ความพินาศของนีนะเวห์
1ผู้โจมตีผู้หนึ่งบุกโจมตีเจ้า
จงเฝ้าระวังที่คุ้มกัน
เฝ้าถนนหนทาง
จงพร้อมรบ
รวบรวมกำลังทั้งหมด
2เพราะพระผู้เป็นเจ้ากำลังให้ความยิ่งใหญ่ของยาโคบคืนสู่สภาพเดิม
เหมือนความยิ่งใหญ่ของอิสราเอล
เพราะพวกปล้นได้ปล้นพวกเขา
และทำลายกิ่งก้านของพวกเขาเสียหาย
3โล่ของนักรบผู้เก่งกล้าเป็นสีแดง
บรรดาทหารของเขาแต่งกายสีแดงสด
รถศึกสะท้อนแสงวาววับ
ในวันที่เขารวบรวมพล
หอกไม้สนถูกโบกสะบัด
4รถศึกควบแข่งกันอย่างบ้าคลั่งบนถนน
และรุดไปมาที่ลานชุมนุม
ลุกโพลงดั่งคบเพลิง
และพลุ่งดั่งสายฟ้าแลบ
5เขานึกถึงบรรดาเจ้าหน้าที่ชั้นสูง
พวกเขาสะดุดในขณะที่ออกไป
และรีบรุดไปยังกำแพงเมือง
เพื่อตั้งแผงคุ้มกันเมือง
6ประตูแม่น้ำเปิด
วังพังทลายลงไปกับน้ำ
7นายหญิงถูกปลดเครื่องแต่งกาย
และจับตัวไป
บรรดาหญิงรับใช้ของนางร้องสะอื้นอย่างนกพิราบ
และตีอกชกหัวตนเอง
8นีนะเวห์เป็นเหมือนสระน้ำ
ที่น้ำไหลทะลักออก
พวกเขาร้องว่า “หยุด หยุด”
แต่ไม่มีสักคนที่หันกลับ
9จงปล้นเงิน
และปล้นทอง
มีทั้งสมบัติและความมั่งคั่ง
สิ่งมีค่ามากมายไม่มีวันหมด
10ที่รกร้าง ความวิบัติ และความหายนะ
ตกใจกลัวและเข่าอ่อน
หวั่นหวาด ทุกคนหน้าซีดเผือด
11ถ้ำสิงโตอยู่ไหน
ที่สำหรับป้อนเหยื่อให้กับลูกน้อยของมัน
ซึ่งเป็นที่สิงโตตัวผู้และตัวเมียเข้าไปอยู่
และไม่มีใครมารบกวนลูกๆ ของมัน
12สิงโตฉีกเหยื่อให้ลูกของมันกิน
และกระชากคอเหยื่อให้คู่ของมัน
มันเก็บเหยื่อจนเต็มที่ซ่อน
และมีซากศพเต็มถ้ำของมัน
13
พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาประกาศดังนี้ “ดูเถิด เราคัดค้านเจ้า และเราจะเผารถศึกของเจ้าให้มอดไหม้ และดาบจะฟาดฟันลูกสิงโตของเจ้า เราจะไม่มีเหยื่อให้เจ้าล่าบนโลก และจะไม่มีใครได้ยินเสียงของบรรดาผู้ส่งข่าวอีกต่อไป”
New Thai Version Foundation
