罪了那領他們從 埃及 地上來、使他們脫離 埃及 王 法老 手下的、永恆主他們的上帝、去敬畏別的神，
- 中文標準譯本 - 這是因為以色列子民犯罪，得罪了耶和華他們的神——就是從埃及地和埃及王法老手下把他們帶上來的那一位，而去敬畏別的神，
- 現代標點和合本 - 這是因以色列人得罪那領他們出埃及地，脫離埃及王法老手的耶和華他們的神，去敬畏別神，
- 文理和合譯本 - 此因以色列人獲罪於其上帝耶和華、即導之出埃及、脫於埃及王法老手者、彼乃寅畏他神、
- 文理委辦譯本 - 昔以色列族之上帝耶和華、導民出埃及、脫於法老之手、厥後以色列族獲罪於耶和華寅畏他上帝。
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 此因 以色列 人獲罪於主其天主、天主昔導之出 伊及 、脫於 伊及 王 法老 之手、彼反敬畏他神、
- Nueva Versión Internacional - Todo esto sucedió porque los israelitas habían pecado contra el Señor su Dios, que los había sacado de Egipto, librándolos del poder del faraón, rey de Egipto. Adoraron a otros dioses
- 현대인의 성경 - 이와 같이 북왕국 이스라엘이 멸망하게 된 원인은 그 백성이 이집트의 노예 생활에서 자기들을 구출해 내신 그들의 하나님 여호와께 범죄하고 다른 신들을 섬기며
- Новый Русский Перевод - Все это произошло потому, что израильтяне согрешили против Господа, своего Бога, Который вывел их из Египта, из-под власти фараона, египетского царя. Они поклонялись другим богам
- Восточный перевод - Всё это произошло потому, что исраильтяне согрешили против Вечного, своего Бога, Который вывел их из Египта из-под власти фараона, египетского царя. Они поклонялись другим богам
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Всё это произошло потому, что исраильтяне согрешили против Вечного, своего Бога, Который вывел их из Египта из-под власти фараона, египетского царя. Они поклонялись другим богам
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Всё это произошло потому, что исроильтяне согрешили против Вечного, своего Бога, Который вывел их из Египта из-под власти фараона, египетского царя. Они поклонялись другим богам
- La Bible du Semeur 2015 - Ce malheur frappa les Israélites parce qu’ils avaient péché contre l’Eternel leur Dieu qui les avait fait sortir d’Egypte et les avait délivrés de l’oppression du pharaon, roi d’Egypte, et parce qu’ils avaient craint d’autres dieux.
- リビングバイブル - こうした災難が臨んだのは、民がほかの神々を礼拝してエジプトの奴隷生活から彼らを救い出した神、主に対して罪を犯したからです。
- Nova Versão Internacional - Tudo isso aconteceu porque os israelitas haviam pecado contra o Senhor, o seu Deus, que os tirara do Egito, de sob o poder do faraó, rei do Egito. Eles prestaram culto a outros deuses
- Hoffnung für alle - Dies alles war geschehen, weil die Israeliten gegen den Herrn, ihren Gott, gesündigt hatten. Er hatte sie aus der Gewalt des Pharaos befreit und aus Ägypten nach Israel geführt. Doch sie verehrten immer wieder andere Götter
- Kinh Thánh Hiện Đại - Những việc này xảy ra vì người Ít-ra-ên phạm tội với Chúa Hằng Hữu, Đức Chúa Trời của họ, Đấng đã đem họ ra khỏi Ai Cập, đã cứu họ khỏi quyền lực của Pha-ra-ôn. Họ đi thờ các thần khác,
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - เหตุการณ์เกิดขึ้นก็เพราะว่า ประชาชนอิสราเอลได้กระทำบาปต่อพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของพวกเขา ผู้ที่นำพวกเขาออกจากแผ่นดินอียิปต์ จากเงื้อมมือของฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ พวกเขาเกรงกลัวบรรดาเทพเจ้า
交叉引用
- 2พงศาวดาร 36:5 - เมื่อเยโฮยาคิมขึ้นเป็นกษัตริย์ พระองค์ทรงมีพระชนมายุ 25 พรรษา และทรงครองราชย์อยู่ในกรุงเยรูซาเล็มสิบเอ็ดปี พระองค์ทรงทำสิ่งที่ชั่ว ในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์พระเจ้าของพระองค์
- อพยพ 14:15 - แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสสั่งโมเสสว่า “เจ้ามัวร้องขอเราอยู่ทำไม? จงสั่งให้ชนอิสราเอลเคลื่อนไปข้างหน้าเถิด
- อพยพ 14:16 - จงยกไม้เท้าขึ้นและเหยียดมือของเจ้าออกเหนือทะเล เพื่อให้น้ำแยกออกเป็นทางให้ชนอิสราเอลเดินผ่านทะเลไปบนดินแห้ง
- อพยพ 14:17 - เราจะทำให้ชาวอียิปต์ใจแข็งกระด้างเพื่อพวกเขาจะรุกไล่พวกเจ้ามา แล้วเราจะได้รับเกียรติผ่านทางฟาโรห์ กองทัพ รถม้าศึก และพลม้าทั้งหมดของเขา
- อพยพ 14:18 - ชาวอียิปต์จะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์เมื่อเราได้รับเกียรติผ่านทางฟาโรห์และรถม้าศึกกับพลม้าของเขา”
- อพยพ 14:19 - จากนั้นทูตของพระเจ้าผู้ได้นำหน้ากองทัพอิสราเอลก็ถอยมาอยู่ข้างหลังพวกเขา เสาเมฆก็เคลื่อนจากข้างหน้ามาตั้งอยู่ข้างหลังพวกเขา
- อพยพ 14:20 - กั้นระหว่างกองทัพอียิปต์กับอิสราเอล ตลอดคืนนั้นด้านหนึ่งของเมฆให้แสงสว่างและอีกด้านหนึ่งเป็นความมืด ฉะนั้นทั้งสองฝ่ายไม่ได้เข้าใกล้กันเลยตลอดคืน
- อพยพ 14:21 - ฝ่ายโมเสสเหยียดมือออกเหนือทะเลแดง และองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงให้มีลมตะวันออกพัดกล้าตลอดคืน ทำให้พื้นทะเลเป็นที่แห้ง น้ำถูกแยกออกจากกัน
- อพยพ 14:22 - ชาวอิสราเอลจึงเดินผ่านทะเลบนพื้นแห้ง สองข้างทางคือกำแพงน้ำ
- อพยพ 14:23 - กองทัพอียิปต์ ทั้งม้า รถม้าศึก และพลม้าของฟาโรห์ก็รุกไล่ตามพวกเขาเข้าไปในทะเล
- อพยพ 14:24 - ในเวลาเช้ามืดองค์พระผู้เป็นเจ้าทอดพระเนตรจากเสาเพลิงและเสาเมฆเห็นกองทัพอียิปต์จึงทรงกระทำให้พวกเขาสับสนวุ่นวาย
- อพยพ 14:25 - พระองค์ทรงทำให้ล้อรถของเขาหลุดออกมา ทำให้ยากที่จะขับเคลื่อน ชาวอียิปต์ร้องว่า “หนีจากพวกอิสราเอลกันเถิด! องค์พระผู้เป็นเจ้ากำลังต่อสู้กับอียิปต์แทนพวกเขา”
- อพยพ 14:26 - แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “จงเหยียดมือของเจ้าออกไปเหนือทะเล น้ำจะได้ไหลกลับมาท่วมชาวอียิปต์ รถม้าศึก และพลม้าของเขา”
- อพยพ 14:27 - โมเสสปฏิบัติตาม ครั้นรุ่งสางน้ำทะเลก็ไหลกลับดังเดิม ชาวอียิปต์พากันตะเกียกตะกายหนีเอาชีวิตรอด แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกวาดพวกเขาลงทะเล
- อพยพ 14:28 - น้ำทะเลซัดกลับท่วมกองทัพทั้งหมดของฟาโรห์ ได้แก่รถม้าศึกและพลม้าซึ่งไล่ตามอิสราเอลเข้าไปในทะเล ไม่มีใครรอดชีวิตแม้แต่คนเดียว
- อพยพ 14:29 - ส่วนชาวอิสราเอลเดินบนทางแห้งข้ามทะเล โดยมีน้ำเป็นกำแพงสองข้างทาง
- อพยพ 14:30 - ในวันนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกอบกู้อิสราเอลพ้นจากเงื้อมมือของชาวอียิปต์ อิสราเอลเห็นซากศพชาวอียิปต์เกลื่อนกลาดอยู่บนชายฝั่ง
- เฉลยธรรมบัญญัติ 31:16 - และองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “เจ้าจะล่วงลับไปอยู่กับบรรพบุรุษของเจ้า แล้วไม่นานประชากรเหล่านี้จะขายตัวให้พระของคนต่างชาติในดินแดนที่เขาจะเข้าไป เขาจะทิ้งเราและละเมิดพันธสัญญาที่เราทำไว้กับพวกเขา
- เฉลยธรรมบัญญัติ 31:17 - ในวันนั้นเราจะโกรธพวกเขาและละทิ้งพวกเขา เราจะซ่อนหน้าจากพวกเขาและพวกเขาจะถูกทำลาย ภัยพิบัติและความยุ่งยากนานัปการจะเกิดกับพวกเขาจนพวกเขาพูดว่า ‘ภัยพิบัติเหล่านี้เกิดกับเราเพราะพระเจ้าของเราไม่ได้อยู่กับเราแล้วไม่ใช่หรือ?’
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:15 - เยชูรุน อ้วนพีขึ้นก็พยศ ครั้นอิ่มหนำก็อ้วนใหญ่ ขนเป็นมันปลาบ เขาทอดทิ้งพระเจ้าผู้ทรงสร้างเขา ปฏิเสธพระศิลาพระผู้ช่วยให้รอดของตน
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:16 - พวกเขายั่วยุให้พระองค์อิจฉาด้วยพระต่างด้าวทั้งปวงของเขา และยั่วยุพระพิโรธของพระองค์ด้วยรูปเคารพอันน่าชิงชังทั้งหลาย
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:17 - พวกเขาเซ่นสังเวยแก่ภูตผีปีศาจซึ่งไม่ใช่พระเจ้า เป็นพระซึ่งเขาไม่เคยรู้จัก พระซึ่งเพิ่งปรากฏ พระซึ่งบรรพบุรุษของท่านไม่เกรงกลัว
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:18 - ท่านได้ทอดทิ้งพระศิลาผู้ให้กำเนิดท่าน ท่านลืมพระเจ้าผู้ทรงให้ท่านเกิดมา
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:19 - องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเห็นเช่นนี้และทรงละทิ้งเขา เพราะว่าบุตรชายบุตรสาวของพระองค์ทำให้พระองค์ทรงพระพิโรธ
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:20 - พระองค์ตรัสว่า “เราจะซ่อนหน้าจากพวกเขา และดูว่าบั้นปลายของเขาจะเป็นเช่นใด เพราะเขาเป็นคนรุ่นที่นอกลู่นอกรอย ลูกหลานผู้ไม่ซื่อสัตย์
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:21 - เขาทำให้เราอิจฉาสิ่งที่ไม่ใช่พระ และยั่วโทสะเราด้วยรูปเคารพอันไร้ค่า เราจะทำให้เขาอิจฉาผู้ที่ไม่ใช่ชนชาติ เราจะยั่วโทสะเขาด้วยประชาชาติที่ไม่มีความเข้าใจ
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:22 - เพราะโทสะของเราจุดเปลวไฟ ซึ่งเผาถึงก้นบึ้งของแดนมรณา ไฟนั้นจะเผาผลาญโลกและพืชผลทั้งปวง และบันดาลให้ภูเขาทั้งหลายลุกเป็นไฟ
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:23 - “เราจะสุมหายนะลงเหนือพวกเขา และยิงธนูเข้าใส่พวกเขา
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:24 - เราจะส่งการกันดารอาหารมาต่อสู้พวกเขา ส่งโรคระบาดอันล้างผลาญและภัยพิบัติร้ายแรงมาเล่นงานพวกเขา เราจะส่งเขี้ยวเล็บของสัตว์ป่ามาทำร้ายพวกเขา ส่งพิษของงูร้ายซึ่งเลื้อยมาในผงคลี
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:25 - ตามท้องถนนมีคมดาบปลิดชีวิตลูกหลานของพวกเขา ภายในบ้านมีความหวาดหวั่นพรั่นพรึง ชายหนุ่มและหญิงสาวจะพินาศ ทั้งทารกและคนสูงอายุ
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:26 - เราพูดแล้วว่าเราจะกระจายพวกเขาออกไป และลบพวกเขาให้เลือนหายไปจากความทรงจำของมนุษยชาติ
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:27 - แต่เราหวั่นคำถากถางของศัตรู เกรงว่าปฏิปักษ์จะเข้าใจผิด และพูดว่า ‘มือของเราพิชิตชัยชนะ องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ทรงทำอะไรเลย’ ”
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:28 - พวกเขาเป็นชนชาติที่ไร้ความคิด ขาดความฉลาดหลักแหลม
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:29 - ถ้าเพียงแต่พวกเขาฉลาดและเข้าใจ และมองออกว่าบั้นปลายของตนจะเป็นเช่นใด!
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:30 - คนคนเดียวจะไล่คนเป็นพันได้อย่างไร? หรือสองคนทำให้คนเป็นหมื่นหนีเตลิดได้อย่างไร? ถ้าไม่ใช่เพราะพระศิลาของพวกเขาได้ขายพวกเขาเสียแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงมอบพวกเขาไว้แล้ว
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:31 - เพราะศิลาของชนชาติอื่นๆ ไม่เหมือนพระศิลาของเรา แม้ศัตรูของเราก็ยอมรับเช่นนั้น
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:32 - เทือกเถาของพวกเขามาจากเทือกเถาแห่งโสโดม และจากท้องทุ่งแห่งโกโมราห์ ผลองุ่นของพวกเขาเต็มไปด้วยยาพิษ พวงองุ่นของพวกเขามีแต่ความขมขื่น
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:33 - เหล้าองุ่นของพวกเขาคือพิษงูร้าย เป็นพิษร้ายของงูเห่า
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:34 - “เราเก็บงำเรื่องนี้ และประทับตราเก็บไว้ในคลังของเราไม่ใช่หรือ?
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:35 - การแก้แค้นเป็นหน้าที่ของเราเอง เราจะคืนสนอง เมื่อถึงเวลาเท้าของพวกเขาจะลื่นไถล วันแห่งหายนะของพวกเขาใกล้เข้ามาแล้ว และความย่อยยับจะถาโถมเข้าใส่พวกเขา”
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:36 - องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงพิพากษาประชากรของพระองค์ และทรงสงสารเอ็นดูผู้รับใช้ของพระองค์ เมื่อพระองค์ทอดพระเนตรเห็นพละกำลังของพวกเขาเสื่อมลง และไม่มีใครหลงเหลืออยู่ ไม่ว่าทาสหรือไท
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:37 - พระองค์จะตรัสว่า “พระทั้งหลายของพวกเขาไปไหนเสียเล่า ศิลาที่พวกเขาลี้ภัยไปไหนเสียแล้ว
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:38 - ไหนล่ะพระที่กินไขมันของเครื่องบูชา และดื่มเหล้าองุ่นของเครื่องดื่มบูชาของพวกเขา? ให้พระเหล่านั้นลุกขึ้นมาช่วยพวกเจ้าสิ! ให้พระเหล่านั้นมาให้ที่พักพิงแก่พวกเจ้าสิ!
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:39 - “จงดูเถิด เราเองนี่แหละคือผู้นั้น! ไม่มีพระอื่นใดนอกจากเรา เราทำให้ตายและเราให้ชีวิต เราทำให้บาดเจ็บและเราจะรักษาให้หาย และไม่มีผู้ใดช่วยให้พ้นมือของเราไปได้
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:40 - เราชูมือขึ้นฟ้าและประกาศว่า เราดำรงอยู่นิรันดร์ฉันใด
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:41 - เมื่อเราลับดาบอันวาววับของเรา และเมื่อเรากุมการพิพากษาไว้ในมือ เราจะแก้แค้นศัตรูของเรา และตอบแทนผู้ที่เกลียดชังเราฉันนั้น
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:42 - เราจะทำให้ลูกศรของเราดื่มเลือดจนเมามาย ส่วนดาบของเราจะกินเนื้อ คือเลือดเนื้อของผู้ถูกสังหารและเชลย ศีรษะของบรรดาผู้นำของศัตรู”
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:43 - ประชาชาติทั้งหลายเอ๋ย จงชื่นชมยินดีร่วมกับประชากรของพระองค์เถิด เพราะพระองค์จะทรงแก้แค้นให้แก่โลหิตของผู้รับใช้ของพระองค์ พระองค์จะล้างแค้นศัตรูของพระองค์ และลบมลทินบาปให้แก่ดินแดนและประชากรของพระองค์
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:44 - โมเสสมากับโยชูวา บุตรนูน กล่าวเนื้อเพลงทั้งบทนี้ให้ประชาชนฟัง
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:45 - เมื่อโมเสสท่องข้อความให้อิสราเอลทั้งปวงฟังจบแล้ว
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:46 - ก็กล่าวแก่พวกเขาว่า “จงจำใส่ใจทุกถ้อยคำที่ข้าพเจ้าได้ประกาศแก่ท่านอย่างหนักแน่นในวันนี้ เพื่อท่านจะกำชับบุตรหลานให้ใส่ใจปฏิบัติตามทุกถ้อยคำในบทบัญญัตินี้
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:47 - บทบัญญัตินี้ไม่ได้เป็นเพียงถ้อยคำที่พูดไปเปล่าๆ แต่เป็นชีวิตของท่าน โดยบทบัญญัตินี้ท่านจะมีชีวิตอยู่ยาวนานในดินแดนซึ่งท่านกำลังจะข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปครอบครอง”
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:48 - ในวันเดียวกันนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:49 - “จงขึ้นไปบนภูเขาเนโบในเทือกเขาอาบาริม ในโมอับตรงข้ามเมืองเยรีโค และมองดูคานาอัน ดินแดนซึ่งเรายกให้เป็นกรรมสิทธิ์แก่ชนอิสราเอล
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:50 - บนภูเขาที่เจ้าขึ้นไปนั้น เจ้าจะตายไปอยู่ร่วมกับญาติพี่น้องของเจ้า เช่นเดียวกับอาโรนพี่ชายของเจ้าซึ่งตายที่ภูเขาโฮร์และถูกรวบไปอยู่กับญาติพี่น้องของเขา
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:51 - เพราะเจ้าทั้งสองไม่ได้ให้เกียรติเราต่อหน้าชนอิสราเอลที่สายน้ำแห่งเมรีบาห์คาเดชในถิ่นกันดารศิน และไม่ได้เชิดชูความบริสุทธิ์ของเราในหมู่ชนอิสราเอล
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:52 - ฉะนั้นเจ้าจะเห็นดินแดนนั้นแต่ไกล เจ้าจะไม่ได้เข้าไปในดินแดนซึ่งเราจะยกให้ประชากรอิสราเอล”
- เยเรมีย์ 10:5 - เทวรูปเหล่านั้นเหมือนหุ่นไล่กาในสวนแตง มันพูดไม่ได้ ต้องอาศัยคนยกไป เพราะมันเดินไม่ได้ อย่าไปกลัวเทพเจ้าเหล่านั้น เพราะมันทำอะไรไม่ได้ ไม่ว่าทำประโยชน์หรือทำร้าย”
- โฮเชยา 4:1 - ชนอิสราเอลทั้งหลาย จงฟังพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้า เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงมีข้อกล่าวหา ต่อเจ้าผู้อาศัยอยู่ในดินแดนนี้ ความว่า “ในดินแดนนี้ไม่มีความซื่อสัตย์ ไม่มีความรัก ไม่ยอมรับรู้พระเจ้า
- โฮเชยา 4:2 - มีแต่การสาปแช่ง การโกหก และการเข่นฆ่า การลักขโมย และการล่วงประเวณี พวกเขาละเมิดพันธะผูกพันต่างๆ และเข่นฆ่ากันครั้งแล้วครั้งเล่า
- โฮเชยา 4:3 - ด้วยเหตุนี้แผ่นดินจึงโศกเศร้าคร่ำครวญ และทุกคนที่อาศัยอยู่ในดินแดนนี้ก็เสื่อมสูญไป สัตว์ในท้องทุ่ง นกในอากาศ และปลาในทะเลกำลังจะตายไป
- 2พงศ์กษัตริย์ 16:2 - ขณะนั้นทรงมีพระชนมายุยี่สิบพรรษา และทรงครองราชย์อยู่ในกรุงเยรูซาเล็มสิบหกปี อาหัสไม่ได้ทรงทำสิ่งที่ถูกต้องในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์พระเจ้าของพระองค์เหมือนที่ดาวิดผู้เป็นบรรพบุรุษเคยทำ
- สดุดี 106:35 - แต่พวกเขาผสมปนเปอยู่กับคนต่างชาติ และรับเอาขนบธรรมเนียมของเขาเหล่านั้น
- สดุดี 106:36 - พวกเขานมัสการรูปเคารพของคนเหล่านั้น ซึ่งกลายเป็นกับดักของพวกเขา
- สดุดี 106:37 - พวกเขาเซ่นสังเวยลูกชายลูกสาวของตน แก่ภูติผีปีศาจ
- สดุดี 106:38 - พวกเขาทำให้โลหิตบริสุทธิ์หลั่งริน คือโลหิตของลูกชายลูกสาวของตน ซึ่งพวกเขาเซ่นสังเวยแก่บรรดารูปเคารพของคานาอัน ทำให้แผ่นดินเป็นมลทินด้วยเลือด
- สดุดี 106:39 - พวกเขาทำตัวให้แปดเปื้อนมลทินด้วยสิ่งที่พวกเขาทำ ด้วยพฤติกรรมเยี่ยงโสเภณี
- สดุดี 106:40 - องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงพระพิโรธเหล่าประชากรของพระองค์ และทรงชิงชังผู้ที่เป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์
- สดุดี 106:41 - ทรงปล่อยให้พวกเขาตกอยู่ในกำมือของชนชาติต่างๆ ศัตรูของเขาปกครองพวกเขา
- เอเสเคียล 23:2 - “บุตรมนุษย์เอ๋ย มีพี่น้องสองสาวร่วมมารดา
- เอเสเคียล 23:3 - ทั้งคู่กลายเป็นโสเภณีอยู่ในอียิปต์ ทำตัวแพศยาตั้งแต่สาวรุ่น หน้าอกของนางทั้งสองถูกเคล้าคลึง และอกพรหมจารีของนางถูกกอดรัดในดินแดนนั้น
- เอเสเคียล 23:4 - พี่สาวชื่อโอโฮลาห์ น้องสาวคือโอโฮลีบาห์ ทั้งสองเป็นกรรมสิทธิ์ของเรา และให้กำเนิดบุตรชายบุตรสาวหลายคน โอโฮลาห์คือสะมาเรีย ส่วนโอโฮลีบาห์คือเยรูซาเล็ม
- เอเสเคียล 23:5 - “โอโฮลาห์เริ่มขายตัวตั้งแต่นางยังเป็นของเรา นางกระสันหาชู้รักของนาง คือเหล่านักรบอัสซีเรีย
- เอเสเคียล 23:6 - ซึ่งล้วนเป็นหนุ่มหล่อเหลา แต่งกายชุดสีน้ำเงิน มีทั้งผู้ว่าการ แม่ทัพ และทหารม้า
- เอเสเคียล 23:7 - นางทอดกายเยี่ยงโสเภณีแก่บรรดาผู้ทรงอำนาจของอัสซีเรีย และปล่อยตัวเป็นมลทินด้วยรูปเคารพทั้งปวงของทุกคนที่นางกระสันหา
- เอเสเคียล 23:8 - นางไม่ได้ละทิ้งการแพศยาที่นางเริ่มขึ้นในอียิปต์ เมื่อนางยังเป็นสาวรุ่นมีคนหลับนอนกับนาง กอดจูบอกพรหมจารีของนางและระบายราคะตัณหาแก่นาง
- เอเสเคียล 23:9 - “ฉะนั้นเราจึงมอบนางแก่ชาวอัสซีเรีย ชู้รักซึ่งนางกระสันหา
- เอเสเคียล 23:10 - เขาเหล่านั้นได้ปอกลอกนางจนล่อนจ้อนและฆ่านางด้วยดาบ จับลูกๆ ของนางไป นางถูกลงทัณฑ์และกลายเป็นคำเปรียบเปรยในหมู่ผู้หญิง
- เอเสเคียล 23:11 - “โอโฮลีบาห์น้องสาวของนางเห็นเช่นนี้แล้ว กลับทำตัวเลวทรามยิ่งกว่าพี่สาวเสียอีก ในเรื่องราคะตัณหาและการขายตัว
- เอเสเคียล 23:12 - นางก็เช่นเดียวกันไปกระสันหาชาวอัสซีเรีย ทั้งผู้ว่าการ แม่ทัพ นักรบในเครื่องแบบ ทหารม้าผู้โอ่อ่า ล้วนเป็นหนุ่มหล่อเหลา
- เอเสเคียล 23:13 - เราเห็นว่านางก็แปดเปื้อนมลทินด้วย ทั้งสองคนเดินตามรอยเดียวกัน
- เอเสเคียล 23:14 - “แต่การแพศยาของโอโฮลีบาห์ยิ่งหนักข้อขึ้นไปอีก นางเห็นภาพวาดสีแดงของชาวเคลเดีย บนผนัง
- เอเสเคียล 23:15 - คาดเข็มขัด คาดผ้าพลิ้วสะบัดบนศีรษะ มองดูเหมือนพลรถรบบาบิโลน ชาวพื้นเมืองของเคลเดีย
- เอเสเคียล 23:16 - ทันทีที่นางเห็นก็ลุ่มหลงพวกเขา และถึงกับส่งทูตไปหาเขาในเคลเดีย
- 2พงศาวดาร 36:14 - ยิ่งกว่านั้นผู้นำทั้งหมดของปุโรหิตและของประชาชนก็ไม่ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้ามากยิ่งขึ้น หันไปทำตามขนบธรรมเนียมอันน่าชิงชังของชนชาติต่างๆ และสร้างมลทินแก่พระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งพระเจ้าได้ทรงชำระแล้วในกรุงเยรูซาเล็ม ( 2พกษ.25:1-21 ; อสร.1:1-3 ; ยรม.52:4-27 )
- 2พงศาวดาร 36:15 - พระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของพวกเขาได้ส่งทูตของพระองค์มาเตือนพวกเขาครั้งแล้วครั้งเล่า เพราะพระองค์ทรงสงสารประชากรและที่ประทับของพระองค์
- 2พงศาวดาร 36:16 - แต่เหล่าประชากรก็เยาะเย้ยบรรดาทูตของพระเจ้า ลบหลู่พระดำรัสของพระองค์ และหมิ่นประมาทผู้เผยพระวจนะทั้งหลาย จนพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าพลุ่งขึ้นต่อประชากรของพระองค์จนไม่อาจระงับยับยั้งได้อีกต่อไป
- เฉลยธรรมบัญญัติ 31:29 - เพราะข้าพเจ้ารู้อยู่ว่าหลังจากข้าพเจ้าตายไปแล้ว ท่านจะเสื่อมทรามลงและหันเหจากทางที่ข้าพเจ้ากำชับท่านไว้ ในเวลาต่อมาภัยพิบัติย่อมเกิดแก่ท่าน เพราะท่านจะทำสิ่งที่ชั่วในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้าและยั่วยุพระพิโรธของพระองค์ด้วยสิ่งที่มือของท่านได้ทำ”
- 1พงศ์กษัตริย์ 15:3 - พระองค์ทรงทำบาปทุกอย่างเช่นเดียวกับราชบิดา และไม่ได้มีพระทัยภักดีแน่วแน่ต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของพระองค์เหมือนดาวิดบรรพบุรุษ
- 2พงศ์กษัตริย์ 17:35 - เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกระทำพันธสัญญากับชนอิสราเอล พระองค์ทรงบัญชาไว้ว่า “อย่านมัสการพระอื่นใด อย่ากราบไหว้ปรนนิบัติหรือถวายเครื่องบูชาแก่พระเหล่านั้น
- โฮเชยา 8:5 - สะมาเรียเอ๋ย! จงขว้างเทวรูปลูกวัวของเจ้าทิ้งเสียเถิด ความโกรธของเราเผาผลาญเขา อีกนานเพียงใดพวกเขาจึงจะบริสุทธิ์ได้?
- โฮเชยา 8:6 - สิ่งเหล่านี้มาจากอิสราเอล! ช่างฝีมือได้สร้างลูกวัวตัวนี้ขึ้น มันไม่ใช่พระเจ้า เทวรูปลูกวัวของสะมาเรีย จะถูกทุบแตกเป็นเสี่ยงๆ
- โฮเชยา 8:7 - “พวกเขาหว่านลม และเก็บเกี่ยวลมพายุหมุน ต้นข้าวไม่มีรวง มันจะไม่ให้ข้าวสำหรับทำแป้ง แม้มันจะเกิดผล แต่ชาวต่างชาติก็จะกลืนกินหมด
- โฮเชยา 8:8 - อิสราเอลถูกกลืนกิน บัดนี้นางอยู่ท่ามกลางชนชาติต่างๆ เหมือนของไร้ค่า
- โฮเชยา 8:9 - เพราะพวกเขาขึ้นไปหาอัสซีเรีย เหมือนลาป่าเร่ร่อนอยู่ตามลำพัง เอฟราอิมได้ขายตัวให้ชู้รัก
- โฮเชยา 8:10 - ถึงแม้พวกเขาขายตัวไปอยู่ท่ามกลางชนชาติต่างๆ บัดนี้เราจะรวบรวมพวกเขาเข้าด้วยกัน พวกเขาเริ่มจะเสื่อมสูญไป ภายใต้การกดขี่ของกษัตริย์ผู้เกรียงไกร
- โฮเชยา 8:11 - “ถึงแม้เอฟราอิมสร้างแท่นบูชามากมายเพื่อถวายเครื่องบูชาไถ่บาป แต่มันก็กลายเป็นแท่นให้ทำบาป
- โฮเชยา 8:12 - เราเขียนบทบัญญัติของเรามากมายให้พวกเขา แต่พวกเขากลับถือว่ามันเป็นสิ่งแปลกปลอม
- โฮเชยา 8:13 - พวกเขาถวายเครื่องบูชาแก่เรา แล้วพวกเขาก็กินเนื้อ แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้พอพระทัยพวกเขา บัดนี้พระองค์จะทรงระลึกถึงความชั่วร้ายของพวกเขา และลงโทษบาปทั้งหลายของพวกเขา พวกเขาจะกลับไปยังอียิปต์
- โฮเชยา 8:14 - อิสราเอลลืมพระผู้สร้างของตน และสร้างปราสาทราชวังต่างๆ ยูดาห์เสริมป้อมปราการที่เมืองต่างๆ แต่เราจะส่งไฟมายังเมืองทั้งหลายของพวกเขา ซึ่งจะเผาผลาญป้อมปราการของพวกเขาเสีย”
- 1พงศ์กษัตริย์ 11:4 - เมื่อโซโลมอนทรงชราภาพ หญิงเหล่านี้โน้มน้าวพระทัยให้ไปติดตามพระต่างๆ โซโลมอนไม่ได้ทรงภักดีต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของพระองค์อย่างสุดใจเหมือนดาวิดราชบิดา
- ผู้วินิจฉัย 2:14 - ด้วยพระพิโรธต่ออิสราเอล องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงปล่อยให้พวกเขาพ่ายแพ้ศัตรูซึ่งปล้นพวกเขา พระองค์ทรงขายพวกเขาให้แก่ศัตรูรอบด้านซึ่งเขาไม่อาจรับมือได้อีกต่อไป
- ผู้วินิจฉัย 2:15 - เมื่อใดก็ตามที่อิสราเอลออกรบ พระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าก็ต่อสู้กับพวกเขา ทำให้เขาพ่ายแพ้ตามที่พระองค์ทรงปฏิญาณไว้แล้ว เหล่าประชากรเป็นทุกข์แสนสาหัส
- ผู้วินิจฉัย 2:16 - แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงแต่งตั้งผู้วินิจฉัย ให้ช่วยพวกเขาให้พ้นจากมือของผู้ที่มาปล้น
- ผู้วินิจฉัย 2:17 - กระนั้นอิสราเอลก็ไม่ยอมฟังผู้วินิจฉัย แต่ขายตัวให้พระอื่นๆ และนมัสการพระเหล่านั้น พวกเขาประพฤติแตกต่างจากบรรพบุรุษของพวกเขา พวกเขาหันเหจากวิถีทางแห่งการเชื่อฟังพระบัญชาขององค์พระผู้เป็นเจ้าอย่างรวดเร็ว
- ผู้วินิจฉัย 6:10 - เราบอกเจ้าว่า ‘เราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า อย่ากราบไหว้พระต่างๆ ของชาวอาโมไรต์ในดินแดนซึ่งเจ้าอาศัยอยู่’ แต่เจ้าก็ไม่ฟังเรา”
- เนหะมีย์ 9:26 - “แต่พวกเขาไม่เชื่อฟังและกบฏต่อพระองค์ ทอดทิ้งบทบัญญัติ สังหารบรรดาผู้เผยพระวจนะของพระองค์ซึ่งเตือนให้พวกเขาหันกลับมาหาพระองค์ พวกเขาหมิ่นประมาทพระองค์อย่างร้ายแรง
- อพยพ 20:2 - “เราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าทั้งหลาย ผู้นำเจ้าออกมาจากอียิปต์ ออกจากแดนทาส
- โยชูวา 23:16 - หากท่านละเมิดพันธสัญญาของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านซึ่งทรงบัญชาไว้ หันไปกราบไหว้ และปรนนิบัติพระอื่น พระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะเผาผลาญท่าน ท่านจะพินาศไปจากดินแดนอันอุดมสมบูรณ์ซึ่งพระองค์ประทานให้นี้อย่างรวดเร็ว”